Wydanie: 10/2023

Newsletter Podatki międzynarodowe

Zapraszamy do kolejnego wydania naszego newslettera dotyczącego podatków międzynarodowych. W regularnych miesięcznych podsumowaniach dzielimy się aktualnościami ze świata i Europy, a także sprawdzamy co nowego w PE i w BEPS.

Subskrybuj newsletter

Temat miesiąca

WHT — projekt objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów

Ministerstwo Finansów wydało projekt objaśnień podatkowych dotyczących poboru podatku u źródła, który precyzuje, a w wielu obszarach modyfikuje dotychczasowe rozumienie pojęcia „beneficjenta rzeczywistego” (BO). „Objaśnienia MF” w szczególności potwierdzają obowiązek weryfikacji BO przy wypłatach dywidendy, wskazują, kiedy można stosować tzw. podejście look-through, nakazują analizę efektywnego opodatkowania odbiorcy oraz przeprowadzenie „testu sztuczności” struktury grupy odbiorcy płatności. Sankcje za niedopełnienie obowiązków WHT są znaczące i mogą obejmować dodatkowe zobowiązanie w wysokości 10% albo 20% oraz osobistą odpowiedzialność członków Zarządu. Dlatego warto już teraz przeprowadzić analizę prawidłowości dotychczasowego podejścia w zakresie WHT, aby zapewnić poprawność rozliczeń z tytułu podatku u źródła w świetle nowych objaśnień.

Czytaj więcej

Ważne informacje

Neutralność podatkowa reorganizacji – sądy stają po stronie podatników

Artykuł 15e ustawy o CIT a korekta kosztów uzyskania przychodów

Zamiast interpretacji podatkowej – opinia zabezpieczająca

Przedłużony nabór na dotacje w ramach działania A2.1.1.KPO

Aktualizacja informacji o realizowanej strategii podatkowej

Osoba kontaktowa

Jarosław Łukasik

EY Polska, Doradztwo Podatkowe, Manager

liderzy w obszarze podatków międzynarodowych

Archiwum wydań newsletterów

Zachęcamy do subskrybowania newslettera Podatki międzynarodowe.

Więcej o archiwalnych wydaniach newslettera TUTAJ.

Co nowego w PE?
Co nowego w BEPS?
Aktualności z Europy
Aktualności ze świata
Ważne wyroki i interpretacje

W dniu 7 czerwca 2023 r. niemiecki Federalny Sąd Skarbowy (BFH) wydał decyzję (I R 47/20) dotyczącą tego, czy świadczenie usług na lotnisku może prowadzić do powstania stałego zakładu. Sprawa dotyczyła mechanika posiadającego miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii (UK) i Niemczech, który świadczył usługi konserwacji samolotów na niemieckim lotnisku w latach 2008-2014. Usługi te były świadczone jako podwykonawca dla brytyjskiego podmiotu (głównego wykonawcy), który zawarł umowę o świadczenie usług z niemieckim klientem.

Na terenie lotniska mechanik miał dostęp do obiektów takich jak hangary, szatnie, pomieszczenia administracyjne i obszary wspólne. Główny wykonawca wynajmował pomieszczenia od niemieckiego klienta, do których mechanik miał dostęp. Dodatkowo mechanik miał do dyspozycji szafkę oznaczoną jego imieniem i nazwiskiem oraz nazwą głównego wykonawcy. Po wejściu na teren obiektu mechanik przeszedł kontrolę bezpieczeństwa i posiadał przepustkę na lotnisko. Podczas wykonywania swoich usług przynosił ze sobą narzędzia i zabierał je ze sobą za każdym razem, gdy opuszczał teren lotniska.

Niemieckie organy podatkowe argumentowały, że znacząca obecność mechanika w Niemczech stanowi podstawę do powstania stałego zakładu. Mechanik zakwestionował tę ocenę w sądzie podatkowym niższej instancji, który orzekł na jego korzyść. Sąd podatkowy niższej instancji podkreślił, że narzędzia i sprzęt mechanika nie były stale przechowywane w lokalu, ale raczej transportowane w razie potrzeby, a zatem nie spełniały kryteriów ustanowienia zakładu stałego.

Niemieckie organy podatkowe odwołały się od tej decyzji, co doprowadziło do wydania przez BFH wyroku uchylającego orzeczenie sądu podatkowego niższej instancji. Według BFH, mechanik posiadał w latach rozliczeniowych stały zakład w Niemczech w kontekście brytyjsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. BFH uznał, że mechanik miał dostęp i prawo do dysponowania terenem lotniska, zabezpieczone na mocy umowy freelancera z głównym wykonawcą oraz umowy o świadczenie usług zawartej między głównym wykonawcą a podmiotem niemieckim, umożliwiającej podwykonawcom korzystanie z tych obiektów. Kolejnym czynnikiem, na który zwrócił uwagę BFH, była przydatność szafki do przechowywania narzędzi, sprzętu oraz odzieży osobistej i roboczej, co wskazywało na struktury o ograniczonym użytkowaniu osobistym w pomieszczeniach związanych z wykonywanymi usługami. Zdaniem BFH fakt, że mechanik nie przechowywał swoich narzędzi i sprzętu w szafce był nieistotny.
W dniu 31 lipca 2023 r. Trybunał Apelacyjny ds. Podatku Dochodowego w Bombaju (ITAT) opublikował decyzję nr 2463/Mum/2022 i 2464/Mum/2022 dotyczącą przypisania zysków do stałego zakładu w Indiach. W tym przypadku holenderski podmiot świadczył usługi transportowe i logistyczne na rzecz dwóch podmiotów powiązanych w Indiach. Usługi te były świadczone z indyjskiego lotniska do ostatecznego miejsca przeznaczenia poza Indiami i odwrotnie. Dwa podmioty powiązane zajmowały się transportem i dostawą między indyjskimi portami lotniczymi a ich odpowiednimi miejscami docelowymi w Indiach. Ponadto podmiot holenderski nie prowadził żadnej działalności, nie zatrudniał pracowników ani nie posiadał aktywów w Indiach.

