Praca zdalna z zagranicy - ból głowy pracodawców
Propozycja pracy w tropikach to świetne narzędzie employer brandingowe, ale w praktyce może wiązać się dla pracodawcy z wieloma wyzwaniami. Przepisy nie nadążają za dynamicznie zmieniającą się rzeczywistością, a praca z zagranicy wymaga dopełnienia określonych formalności, które są zróżnicowane w zależności, od kraju z którego praca zdalna jest wykonywana. Mogą pojawić się obowiązki związane z rejestracją pracodawcy dla celów ubezpieczeń społecznych w kraju goszczącym pracownika, jednakże w przypadku krajów UE z pomocą przychodzą przepisy dot. koordynacji systemów ubezpieczeń i zaświadczenia A1. Równie istotne mogą okazać się zagadnienia imigracyjne i ewentualna konieczność legalizacji pobytu i pracy. Do tego dochodzą obowiązki związane z prawidłowym rozliczeniem podatków, przede wszystkim podatków osobistych (PIT). Nie można także zapomnieć o kwestiach związanych z bezpieczeństwem danych, BHP oraz potencjalnymi wypadkami pracowników w pracy zagranicą.
Dla pracodawcy wykonywanie pracy zdalnej z zagranicy to duże wyzwanie, gdyż często wiąże się z koniecznością zaznajomienia się z zagranicznymi legislacjami. Złożoność tych kwestii zaprezentowaliśmy w raporcie EY: Praca zdalna pod kontrolą oraz w artykule pt.: Pracownik za granicą – jakie ryzyka dla pracodawcy wiążą się z delegowaniem pracowników i pracą zdalną wykonywaną za granicą.
Praca zdalna z zagranicy – jaka jest praktyka?
Niektóre organizacje po prostu nie pozwalają pracować zdalnie z granicy. Takie podejście, mimo że stosunkowo najprostsze, może jednak rodzić niezadowolenie pracowników, którzy mogą rozważyć transfer do innego pracodawcy, bardziej otwartego na najnowsze trendy.
Są organizacje, które jednostkowo analizują każdy przypadek i umożliwiają przeprowadzenie pracy zdalnej z zagranicy dopiero po szczegółowym przeanalizowaniu konsekwencji, zarówno w po stronie polskiej jak i w kraju goszczący. Takie działanie często wiąże się z koniecznością angażowania wielu zasobów i jest najbardziej kosztowne.
Jeszcze inne firmy systemowo akceptują istniejące ryzyka związane z pracą zdalną z zagranicy, ale starają się je mitygować. Stosowane rozwiązania to przykładowo ograniczenie możliwości świadczenia pracy zagranicą tylko do obszaru UE lub dla określonej kategorii osób (tj. rezydentów podatkowych w Polsce) i jednoczesne określenie maksymalnego okresu, w którym praca w tym trybie może być świadczona w roku kalendarzowym. Pracownicy chcący skorzystać z tego benefitu często muszą liczyć się również z koniecznością poniesienia dodatkowych kosztów w związku z nabyciem ubezpieczenia podczas pobytu za granicą.