Ważny wyrok WSA w zakresie ulgi na ekspansję

Charakterystyka sprawy

Spółka X, będąca producentem soków i napojów, wystąpiła o interpretację przepisów w zakresie którym zdefiniowała że jest producentem soków i napojów. Dynamiczne zmiany upodobań konsumentów oraz silna konkurencja na rynku powodują konieczność opracowywania nowych produktów lub rozwijanie produktów znajdujących się w portfolio spółki, poprzez zmiany ich parametrów. Kwalifikacja działalności B+R oraz produkcji próbnej została potwierdzona przez Dyrektora KIS w już otrzymanych interpretacjach[2].

W wyniku prowadzenia działalności gospodarczej, spółka nieustannie poszerza swoją ofertę, poprzez opracowywanie soków oraz różnego rodzaju napojów, które dotychczas nie znajdowały się w ofercie. Wytwarzane przez spółkę produkty i nowe produkty są sprzedawane również do podmiotów niepowiązanych[3].

W pytaniach spółka chciała potwierdzić czy takie produkty uprawniają do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb u.p.d.o.p. oraz czy nowe produkty stanowią „produkty dotychczas nieoferowane”, o których mowa w art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p.

Interpretacja była w części negatywna. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podjął się oceny, czy działania spółki spełniają warunek wprowadzenia na rynek nowego produktu i kwalifikują się do skorzystania z ulgi na ekspansję, w szczególności w kontekście nowych produktów oraz wydatków na wynagrodzenia pracowników i działania marketingowe. Co bardzo istotne spółka posiadała wydaną wcześniej pozytywną interpretację indywidualną[4], która potwierdzała że realizuje działalność badawczo-rozwojową zgodnie z definicją wynikającą z ustawy o Szkolnictwie Wyższym i Nauce[5].

Stanowisko sądu

Sąd uznał, że nowe produkty, o których mowa w art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., muszą być nowe rodzajowo. Różnice opierające się na zmianach receptur, smaku czy zmian w formach opakowania produktów już oferowanych przez spółkę są niewystarczające, aby spełnić warunek przewidziany w ustawie.

Ponadto, WSA w Warszawie orzekł, że wydatki na wynagrodzenia pracowników zajmujących się przygotowaniem i zamawianiem materiałów reklamowych oraz działania marketingowe influencerów lub ambasadorów marki spełniają przesłanki z art. 18eb ust. 7 u.p.d.o.p. i mogą być włączone do katalogu kosztów kwalifikowanych.

Konieczna szczegółowa analiza

Sąd zgadza się z dotychczasowymi wytycznymi organów podatkowych zawartymi w indywidualnych interpretacjach oraz w projekcie objaśnień podatkowych, które nie są korzystne dla podatników odnośnie definicji produktu dotychczas nieoferowanego. Niemniej jednak, ta sprawa nie została jeszcze definitywnie rozstrzygnięta. Oczekujemy na inne wyroki sądów administracyjnych, w szczególności czekamy na rozpatrzenie tego zagadnienia przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Omawiany wyrok jest kolejnym przykładem znaczących problemów związanych z praktycznym zastosowaniem ulgi na ekspansję. W tym przypadku istotna wydaje się być dogłębna analiza kryteriów kwalifikowania się do ulgi w świetle najnowszych wytycznych organów podatkowych i orzeczeń sądowych, zwłaszcza w kontekście definicji „produktów dotychczas nieoferowanych”