Organy podatkowe stwierdziły, że podmiot holenderski miał powiązania biznesowe w Indiach, a także stanowił agencyjny stały zakład. W odpowiedzi podmiot holenderski zakwestionował przypisanie zysków do agencyjnego zakładu stałego, ale nie zakwestionował istnienia samego stałego.

Według ITAT cała działalność gospodarcza była prowadzona przez dwa podmioty powiązane w Indiach. Ponadto ITAT ustalił, że transakcje między podmiotami holenderskimi a podmiotami powiązanymi w Indiach były zawierane na warunkach rynkowych, w oparciu o dokumentację cen transferowych, po uwzględnieniu wszystkich funkcji, aktywów i ryzyka podmiotu holenderskiego w Indiach. Orzeczenie ITAT opierało się na decyzji Sądu Najwyższego, który orzekł, że nie można przypisać żadnych dodatkowych zysków, nawet jeśli w Indiach istniał stały zakład. Dzieje się tak w przypadku, gdy transakcje między zagranicznym przedsiębiorstwem a indyjskim podmiotem będącym stałym zakładem są przeprowadzane po cenach rynkowych. W rezultacie nie można dokonać dalszego przypisania zysku.
W dniu 19 lipca 2023 r. Trybunał Apelacyjny ds. Podatku Dochodowego w New Delhi (ITAT) opublikował decyzje 2259/2022 i 2260/2022 dotyczące przypisania zysków do zakładu stałego w Indiach. Sprawa dotyczyła japońskiego podmiotu z wieloma biurami projektowymi i oddziałem, z których wszystkie zostały uznane za zakłady zagraniczne. Biura te generowały dochód od różnych indyjskich klientów z sektora energetycznego i kolejowego. Dochód pochodził z nabywania i dostarczania towarów i usług na obszarze Indii oraz nabywania i dostarczania towarów na rynku zagranicznym.

Stały zakład w Indiach uznał za część dochodu podlegającego opodatkowaniu w Indiach jedynie nabywanie i dostawę towarów na terenie Indii, ale hinduskie organy podatkowe nie zgodziły się z tym, przypisując zyski również nabywaniu i dostawie towarów poza granicami tego kraju.

ITAT zauważył, że stały zakład w Indiach nie był zaangażowany w nabywanie i dostawę towarów na morzu, ponieważ sprzęt dostarczany klientom w Indiach był produkowany w Japonii i bezpośrednio do nich dostarczany. Biura projektowe w Indiach zajmowały się jedynie administracyjnymi aspektami przestrzegania przepisów celnych w Indiach, w tym zapłatą cła, którym obciążano podmiot japoński. Działania te wykonywane przez stały zakład w Indiach były objęte zakresem prac związanych z zakupem i dostawą towarów na terenie kraju. W rezultacie ITAT ustalił, że dochód z działalności zagranicznej nie może być przypisany do stałego zakładu w Indiach.
W dniu 17 lipca 2023 r. hiszpański Sąd Najwyższy wydał orzeczenie STS 3310/2023 - ECLI:ES:TS:2023:3310, w którym odniósł się do kwestii przypisywania zysków do stałego zakładu hiszpańskiego przedsiębiorstwa. Przy obliczaniu podatku dochodowego od osób prawnych centrala odliczyła ogólne koszty zarządzania i administracji, związane ze stałym zakładem. Hiszpańskie organy podatkowe nie zgodziły się jednak, twierdząc, że wydatki te powinny być również proporcjonalnie przypisane do stałego zakładu. Takie przypisanie zmieniłoby podstawy opodatkowania zarówno stałego zakładu, jak i centrali, ponieważ hiszpańskie prawo zwalnia z podatku dochody generowane przez stały zakład.

Organy podatkowe obliczyły wydatki stałego zakładu poprzez porównanie inwestycji netto stałego zakładu z łączną wartością rzeczowych aktywów trwałych netto w ramach skonsolidowanego sprawozdania finansowego grupy.

Według hiszpańskiego Sądu Najwyższego główny problem nie wynika z zastosowania kryterium proporcjonalności w celu zidentyfikowania ogólnych kosztów zarządzania i administracji istotnych dla stałego zakładu. Wynika on natomiast z wcześniejszej selekcji tych wydatków. Jedynie wydatki racjonalnie związane ze stałym zakładem powinny być dzielone proporcjonalnie, ponieważ niedokładny wstępny wybór podważa ważność kryterium proporcjonalności. Obliczenia organów podatkowych uwzględniały niektóre ogólne wydatki na zarządzanie i administrację z Hiszpanii, które nie były związane z działalnością stałego zakładu.

Aby uzasadnić swoją decyzję, hiszpański Sąd Najwyższy oparł się na krajowych przepisach dotyczących zwolnienia stałego zakładu zawartych w hiszpańskiej ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ komentarz OECD do Modelowego Traktatu Podatkowego nie jest prawnie wiążący i nie można się na niego powoływać przed sądem.

