Wyłączenia z CBAM
CBAM obejmuje wszystkie kraje trzecie (poza Unią Europejską) z wyjątkiem: Szwajcarii, Lichtensteinu, Islandii i Norwegii. Oznacza to, że towary importowane z tych krajów nie będą podlegały pod CBAM. Katalog państw nieobjętych CBAM może się w przyszłości poszerzać i będzie zależał od polityki klimatycznej prowadzonej w krajach trzecich.
Wyłączone z CBAM są przesyłki zawierające towary objęte CBAM, jeśli ich wartość (per przesyłka) nie przekroczy 150 EUR. Jeżeli importowane towary podlegają w UE specjalnym procedurom celnym, to nie są objęte CBAM. Jeśli jednak po procedurze specjalnej nastąpi dopuszczenie do obrotu na terytorium UE, to CBAM powinien być brany pod uwagę.
W okresie przejściowym prawidłowe ustalenie pochodzenia towarów ma duże znaczenie w kontekście wyłączeń z CBAM. Jeśli stalowe nakrętki przywożone ze Szwajcarii są na wcześniejszym etapie produkcji przetwarzane w Chinach, to kluczowe dla odpowiedniego zaraportowania takiego importu w CBAM jest ustalenie pochodzenia tych nakrętek w świetle unijnych reguł pochodzenia. Obowiązkiem ustalenia pochodzenia objęty jest importer, a przeprowadzenie prawidłowej analizy wymaga uzyskania danych od dostawców, co – podobnie jak w przypadku danych o emisji – może okazać się wyzwaniem.
Regulacje CBAM nadają również nowe znaczenie w zastosowaniu procedur celnych, w szczególności uszlachetniania czynnego. Jest to procedura, dzięki której m.in. można zaimportować materiały do produkcji z zawieszeniem cła i opłat importowych, a jeśli po przetworzeniu gotowe wyroby opuszczą UE i procedura zostanie prawidłowo rozliczona, w ogóle nie pojawią się cło ani podatki importowe w związku z przywozem materiałów. W takim scenariuszu nie wystąpią również obowiązki CBAM. Dla wielu producentów może to być dodatkowa zachęta do skorzystania z procedury uszlachetniania czynnego, nawet jeśli dotychczas jej nie stosowali. Powyższe nie oznacza, że stosujący uszlachetnianie nigdy nie będą zobowiązani do raportowania CBAM. Może się tak zdarzyć, jeśli po przeprowadzeniu procedury część wyrobów gotowych zostanie dopuszczona do obrotu na rynku unijnym. Wówczas kluczowe jest zapewnienie odpowiednich procedur wewnętrznych, aby wywiązać się z raportowania CBAM w sposób prawidłowy.
Raportowanie w okresie przejściowym – najważniejsze informacje, wyzwania i pytania
W 2024 r. importerów czeka złożenie aż czterech raportów kwartalnych CBAM (w styczniu, kwietniu, lipcu i październiku). Poniżej przedstawiamy kilka istotnych informacji, a także pytań i wyzwań związanych z raportowaniem w okresie przejściowym.
Gdzie złożyć raport i w jakiej formie?
Zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej każdy importer/ przedstawiciel pośredni, który zidentyfikował swój obowiązek raportowania CBAM w okresie przejściowym, powinien skontaktować się z lokalnym organem kompetentnym do spraw CBAM (w Polsce jest to KOBIZE), by otrzymać dostęp do Rejestru Przejściowego CBAM. To w nim należy składać raporty CBAM w okresie przejściowym. Od 1 stycznia 2024 r. polscy importerzy i przedstawiciele pośredni będą mogli uzyskać dostęp do Rejestru Przejściowego CBAM poprzez portal PUESC.
Czy za brak raportu lub błędy przewidziane są kary?
Zgodnie z przepisami Rozporządzenia CBAM brak raportowania, jak i nieprawidłowe dane w raportach mogą skutkować nałożeniem kar w wysokości 10–50 EUR za każdą tonę niezaraportowanej emisji.
Czy raportowanie dla grup kapitałowych może odbywać się w sposób scentralizowany?
Wiele grup kapitałowych objętych CBAM ma swoje jednostki w różnych krajach UE. Scentralizowane są również zakupy w grupach, więc wiele międzynarodowych przedsiębiorstw zdecydowało się na scentralizowanie zbierania danych do CBAM. Biorąc pod uwagę, że co do zasady raportowanie obejmuje całą Unię Europejską, możliwość centralizacji raportowania wydaje się sensownym rozwiązaniem. Z przepisów Rozporządzenia CBAM oraz wytycznych opublikowanych przez Komisję Europejską wynika jednak jasno, że każdy podmiot będący odrębną jednostką gospodarczą i posiadający odrębny nr EORI będzie indywidualnie zobowiązany do złożenia raportu CBAM (łącząc się z Rejestrem Przejściowym w kraju siedziby). Wyjątkiem jest sytuacja, gdy dana grupa kapitałowa ma odprawy scentralizowane u jednego przedstawiciela pośredniego, który zgodził się na raportowanie na rzecz grupy. Niemniej jednak w praktyce centralizacja importu na poziomie grup kapitałowych wciąż należy do rzadkości, a rozważając centralizację z pomocą zewnętrznego przedstawiciela pośredniego (podmiot spoza grupy), należy pamiętać o związanych z tym wyzwaniach opisanych powyżej.
Czy chcąc importować towary objęte CBAM, trzeba w okresie przejściowym dokonać rejestracji?
