Tworzenie inkluzywnego środowiska pracy – praktyczne wskazówki
- Promowanie różnorodności na poziomie liderskim
Kierownictwo powinno rozumieć, promować i wprowadzać różnorodność, wspierając i zachęcając do dzielenia się swoim punktem widzenia. Liderzy powinni być wzorem do naśladowania, wykazując się szeregiem umiejętności miękkich – jak szacunek czy umiejętność słuchania. - Szkolenia i edukacja
Ważne jest planowanie i organizowanie szkoleń oraz kursów, które zwiększą świadomość dot. różnorodności, stereotypów, uprzedzeń i skrótów myślowych, które nierzadko są wrogiem otwartości. Warto porozmawiać z zespołem, aby poznać jego obawy i potrzeby, a następnie zaplanować webinary i warsztaty, które pomogą w tych wskazanych obszarach. - Zachęcanie do otwartej komunikacji
Promowanie otwartej i szczerej komunikacji jest podstawą inkluzywności, feedbacku i promowania ogólnej równości. Rozmowa o doświadczeniach, obawach i potrzebach pozwala także przeciwdziałać dyskryminacji w danym miejscu pracy. - Tworzenie różnorodnych zespołów projektowych
Nauka poprzez doświadczenie jest niezwykle efektywną metodą wpajania konkretnych wartości. Warto więc tworzyć, a następnie wspierać zespoły projektowe, które różnią się pod względem wieku, pochodzenia etnicznego czy wieku. - Promowanie równości w rekrutacji
Procesy rekrutacji i plan rozwoju kariery docelowo powinny być transparentne i sprawiedliwe, oferując tym samym równe szanse dla wszystkich pracowników – bez względu na kolor skóry, miejsce urodzenia czy wiek.
Wyzwania i bariery w budowaniu inkluzywnego miejsca pracy
Wyzwanie 1: Stereotypy
Powstawanie stereotypów determinowane jest przez konkretne mechanizmy psychologiczne, które z kolei mają wspierać procesy poznawcze – tj. ułatwiać podejmowanie decyzji i skracać proces przetwarzania informacji. Uogólnienia te zwykle doprowadzają do uproszczeń i nierzadko krzywdzącej generalizacji – w tym do dyskryminacji i nierówności społecznych. Walka ze stereotypami bywa więc trudna i czasochłonna, zwłaszcza jeśli te uprzedzenia są mocno zakorzenione, co stanowi główne wyzwanie dla współczesnych organizacji.
Wyzwanie 2: Niechęć do zmiany postaw
Niechęć do zmiany, przewartościowania i redukcji postaw bywa główną przeszkodą dla otwartości i postawy inkluzywnej. Jeśli wraz z tym idzie poczucie zagrożenia, obawa o swój status oraz pozycję – konieczne jest przeprowadzanie wielu rozmów i szkoleń, które zapewnią większe poczucie bezpieczeństwa w obliczu zmieniającej się rutyny.
Wyzwanie 3: Brak zrozumienia dla idei inkluzywności
Niewiedza, brak zrozumienia i niepewność co do samej idei inkluzywności – przeciwdziałanie tym zjawiskom wymaga nauki, szkoleń, ale także jasnego wskazania konsekwencji wynikających z dyskryminacji i wykluczenia.
Wyzwanie 4: Brak zaangażowanego lidera
Podstawą kreowania inkluzywności w danym miejscu pracy jest wyznaczenie świadomego i zaangażowanego lidera, który weźmie odpowiedzialność za promowanie konkretnych postaw. Kierownik, który jest autorytetem i empatycznym przywódcą, będzie mógł wspierać, pomagać i tłumaczyć idee związane z otwartością i obopólnym szacunkiem.
Wyzwanie 5: Braki komunikacyjne
Bariery językowe i kulturowe mogą utrudniać komunikację i współpracę, nierzadko prowadząc do nieporozumień i wykluczenia. Warto więc słuchać potrzeb pracowników, a następnie zaplanować szkolenia związane z NCV czy kulturą feedbacków, dzięki którym zespół zyska konkretne metody i narzędzia do komunikacji.