W rezultacie decyzja hiszpańskiego Sądu Najwyższego stwierdza, że organy podatkowe mogą proporcjonalnie przypisać ogólne wydatki na zarządzanie i administrację, pod warunkiem że wydatki te zostały poniesione na potrzeby stałego zakładu.
W ostatnim czasie szwajcarski Federalny Sąd Najwyższy opublikował decyzję 9C_647/2022, w której zbadał odliczenia kosztów poniesionych przez szwajcarski podmiot w związku z potencjalnym stałym zakładem w Chinach. Sprawa dotyczyła szwajcarskiego podmiotu zajmującego się zakupem produktów od producentów z siedzibą w Azji. Działalność operacyjna była prowadzona przez kilku pracowników w biurze wynajętym w Chinach.

Szwajcarski podmiot starał się odliczyć swoje wydatki związane z działalnością gospodarczą w Chinach, powołując się na obecność stałego zakładu w tej jurysdykcji. Jednak szwajcarskie kantonalne organy podatkowe zakwestionowały to roszczenie i skorygowały wydatki związane z działalnością gospodarczą do podlegającego opodatkowaniu zysku szwajcarskiego podmiotu. Szwajcarski podmiot złożył odwołanie, opowiadając się za zastosowaniem podejścia opartego na przewadze treści nad formą (substance-over-form approach).

Sąd Kantonalny ustalił, że stałe miejsce prowadzenia działalności biura w Chinach można przypisać bezpośredniemu udziałowcowi szwajcarskiego podmiotu na podstawie tego, że: (i) umowa najmu została zawarta w imieniu spółki dominującej podmiotu szwajcarskiego; (ii) osoby zatrudnione w biurze w Chinach nie były zatrudnione przez podmiot szwajcarski; oraz (iii) kierownik biura lokalnego w Chinach podlegał bezpośrednio dyrektorowi finansowemu spółki dominującej podmiotów szwajcarskich. Ponadto Sąd Kantonalny stwierdził, że ponoszenie kosztów w związku ze stałym zakładem nie stanowiło uprawnienia do dysponowania stałym miejscem prowadzenia działalności.

Następnie szwajcarski Federalny Sąd Najwyższy zgodził się z decyzją Sądu Kantonalnego i wskazał, że ani szwajcarskie prawo podatkowe, ani prawo umów o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wskazuje na stały zakład w danym stanie faktycznym. W związku z tym wydatki związane z działalnością gospodarczą zostały potraktowane jako uznana dywidenda, a odmowa odliczenia kosztów została uzasadniona.

Czytaj więcej: PE Watch | Latest developments and trends, September 2023 (ey.com)

Archiwum

Zachęcamy do subskrybowania newslettera Podatki międzynarodowe.

Więcej o archiwalnych wydaniach newslettera TUTAJ.

W dniu 4 sierpnia 2023 r. Kanada opublikowała projekt przepisów wdrażających Drugi Filar do prawa krajowego. Projekt ten obejmuje Zasadę Włączenia Dochodu (IIR) oraz Kwalifikowany Minimalny Krajowy Podatek Wyrównawczy (QDMTT) obowiązujący od 31 grudnia 2023 roku. Zasada Nieopodatkowanych Zysków (UTPR) nie jest częścią tego projektu ustawy.

Projekt ustawy zawiera przejściową "bezpieczną przystań" Raportowania według Krajów (CbCR) oraz "bezpieczną przystań" QDMTT zgodnie z wytycznymi OECD. Dodatkowo zawiera on elementy z Komentarza i Wytycznych Administracyjnych OECD wydanych w lutym 2023 r.

Zobacz Globalny Alert Podatkowy EY, Kanadyjski Departament Finansów publikuje projekt przepisów dotyczących budżetu na 2023 r. i innych środków, z dnia 10 sierpnia 2023 r.
W dniu 16 sierpnia 2023 r. czeski rząd zatwierdził projekt ustawy mającej na celu wdrożenie Drugiego Filaru do ustawodawstwa krajowego. Projekt ten został przesłany do zatwierdzenia przez parlament. Jest on zgodny z dokumentem konsultacyjnym dotyczącym Drugiego Filaru, opublikowanym w maju 2023 r. i jest ogólnie zgodny Dyrektywą UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania. Projekt ustawy obejmuje IIR i Krajowy Minimalny Podatek Wyrównawczy (DMTT) za okresy rozpoczynające się 31 grudnia 2023 r. lub później. Ponadto UTPR będzie miał zastosowanie w okresach rozpoczynających się 31 grudnia 2024 r. lub później.
W dniu 15 sierpnia 2023 r. Finlandia opublikowała projekt przepisów do konsultacji społecznych w celu wprowadzenia Drugiego Filaru do prawa krajowego. Projekt ustawy jest zasadniczo zgodny z dyrektywą UE w sprawie minimalnego opodatkowania i obejmuje IIR i UTPR. IIR ma wejść w życie w latach obrotowych rozpoczynających się 31 grudnia 2023 r. lub później, podczas gdy UTPR będzie miał zastosowanie do lat obrotowych rozpoczynających się 31 grudnia 2024 r. lub później. W niniejszym dokumencie konsultacyjnym Finlandia odnotowuje zamiar wprowadzenia QDMTT, który będzie miał zastosowanie do lat obrotowych rozpoczynających się 31 grudnia 2023 r. lub później, ale QDMTT nie został uwzględniony w projekcie ustawy. Finlandia spodziewa się opublikować dalsze szczegóły dotyczące QDMTT w nadchodzących miesiącach.