Nie, do samego importu towarów objętych CBAM nie jest potrzebna specjalna rejestracja. Taki stan prawny będzie obowiązywał do końca 2025 r. Od 2026 r., czyli od momentu wejścia w życie pełnego CBAM, chcąc importować wyroby objęte CBAM, trzeba będzie mieć specjalną rejestrację jako upoważniony zgłaszający CBAM. Już od grudnia 2024 r. będzie można się rejestrować.
Co istotne, pomimo braku formalnej rejestracji każdy importer/ przedstawiciel pośredni, który zaimportuje wyroby CBAM (nie licząc opisanych powyżej wyłączeń), będzie zobowiązany do złożenia raportu kwartalnego odpowiednio za okres, w którym nastąpił import. W tym celu należy uzyskać dostęp do Rejestru Przejściowego CBAM, a to oznacza konieczność dopełnienia pewnych formalności.
Jak zorganizować wewnętrzny proces raportowania?
Dla wszystkich importerów to zupełnie nowy proces. Dla wielu jest też nie lada wyzwaniem. Po pierwsze, proces raportowania CBAM wymaga współpracy pomiędzy różnymi działami w przedsiębiorstwie (m.in. zakupy, logistyka, podatki oraz finanse, dodatkowo powinny być zaangażowane działy ochrony środowiska lub techniczne). Wdrożenie raportowania CBAM może przybrać formę wewnętrznego projektu, którym zarządza specjalnie w tym celu wybrany manager projektu, a uczestnikami są osoby z wymienionych wyżej działów. Po drugie, proces raportowania wymaga ustalenia dostępności i źródeł danych, czyli zmapowania już posiadanych informacji wymaganych do raportowania. Wielu przedsiębiorców, którzy zlecili na zewnątrz procesy celne (np. agencjom celnym), może mieć poważne problemy z pozyskaniem danych teoretycznie istniejących w organizacji (bo np. potrzebnych do składania deklaracji celnych). Kolejnym krokiem powinno być zweryfikowanie jakości danych, zwłaszcza jeśli importerzy nie wdrożyli procesów weryfikacji klasyfikacji CN czy pochodzenia importowanych towarów. Ponadto projekt raportowania CBAM powinien uwzględniać kontakty z dostawcami do pozyskania od nich danych o emisjach. Jeśli proces pozyskiwania danych ma być sprawny, warto wdrożyć odpowiednie procedury i ustalony model komunikacji, przypisać odpowiednie role w organizacji oraz ustalić matrycę odpowiedzialności. Najprawdopodobniej nie wszystkie dane wymagane do raportowania CBAM będą możliwe do uzyskania od dostawców. Wówczas procedura wewnętrzna powinna zawierać jasne zasady, z jakich danych organizacja korzysta (wartości rzeczywiste czy domyślne) oraz w jakich przypadkach stosuje np. wartości domyślne. Warto, aby wewnętrzny proces przewidywał także weryfikację raportu przez niezależny podmiot – nie jest to wymóg w okresie przejściowym, ale zalecenie, na które wskazuje również Komisja Europejska w opublikowanych przez siebie wytycznych. Biznes w Polsce jest więc w okresie konieczności dostosowania się do wielu zmian wymagających wdrożenia nowych procesów wewnętrznych lub modyfikacji obecnych. Jako przykład można wskazać wdrożenie systemu e‑Faktur, dla niektórych branż wdrożenie obowiązków wynikających z dyrektywy Single Use Plastic, raportowanie ESG, modyfikacje łańcuchów dostaw ze względu na nowe sankcje gospodarcze i ograniczenia w handlu międzynarodowym (dotykające m.in. importerów stali). Wielu przedsiębiorców poszukuje partnerów, którzy mogliby wesprzeć ich w procesie raportowania CBAM (w zakresie implementacji procesu wewnętrznie lub co‑sourcingu czy nawet outsourcingu procesu).
Jakie emisje należy raportować w okresie przejściowym i skąd czerpać informacje o nich?
Importując towary objęte CBAM, importerzy będą musieli raportować szereg szczegółowych danych, w tym na temat tzw. wbudowanych emisji. Wbudowane emisje to emisje gazów cieplarnianych uwalniane w związku z produkcją towarów. Dzielimy je na emisje bezpośrednie oraz pośrednie. Bezpośrednie są związane z procesem produkcji towarów. Upraszczając – powstają bezpośrednio w procesie produkcji w danej instalacji produkcyjnej. Pośrednie natomiast dotyczą emisji pochodzących z wytwarzania energii elektrycznej zużywanej w procesach produkcji towarów objętych CBAM, niezależnie od miejsca jej wytwarzania (elektrownia czy instalacja, gdzie towary są produkowane).
Ideą okresu przejściowego jest raportowanie tzw. rzeczywistych emisji bezpośrednich, czyli faktycznie zmierzonych na danej instalacji produkcyjnej. Źródłem takich danych będzie dostawca, a w zasadzie producent importowanych towarów, i to do niego należy się zwrócić o informacje. Drugim źródłem są tzw. wartości domyślne, czyli wartości, które zostały opublikowane przez Komisję Europejską pod koniec 2023 r. Przez pierwsze trzy kwartały raportowe (Q4 2023, Q1 2024 i Q2 2024) w przypadku braku dostępu do wartości rzeczywistych będzie można korzystać z wartości domyślnych. W przypadku emisji pośrednich przepisy nie są aż tak restrykcyjne – będzie można raportować według wartości rzeczywistych oraz domyślnych.