We wrześniu 2023 r. Europol opublikował raport „Druga strona medalu: analiza przestępczości finansowej i gospodarczej”. Raport przedstawia ocenę głównych przestępstw finansowych i gospodarczych dotykających UE, takich jak pranie pieniędzy i korupcja.
PRANIE PIENIĘDZY, FINANSOWANIE PRZESTEPCZOŚCI I KORUPCJA JAKO MACHINA PRZESTĘPSTWA
Jak wynika z raportu Europolu, około 70% organizacji przestępczych wykorzystuje podstawowe techniki prania pieniędzy, a 60% korupcję jako podstawowe narzędzia swojej działalności. Pozostali korzystają z profesjonalnych systemów bankowości podziemnej (więcej o tym poniżej). Osoby zajmujące się praniem pieniędzy to osoby fizyczne i przedsiębiorcy, którzy oferują swoje usługi organizacjom przestępczym. Zwykle obsługują jednocześnie wiele organizacji, a ich prowizja wynosi około 5-20% wypranej sumy. Osoby zajmujące się praniem pieniędzy współpracują zarówno z obywatelami UE, jak i grupami spoza UE (głównie z Europy Wschodniej, Bliskiego Wschodu, Azji i Afryki). Wykorzystują liczne metody i techniki, aby ukryć pochodzenie nielegalnych środków i tożsamość ostatecznych beneficjentów.
Nieformalne systemy transferu wartości – bankowość podziemna
Nieformalny system transferu wartości (IVTS), zwany także bankowością podziemną, to mechanizm często stosowany w przemycie migrantów i handlu narkotykami. Głównym celem tego procesu jest transfer środków lub ich równowartości w różnego rodzaju towarach na rzecz osoby trzeciej zlokalizowanej w innym miejscu. Jedną z najpopularniejszych gałęzi tego procesu jest hawala. Hawala jest popularna wśród kantorów wymiany walut i biur podróży. Najczęściej osoby będące migrantami korzystają z wyżej wymienionych branż by przesyłać pieniądze do swojego kraju pochodzenia. Hawala działa poza oficjalnym systemem finansowym i korzysta z tych gałęzi biznesu, które są w stanie bez wzbudzania podejrzeń transferować pieniądze i dobra za granicę.
Przemyt gotówki
Kolejną metodą przestępców na unikanie raportowania aktywności finansowej jest przemyt gotówki. W tej metodzie pieniądze zazwyczaj przekazywane są fizycznie za pośrednictwem kurierów rekrutowanych przez organizacje przestępcze i koordynowanych przez menedżerów regionalnych. Gotówka będąca przedmiotem przemytu jest tymczasowo przechowywana w skrytkach, aby ostatecznie zostać przetransportowana różnymi sposobami, w tym transportem drogowym i lotniczym, do ostatecznego odbiorcy. W UE regularnie dochodzi do konfiskat gotówki na dużą skalę. Z uwagi zawieszenie lotów z Europy do Rosji i Ukrainy odnotowano wzrost zjawiska przemytu droga lądową.
Finansowe słupy
Słupy to osoby często nieświadome działalności przestępczej, w której uczestniczą. Bardzo często rekrutowani są poprzez media społecznościowe. Rolą słupów jest przesyłanie nielegalnie pozyskanych pieniędzy np. z oszustw internetowych, pomiędzy kontami, zarówno w kraju, jak i za granicą. Są częścią złożonej grupy przestępczej, a ich działania mają kluczowe znaczenie dla maskowania prawdziwych beneficjentów działalności przestępczej.
Trade-based money laundering (TBML)
TBML jest istotną częścią mechanizmu prania pieniędzy. Proces ten umożliwia przestępcom legalny przepływ pieniędzy z kryminalnej działalności. Przestępcy zaangażowani w TBML wykorzystują towary i usługi takie jak: pojazdy używane, metale, odzież, sprzęt budowlany, wyroby medyczne, nieruchomości, złoto, odzież, dzieła sztuki. Działają w wielu jurysdykcjach, wymieniając pieniądze z nielegalnych źródeł na towary komercyjne. Przestępcy posługują się fałszywymi, zaniżonymi lub zawyżonymi fakturami wystawianymi przez zaangażowanych pośredników zewnętrznych, często prowadzących działalności niezwiązane stricte z przestępczym procederem. Proces ten wymaga znacznych nakładów finansowych, dlatego jest to metoda często stosowana przez kartele narkotykowe, które mogą pokryć wszystkie niezbędne koszty operacji.
Aktywa cyfrowe
Organizacje przestępcze chętnie wykorzystują nowoczesne technologie (np. kryptowaluty), aby uniknąć konsekwencji prawnych i zmaksymalizować zyski. Aktywa cyfrowe zostały uznane za doskonałe narzędzie do przeprowadzania oszustw i cyberataków. Pierwszym krokiem jest konwersja pieniędzy fiducjarnych , czyli walut używanych jako powszechne, oficjalne środki płatnicze na kryptowaluty. Aby przeprowadzić tę część procederu, przestępcy potrzebują wielu kont na platformach wymiany kryptowalut. Często wykorzystują słupy do deponowania pieniędzy na platformach. Organizacje przestępcze mają świadomość ułomności procesu KYC w przestrzeni usług kryptowalutowych i korzystają z tego posługując się fałszywymi dokumentami np. dowodami osobistymi czy paszportami podczas zakładania rachunków. Konta pozostają otwarte przez krótki czas. Po konwersji pieniądza fiducjarnego na kryptowalutę, następuje transfer aktywów na portfele cyfrowe, które znajdują się poza oficjalnym systemem finansowym. Po dokonaniu operacji rachunki są zamykane. Przestępcy alternatywnie zakładają też firmy internetowe akceptujące płatności w kryptowalutach, dzięki tej możliwości mogą łączyć pieniądze pochodzące z przestępstw, z tymi z legalnej działalności. Inną formą aktywów cyfrowych wykorzystywaną w praniu pieniędzy jest NFT, który umożliwia sprzedaż przedmiotów cyfrowych np. obrazów czy postaci z gier za pośrednictwem systemu blockchain. Za tymi przedmiotami przestępcy mogą ukrywać narkotyki, broń i inne nielegalne źródła dochodu.