Ponadto projekt ustawy zawiera przejściową bezpieczną przystań CbCR zgodnie z wytycznymi OECD. Praktyczne elementy, takie jak wymogi dotyczące składania dokumentów, kary i procedury podatkowe, są również częścią projektu ustawy.
W dniu 16 sierpnia 2023 r. rząd niemiecki przesłał do parlamentu projekt ustawy mającej na celu wdrożenie Drugiego Filaru do prawa krajowego. Projekt ustawy opiera się głównie na dokumentach konsultacji publicznych opublikowanych w marcu i lipcu 2023 r., z kilkoma niewielkimi zmianami w celu uwzględnienia niektórych elementów wytycznych administracyjnych OECD opublikowanych w lutym 2023 r. (np. asymetryczne traktowanie dywidend i wypłat).

W kolejnym kroku projekt ustawy zostanie poddany procesowi legislacyjnemu w celu zatwierdzenia i powinien zostać zatwierdzony najpóźniej do 15 grudnia 2023 r.
W dniu 27 lipca 2023 r. irlandzkie Ministerstwo Finansów opublikowało Drugie Oświadczenie Zwrotne w ramach konsultacji publicznych w sprawie wdrożenia dyrektywy w sprawie Drugiego Filaru w Irlandii. Dokument ten uzupełnia wcześniejsze oświadczenie zwrotne dotyczące Drugiego Filaru, wydane przez Irlandię w marcu 2023 roku.

W dokumencie konsultacyjnym przedstawiono proponowane podejścia legislacyjne do przejściowych bezpiecznej przystani CbCR i UTPR oraz kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego (QDTT). W przypadku QDTT Irlandia zdecydowała się na przygotowanie zwięzłych przepisów, które odnoszą się do szczegółowych przepisów IIR z wszelkimi niezbędnymi modyfikacjami. Irlandzki QDTT zostanie zaprojektowany tak, aby spełniał wymogi bezpiecznej przystani QDTT zarówno na mocy Dyrektywy UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania, jak i wytycznych administracyjnych OECD opublikowanych w lipcu 2023 r. W dokumencie zauważono, że wymagane będą dalsze przepisy, aby umożliwić podatnikom w Irlandii przestrzeganie statusu "bezpiecznej przystani" QDTT / QDMTT w innych jurysdykcjach.

Obecnie Irlandia bada możliwości zapewnienia, w możliwym zakresie, zgodności między swoim ustawodawstwem krajowym a zasadami modelowymi OECD i przyszłymi wytycznymi. Ponadto dokument konsultacyjny dotyczy kwestii związanych z administracją i zwrotem informacji globalnych.

Okres konsultacji trwał do 21 sierpnia 2023 r.

Zobacz Alert Podatkowy EY, Irlandia publikuje drugie oświadczenie zwrotne w sprawie dyrektywy UE w sprawie minimalnego podatku i proponowanego podejścia legislacyjnego, z dnia 28 lipca 2023 r.
W dniu 11 września 2023 r. rząd włoski opublikował projekt Dekretu Ustawodawczego mającego na celu wdrożenie Drugiego Filaru do ustawodawstwa krajowego (dalej: projekt ustawy). Projekt Ustawy podlega obecnie procesowi konsultacji publicznych, a uwagi należy zgłaszać za pośrednictwem strony internetowej Ministerstwa Gospodarki i Finansów do dnia 1 października 2023 r.

Na podstawie uzasadnienia rządu projekt ustawy ściśle odzwierciedla unijną dyrektywę w sprawie minimalnego opodatkowania, mającą na celu wdrożenie zasad Drugiego Filaru OECD w UE. Ponadto Projekt Ustawy uwzględnia QDMTT i zawiera wyjaśnienia zawarte w Komentarzu OECD i najnowszych wytycznych OECD.

Nowe przepisy powinny zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2024 r.
W dniu 8 września 2023 r. Litwa wydała oświadczenie w sprawie wdrożenia Drugiego Filaru do prawa krajowego. Zgodnie z zapowiedzią, Litwa spodziewa się opóźnić wprowadzenie Drugiego Filaru o sześć lat, do 31 grudnia 2029 r., na co zezwala unijna dyrektywa w sprawie minimalnego opodatkowania. Ponadto Litwa zamierza wprowadzić krajowy minimalny podatek wyrównawczy w latach podatkowych rozpoczynających się 1 stycznia 2025 r. lub później.

Przed przedłożeniem parlamentowi do zatwierdzenia jakichkolwiek przepisów dotyczących Drugiego Filaru, Litwa zamierza przeprowadzić konsultacje społeczne w celu zebrania opinii od odpowiednich zainteresowanych stron.
W dniu 4 sierpnia 2023 r. rząd Luksemburga przedłożył Parlamentowi projekt ustawy o Drugim Filarze. Projekt ustawy jest zasadniczo zgodny z unijną Dyrektywą w sprawie Minimalnego Opodatkowania. Projekt ustawy obejmuje IIR i QDMTT, które mają wejść w życie od 31 grudnia 2023 roku. Dodatkowo projekt ustawy zawiera UTPR obowiązujący od 31 grudnia 2024 roku. Aby zapewnić jasność, komentarz wyjaśniający towarzyszący projektowi ustawy precyzuje, że podatek dochodowy od osób prawnych, miejski podatek od działalności gospodarczej i podatek od majątku netto w Luksemburgu są podatkami objętymi zakresem dla celów Drugiego Filaru.

Ponadto projekt ustawy zawiera przejściową bezpieczną przystań CbCR zgodnie z wytycznymi OECD.
W dniu 13 lipca 2023 r. Rada Standardów Rachunkowości Nowej Zelandii zmieniła NZ IAS 12 Podatki Dochodowe. Zmiany dają podmiotom tymczasowy wyjątek od wymogów ujmowania i ujawniania informacji o aktywach i zobowiązaniach z tytułu odroczonego podatku dochodowego w ramach Drugiego Filaru.

