Dodatkowo, minimalny przychód grupowy uwzględnia przychody jednostek wyłączonych oraz korekty dokonane w celu uniknięcia istotnej różnicy rachunkowej. Może też wynikać z hipotetycznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego. Dotyczy to sytuacji, w której jednostka dominująca najwyższego szczebla nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego np. ze względu na formę prawną, czy lokalizację. Wówczas, dla celów weryfikacji minimalnego przychodu grupowego, należy sporządzić symulację konsolidacji, czyli w praktyce przygotować dodatkowy zestaw danych, takich jak przy sporządzaniu sprawozdania skonsolidowanego. Sytuacja taka najczęściej będzie dotyczyć fundacji, które są zlokalizowane w Holandii, na Cyprze, w Luksemburgu czy też w Liechtensteinie i nie sporządzają skonsolidowanego sprawozdania finansowego dla celów Filaru II.
W kontekście ustalania minimalnego przychodu grupowego, w praktyce, mogą pojawić się następujące pytania:
- Co w sytuacji, gdy grupa istnieje krócej niż cztery lata, np. dwa lata? Zgodnie z wytycznymi i przepisami ustawy patrzmy wówczas na dwa lata funkcjonowania grupy i weryfikujemy, czy warunek osiągnięcia progu 750 mln euro jest spełniony. Jeśli nie, nowym reżimem podatkowym grupa może zostać objęta w trzecim roku swojego funkcjonowania, jeśli oczywiście osiągnie wskazany próg.
- Co w sytuacji, gdy rok podatkowy jest krótszy niż 12 miesięcy? W takim przypadku należy ustalić odpowiednie proporcje. Zakładając, że dany rok trwał:
- 6 miesięcy – wysokość progu wynosi ½ z 750 mln euro (6 z 12 miesięcy, czyli 1/2),
- 8 miesięcy – wysokość progu wynosi 2/3 kwoty 750 mln euro (8 z 12 miesięcy, czyli 2/3).
Jednostka dominująca najwyższego szczebla
Omawiając pojęcie minimalnego przychodu grupowego, wskazaliśmy, że jest to przychód grupy międzynarodowej lub grupy krajowej wykazany w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy, sporządzonym przez jej jednostkę dominującą najwyższego szczebla. Warto więc wyjaśnić, jaki podmiot może być uznany za jednostkę dominującą najwyższego szczebla. Otóż jest to jednostka, która posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział konsolidujący w innej jednostce, i w której inna jednostka nie posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udziału konsolidującego.
Z kolei udział konsolidacyjny oznacza udział własnościowy, posiadany w jednostce bezpośrednio lub pośrednio, którego właściciel:
- jest zobowiązany do konsolidacji pełnej (linia po linii) aktywów, zobowiązań, przychodów, kosztów i przepływów pieniężnych jednostki zgodnie z akceptowalnym lub zatwierdzonym standardem rachunkowości, lub
- byłby zobowiązany do takiej konsolidacji, gdyby sporządzał skonsolidowane sprawozdanie finansowe (hipotetyczna konsolidacja).
Jednostką dominującą najwyższego szczebla jest także centrala danego podmiotu w przypadku grupy obejmującej tę centralę i jej stałe zakłady, z wyłączeniem bezpaństwowych stałych zakładów. Przyjmuje się, że centrala posiada udział konsolidujący w stałym zakładzie.
Jednostka składowa
Jednostka składowa to jednostka, która wchodzi w skład grupy międzynarodowej lub krajowej, lub stały zakład centrali, który wchodzi w skład grupy międzynarodowej. Stały zakład, jako jednostka składowa, jest traktowany odrębnie od centrali lub któregokolwiek ze stałych zakładów tej centrali. Definicja jednostki składowej jest definicją kluczową, ponieważ określa, które jednostki z grupy podlegają opodatkowaniu wyrównawczemu.
Jednostka dominująca i jednostki składowe będą tworzyły grupę. Grupę tworzy także centrala i jej stały zakład.
Grupa międzynarodowa i krajowa
Przez grupę rozumie się co najmniej dwie jednostki, pomiędzy którymi istnieją powiązania właścicielskie lub powiązania wynikające ze sprawowania kontroli, zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości lub zatwierdzonym standardem rachunkowości stosowanym przez jednostkę dominującą najwyższego szczebla w celu sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego.
Wyróżniamy grupy krajowe i międzynarodowe.
- grupa międzynarodowa to taka, w której co najmniej jedna jednostka lub stały zakład nie są zlokalizowane w Polsce,
- grupa krajowa to taka, w której wszystkie jednostki składowe są zlokalizowane w Polsce.
Jednostka wyłączona
Nie każda jednostka, która wchodzi w skład grupy, będzie objęta podatkiem wyrównawczym. Niektóre podmioty są określane, jako jednostki wyłączone. Należą do nich: jednostki rządowe, organizacje międzynarodowe, organizacje non-profit, fundusze emerytalne, fundusze inwestycyjne i jednostki inwestujące w nieruchomości. Przy czym, w przypadku dwóch ostatnich podmiotów, aby mogły być uznane za jednostki wyłączone muszą być jednostkami dominującymi na najwyższym szczeblu, a dochód ich być opodatkowany na poziomie właścicieli. W przeciwnym razie, podmioty takie, czyli fundusz inwestycyjny i jednostka inwestująca w nieruchomości będą traktowane jak klasyczne jednostki składowe i tym samym będą uwzględniane w wyliczeniach na potrzeby Filaru II.
Jednostką wyłączoną jest także podmiot, którego właścicielem (bezpośrednio lub poprzez łańcuch jednostek wyłączonych) jest jedna lub więcej jednostek wyłączonych, pod warunkiem spełnienia określonych progów własności i warunków działalności. Przykładowo, w niektórych państwach, część z tych podmiotów, w szczególności fundusze inwestycyjne, mają ograniczenia prawne co do dokonywania inwestycji. Fundusze emerytalne nie mogą bezpośrednio lokować i dokonywać inwestycji i muszą to robić za pośrednictwem innych podmiotów. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) doszła do wniosku, że podmioty pomocnicze także są jednostkami wyłączonymi.
Dlaczego tak ważne jest zidentyfikowanie w grupie jednostki wyłączonej? Przede wszystkim, w stosunku do tych podmiotów, nie znajdą zastosowania przepisy o podatku wyrównawczym. Dodatkowo, na jednostkach wyłączonych, nie będą ciążyły żadne obowiązki administracyjne, czyli nie będą musiały one składać informacji ani przekazywać danych do globalnej informacji. Nie będą też zobowiązane do składania lokalnych zeznań podatkowych.