Pracodawcy zatrudniający co najmniej 10 ubezpieczonych i podlegający wpisowi do rejestru REGON zobowiązani są do składania co roku dokumentu ZUS IWA, określającego m.in. liczbę ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego, rodzaj działalności według PKD, liczbę poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem, liczbę poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich oraz liczbę zatrudnionych osób w warunkach zagrożeń. Prawidłowe raportowanie wszystkich powyższych danych ma wpływ na ustalenie odpowiedniego wskaźnika korygującego dla danej grupy działalności.
Ważne!
Wysokość wskaźnika korygującego waha się od 0,5 do 1,5.
Składka na ubezpieczenie wypadkowe ustalana jest w okresie rocznym, którego bieg trwa od kwietnia danego roku do końca marca roku następnego. Wpływ na wysokość mają dane zadeklarowane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w trzech kolejnych latach następujących po sobie, poprzedzających dany rok składkowy.
Wskaźnik korygujący
Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustala wskaźnik dokonując porównania kategorii ryzyka ustalonego dla danego przedsiębiorstwa (na podstawie deklarowanych w informacjach ZUS IWA danych) z kategorią ryzyka dla grupy działalności, do której należy dane przedsiębiorstwo według dominującego rodzaju działalności wg PKD. Wskaźnik korygujący jest zależny od danych zadeklarowanych przez przedsiębiorców wraz z kategorią ryzyka działalności odpowiednią dla niego.
Kategoria ryzyka dla grupy działalności
– to nic innego jak określenie rodzaju wykonywanej działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności, którą określa się na podstawie załącznika do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002 r.
Rodzaj działalności określany jest zgodnie z wpisem do bazy rejestru REGON na dzień 31 grudnia poprzedniego roku. W związku z powyższym, do ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe na dany rok składkowy, bierze się pod uwagę rodzaj przeważającej działalności według PKD deklarowanego w ZUS IWA za poprzedni rok.