Wyjątek ten ma zastosowanie do rocznych okresów sprawozdawczych, które nie zakończyły się lub nie zakończą się przed 10 sierpnia 2023 roku. Ponadto jednostka nie jest zobowiązana do ujawniania informacji za okres śródroczny kończący się 31 grudnia 2023 r. lub wcześniej.

Ponadto w okresach, w których ustawodawstwo dotyczące Drugiego Filaru zostało uchwalone lub zasadniczo uchwalone, ale jeszcze nie weszło w życie, jednostka ujawnia znane lub możliwe do oszacowania informacje w celu zrozumienia narażenia jednostki na opodatkowanie podatkiem dochodowym w ramach Drugiego Filaru wynikającym z tego ustawodawstwa.
W dniu 3 sierpnia 2023 r. Słowacja opublikowała projekt ustawy do konsultacji społecznych w celu wdrożenia Drugiego Filaru do prawa krajowego. Projekt przepisów jest zasadniczo zgodny z unijną dyrektywą w sprawie minimalnego opodatkowania. Projekt ten obejmuje QDMTT obowiązujący od 31 grudnia 2023 roku. Obecnie projekt przepisów nie obejmuje IIR i UTPR, których stosowanie zostanie odroczone najpóźniej do 31 grudnia 2029 r.

Ponadto projekt ustawy zawiera przejściową bezpieczną przystań CbCR zgodnie z wytycznymi OECD.

Okres konsultacji trwał do 23 sierpnia 2023 r.
W dniu 23 czerwca 2023 r. Ministerstwo Finansów Słowenii opublikowało projekt ustawy o Drugim Filarze. Projekt ustawy jest zasadniczo zgodny z unijną Dyrektywą w sprawie Minimalnego Opodatkowania. Projekt ustawy obejmuje IIR i QDMTT, które mają wejść w życie od 31 grudnia 2023 roku. Dodatkowo projekt ustawy zawiera UTPR obowiązujący od 31 grudnia 2024 roku.

Ponadto projekt ustawy zawiera przejściową bezpieczną przystań CbCR zgodnie z wytycznymi OECD.
W dniu 27 lipca 2023 r. Ministerstwo Gospodarki i Finansów Korei Południowej ogłosiło plany reformy podatkowej na rok 2023. Ogłoszenie zawiera pewne zmiany w uchwalonych zasadach Drugiego Filaru w Korei. Jedną z kluczowych zmian jest opóźnienie stosowania UTPR. W związku z tym UTPR zacznie obowiązywać od roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2025 r. lub później.

Ogłoszenie potwierdza, że IIR będzie obowiązywać od 2024 r., jak pierwotnie uchwalono. Dodatkowo, wprowadzono specjalne dekrety w celu dostosowania zasad Drugiego Filaru Korei Południowej do Modelowych Zasad/Komentarzy i Wytycznych Administracyjnych OECD.
W dniu 31 sierpnia 2023 r. szwedzkie Ministerstwo Finansów opublikowało projekt ustawy o Drugim Filarze. Projekt ustawy jest zasadniczo zgodny z unijną Dyrektywą w sprawie Minimalnego Opodatkowania i obejmuje IIR, QDMTT i UTPR. IIR i QDMTT mają wejść w życie w latach obrotowych rozpoczynających się 31 grudnia 2023 r. lub później, podczas gdy UTPR będzie miał zastosowanie do lat obrotowych rozpoczynających się 31 grudnia 2024 r. lub później.

Ponadto projekt przepisów uwzględnia przejściowe zasady "bezpiecznej przystani" zgodnie z wytycznymi OECD, a także obejmuje aspekty Komentarza i Wytycznych Administracyjnych opublikowanych w lutym 2023 r.
Jeśli chodzi o wdrożenie Drugiego Filaru na Tajwanie, rząd Tajwanu ogłosił 30 sierpnia 2023 r., że w perspektywie krótkoterminowej Tajwan dokona przeglądu swoich zachęt podatkowych w celu uwzględnienia Drugiego Filaru. W perspektywie średnioterminowej Tajwan rozważy wprowadzenie QDMTT zgodnego z międzynarodowymi standardami. Nie określono jednak harmonogramu wprowadzenia Drugiego Filaru na Tajwanie.
W dniu 18 lipca 2023 r. Wielka Brytania (UK) opublikowała projekt przepisów wprowadzających zmiany w celu wprowadzenia (i) UTPR jako jednego z dwóch mechanizmów pobierania opłat w ramach wielonarodowego systemu podatku wyrównawczego (drugim jest IIR, który został wprowadzony w Ustawie o Finansach (nr 2) z 2023 r.); oraz (ii) innych zmian mających na celu zapewnienie zgodności przepisów brytyjskich z uzgodnionymi wzorcowymi zasadami, komentarzami i wytycznymi administracyjnymi, które zostały przyjęte w ramach OECD/G20 Inclusive Framework.

Zgodnie z projektem ustawy, wielonarodowy podatek wyrównawczy zostanie rozszerzony na podatki zgodnie z zasadami UTPR (tj. UTPR będzie pobierany za pośrednictwem podatku wyrównawczego podobnego do IIR, a nie odmowy odliczenia), aby zapewnić, że wszelkie kwoty wielonarodowego podatku wyrównawczego, które nie są pobierane zgodnie z IIR lub krajową zasadą minimalnego podatku wyrównawczego, będą nadal pobierane. Zasady zapewniają, że IIR ma pierwszeństwo przed UTPR.

Rząd zauważa również, że w przyszłości mogą zostać wprowadzone dalsze zmiany w celu odzwierciedlenia kolejnych wytycznych administracyjnych wydanych przez Inclusive Framework.
W dniu 24 lipca 2023 r. Ministerstwo Sprawiedliwości jako agencja oceny regulacyjnej, opublikowało projekt ustawy przygotowany przez wietnamskie Ministerstwo Finansów, proponujący wprowadzenie zasad Drugiego Filaru w Wietnamie. Projekt przepisów obejmuje IIR i QDMTT. Zasady te mają wejść w życie w latach obrotowych rozpoczynających się 1 stycznia 2024 r. lub później. Projekt ustawy nie obejmuje jednak UTPR.

Ponadto projekt przepisów wymaga złożenia deklaracji QDMTT w ciągu 12 miesięcy po zakończeniu roku sprawozdawczego, podczas gdy deklaracja IIR powinna zostać złożona w ciągu 15 miesięcy po zakończeniu roku sprawozdawczego.

Dodatkowo Wietnam pracuje nad aktualizacją swoich przepisów inwestycyjnych w celu dostosowania ich do zasad Drugiego Filaru poprzez wdrożenie Kwalifikowanych Ulg Podatkowych Podlegających Zwrotowi.

Czytaj więcej: The Latest on BEPS and Beyond | September 2023 edition

W dniu 12 września 2023 r. Komisja Europejska (Komisja) opublikowała nowy wniosek uchwałodawczy, dyrektywę "ustanawiającą system podatku od siedziby zarządu dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) [Dyrektywa w sprawie uproszczeń podatkowych dla MŚP]".

Wniosek określa zasady wprowadzające możliwość dalszego stosowania przez MŚP, które prowadzą działalność transgraniczną w Unii Europejskiej, przepisów podatkowych, które są im znane w państwie członkowskim ich rezydencji, do obliczania podlegającego opodatkowaniu wyniku ich stałych zakładów w innych państwach członkowskich. Dyrektywa zmieni również dyrektywę 2011/16/UE (dyrektywa DAC), aby umożliwić wymianę informacji między państwami członkowskimi na temat przedmiotu dyrektywy w sprawie podatku od siedziby zarządu. Przewodnicząca Komisji Ursula von der Leyen ogłosiła tę inicjatywę w swoim orędziu o stanie Unii Europejskiej w 2022 r. w ramach "Pakietu ulg dla MŚP".

Przepisy zawarte w dyrektywie stworzą system kompleksowej obsługi, w ramach którego składanie wniosków podatkowych, ocena podatkowa i pobór podatków dla stałych zakładów będą rozpatrywane przez jeden organ podatkowy ("organ składający wniosek"), tj. organ podatkowy w państwie członkowskim siedziby głównej. Audyty, odwołania i procedury rozstrzygania sporów pozostałyby krajowe i zgodne z przepisami proceduralnymi danego państwa członkowskiego.

Projekt dyrektywy przejdzie teraz do fazy negocjacji między państwami członkowskimi w celu osiągnięcia jednomyślnego porozumienia. Komisja proponuje, aby państwa członkowskie dokonały transpozycji Dyrektywy do swoich przepisów krajowych do dnia 31 grudnia 2025 r., tak aby przepisy weszły w życie z dniem 1 stycznia 2026 r.

Czytaj więcej: European Commission proposes Head Office Tax System Directive for SMEs (ey.com)
W dniu 12 września 2023 r. Komisja Europejska opublikowała dwa nowe wnioski ustawodawcze: dyrektywę "Biznes w Europie: Ramy opodatkowania dochodów" (BEFIT) oraz Dyrektywę w Sprawie Cen Transferowych ("Dyrektywa TP").

Projekt BEFIT określa zasady wprowadzające wspólne ramy opodatkowania dochodu osób prawnych w Unii Europejskiej, w celu zastąpienia obecnie stosowanych przez państwa członkowskie różnych sposobów określania podstawy opodatkowania dla grup spółek, których roczne łączne przychody przekraczają 750 milionów euro. Propozycja BEFIT miałaby również zastosowanie do grup z siedzibą poza UE przekraczających określone progi. Komisja ogłosiła tę inicjatywę w swoim Komunikacie w sprawie Opodatkowania Przedsiębiorstw w XXI wieku opublikowanym w maju 2021 r.

Zasady ustalania podstawy opodatkowania zawarte w Dyrektywie przypominają te zawarte w Dyrektywie o Podatku Minimalnym (tj. począwszy od sprawozdań finansowych), choć z mniejszą liczbą wymaganych korekt. Podobnie jak w przypadku Dyrektywy o Podatku Minimalnym, podstawa opodatkowania będzie ustalana dla poszczególnych podmiotów. Po zdefiniowaniu, skorygowane zyski podmiotów objętych zakresem są agregowane, definiując podstawę opodatkowania BEFIT, która pozwoli na transgraniczne kompensowanie strat. Podstawa ta jest następnie przydzielana z powrotem państwom członkowskim, które mogą dokonywać korekt i stosować własne stawki. W okresie przejściowym alokacja do państw członkowskich opiera się na historycznych zyskach, w celu ograniczenia konsekwencji budżetowych dla państw członkowskich. Uwzględniono również propozycje dotyczące oceny ryzyka i administracji.

Dyrektywa TP ma na celu wprowadzenie w UE wspólnych ram stosowania zasady ceny rynkowej. Dyrektywa TP kodyfikuje zasadę ceny rynkowej i wytyczne OECD w sprawie cen transferowych jako środek interpretacji w prawie UE i wprowadza procesy łagodzenia podwójnego opodatkowania dla podmiotów wielonarodowych (MNE). W szczególności dyrektywa potwierdza kluczowe elementy analizy zgodnie z Wytycznymi Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w sprawie cen transferowych (określenie faktycznie przeprowadzonej transakcji, analiza porównywalności, pięć uznanych metod OECD w zakresie cen transferowych) i wyjaśnia, w jaki sposób mechanizmy dokonywania korekt powinny być przeprowadzane w UE, aby zapewnić zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu i łagodzenie go w sposób jak najbardziej skuteczny i wydajny.

Oba projekty dyrektyw przejdą teraz do fazy negocjacji między państwami członkowskimi w celu osiągnięcia jednomyślnego porozumienia. Komisja proponuje, aby państwa członkowskie dokonały transpozycji dyrektywy BEFIT do prawa krajowego do dnia 1 stycznia 2028 r., tak aby przepisy weszły w życie z dniem 1 lipca 2028 r. Zamiast tego Dyrektywa TP powinna zostać transponowana do prawa krajowego. Dyrektywa TP powinna natomiast zostać transponowana do dnia 31 grudnia 2025 r., aby przepisy weszły w życie z dniem 1 stycznia 2026 r.

Czytaj więcej: European Commission proposes BEFIT and Transfer Pricing Directives (ey.com)
Irlandzki Departament Finansów (Departament) potwierdził wprowadzenie zwolnienia z udziału w dywidendach pochodzących z zagranicy, które ma wejść w życie na początku 2025 roku. Departament poinformował, że zostaną przeprowadzone dalsze analizy dotyczące ewentualnego wprowadzenia zwolnienia dla zagranicznych oddziałów. Opublikowany harmonogram określa szereg kluczowych etapów, a pierwsza faza konsultacji rozpoczęła się 14 września. Szczegółowe konsultacje techniczne zawierają ponad 50 szczegółowych pytań związanych z projektem zwolnienia. Zainteresowane strony proszone są o udzielenie odpowiedzi na przedstawione pytania techniczne. Konsultacje potrwają do końca dnia 13 grudnia 2023 r.

Czytaj więcej: Irish Government publishes roadmap for introducing dividend participation exemption to Ireland's corporation tax system (ey.com)
Decyzją nr 21261 z dnia 19 lipca 2023 r. włoski Sąd Najwyższy stwierdził, że na podstawie podstawowych wolności Unii Europejskiej spółki niebędące rezydentami, nieposiadające włoskiego stałego zakładu, zbywające włoski udział, nie powinny być traktowane gorzej niż spółki włoskie w porównywalnej sytuacji. Opierając się na tej zasadzie (potwierdzonej już w wielu orzeczeniach sądów niższej instancji w ostatnich latach) [1], Trybunał stwierdził, że francuska spółka była uprawniona do skorzystania z włoskiego systemu zwolnienia z 95% udziałów (PEX) w odniesieniu do zysków kapitałowych zrealizowanych ze sprzedaży włoskiego udziału [2].

W oparciu o zasady określone przez Trybunał, jeżeli sprzedawca niebędący rezydentem spełnia warunki wstępne PEX zgodnie z umową, która nie przewiduje ochrony zysków kapitałowych, sprzedawca powinien mieć możliwość skorzystania z 1,2% stawki podatku od zysków kapitałowych nierezydenta, zamiast podlegać obecnej 26% stawce przewidzianej przez prawo.

Wpływ tej decyzji powinien zostać poddany starannej ocenie. Z jednej strony oczekuje się, że odpowiedni przepis PEX zostanie zmieniony poprzez rozszerzenie reżimu, z mocy prawa, na spółki niebędące rezydentami UE i potencjalnie na spółki spoza UE. Z drugiej strony, w oczekiwaniu na prawdopodobną zmianę legislacyjną, podatnicy znajdujący się w sytuacji porównywalnej do francuskiej spółki zaangażowanej w sprawę mogliby rozważyć bezpośrednie zastosowanie zasad wyrażonych przez Trybunał lub zastosować bardziej ostrożne podejście, płacąc zwykły podatek od zysków kapitałowych i rozpoczynając procedurę zwrotu różnicy w podatku nałożonym w wysokości 26% w porównaniu z 1,2%. Ta procedura zwrotu może być również dostępna dla kwalifikujących się spółek niebędących rezydentami, które zapłaciły pełny włoski podatek od zysków kapitałowych nie później niż 48 miesięcy przed złożeniem wniosku o zwrot.

Czytaj więcej: Italian Supreme Court decision extends capital gains participation exemption to nonresident entities (ey.com)

Przypisy:

[1] Między innymi: Provincial Tax Commission of Milan n. 2683 z dnia 7 marca 2017 r., Regional Tax Commission of Lombardy n. 159 z dnia 19 grudnia 2017 r., Regional Tax Commission of Lombardy n. 725 z dnia 22 lutego 2021 r., Regional Tax Commission of Abruzzo n. 279 z dnia 3 maja 2022 r.

[2] W tym kontekście "udział włoski" odnosi się do udziału we włoskiej spółce.

W dniu 14 września 2023 r. Prezydent Republiki Kostaryki ogłosił częściowe zawetowanie Dekretu ustawodawczego nr 10.381 (projekt ustawy nr 23.581), którego celem jest wprowadzenie zmian do ustawy o Podatku Dochodowym niezbędnych do wykluczenia Kostaryki z unijnej listy jurysdykcji niechętnych współpracy w sprawach podatkowych.

Czytaj więcej: Costa Rican President partially vetoes law aimed at making reforms to achieve exclusion from EU list of non-cooperative jurisdictions in tax matters (ey.com)
W dniu 14 września 2023 r. Prezydent Republiki Kostaryki ogłosił częściowe zawetowanie Dekretu ustawodawczego nr 10.381 (projekt ustawy nr 23.581), którego celem jest wprowadzenie zmian do ustawy o Podatku Dochodowym niezbędnych do wykluczenia Kostaryki z unijnej listy jurysdykcji niechętnych współpracy w sprawach podatkowych.

Czytaj więcej: Costa Rican President partially vetoes law aimed at making reforms to achieve exclusion from EU list of non-cooperative jurisdictions in tax matters (ey.com)
Niedawna decyzja peruwiańskiego Sądu Najwyższego stanowi, że peruwiańskie oddziały nie są uprawnione do kompensowania strat z poprzednich lat przy wypłacie dywidend na rzecz spółki dominującej niebędącej rezydentem.

Czytaj więcej: Peruvian Supreme Court holds Peruvian branches may not offset past losses when distributing dividends to nonresident parent (ey.com)
Środek tymczasowy [1] sygn. 1.184/23 (PM), opublikowany 28 sierpnia 2023 r., wprowadza zmiany w opodatkowaniu funduszy inwestycyjnych w Brazylii i wprowadza mechanizm okresowego opodatkowania funduszy zamkniętych i wyłącznych (come-cotas).

Czytaj więcej: Brazil modifies how investment funds will be taxed (ey.com)

Przypisy:

[1] Środki tymczasowe to rodzaj dekretu, podpisanego i opublikowanego przez prezydenta, mającego moc ustawy, który musi zostać zatwierdzony przez Kongres w ciągu 60 dni kalendarzowych od publikacji (z możliwością przedłużenia o kolejne 60 dni kalendarzowych), aby mógł zostać uchwalony jako ustawa federalna.
Hongkońska administracja podatkowa przekazała kilka aktualizacji do ogłoszonych poprzednio zasad bezpiecznej przystani dla zysków ze zbycia majątku krajowego. Oprócz odświeżenia przepisów aktualizacje przewidują zmiany w zasadach zwolnienia z podatku dochodów z zagranicznych źródeł (ang. foreign-sourced income exemption – FSIE) w zakresie zysków ze zbycia. Zakończenie reform podatkowych oczekiwane jest na koniec 2023 r. zaś wejście w życie zmienionych przepisów ma nastąpić od stycznia 2024 r.

Czytaj więcej: Hong Kong tax authority updates proposed asset disposal gain regimes (ey.com)

W dniu 17 sierpnia 2023 r. izraelski organ podatkowy (ITA) wydał nowy okólnik dotyczący zaktualizowanych wytycznych w sprawie Procedur Wzajemnego Porozumiewania się. Zaktualizowane wytyczne są zgodne z zasadami określonymi w Akcji 14 projektu Erozji Bazy Podatkowej i Przerzucania Zysków prowadzonego przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. Izraelskie i międzynarodowe przedsiębiorstwa chcące rozstrzygnąć rozbieżności i podwójne opodatkowanie wynikające z niespójnego stosowania i interpretacji umów podatkowych przez jurysdykcje podatkowe, z którymi Izrael podpisał umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, powinny w stosownych przypadkach rozważyć zwrócenie się do ITA o Procedurę Wzajemnego Porozumiewania się.

Czytaj więcej: Israeli tax authority issues updated guidance on Mutual Agreement Procedures, in line with BEPS principles (ey.com)

Wyroki

Najwyższy Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 września 2023 r., sygn. II FSK 277/21 orzekł, że wydatki na zapłatę odsetek od obligacji wyemitowanych w celu uzyskania środków finansowych na zakup pakietu akcji spółki luksemburskiej, nie są wydatkami poniesionymi w ramach spółki niebędącej osobą prawną (spółki luksemburskiej), lecz są to wydatki samego podatnika (wspólnika spółki luksemburskiej). Dlatego ich kosztowy charakter należy ocenić w kontekście zgodności z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.) bez powiązania z art. 5 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. W związku z tym nie można wykluczać wydatków podatnika na zapłatę odsetek od obligacji z tego względu, że wydatki te nie mają związku z przychodami z działalności spółki osobowej, w której podatnik bierze udział.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 września 2023 r., sygn. II FSK 242/21 orzekł, że Fundusz działający w państwie ustanawiającym mniej rygorystyczne przepisy ale zgodne z Dyrektywą UCITS (UCITS z ang. Undertakings Investments in Transferable Seciurities, oznacza to przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe), powinien być uznany za działający na równoważnych warunkach jak fundusz krajowy. Ponadto, pomimo stwierdzenia, że w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. zawarto warunek posiadania zewnętrznego podmiotu zarządzającego, to, skoro dyrektywa dozwala na to, żeby taki fundusz istniał i że jest on bezpieczny dla inwestorów, to stosując wykładnie prounijną należy uznać, że fundusz samozarządzający również spełnia ten warunek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 września 2023 r., sygn. III SA/WA 688/23 orzekł, że spółka może rozliczyć straty oddziału prowadzonego uprzednio na terytorium Rumunii na takich samych zasadach, jak przy rozliczeniu strat powstałych w Polsce. Straty oddziału mogą zostać odliczone jednak dopiero w związku z likwidacją oddziału. Wcześniej takie prawo nie przysługuje podatnikowi. Straty odliczane są przez okres pięciu, kolejno następujących po sobie lat podatkowych, które liczone są od momentu powstania straty w oddziale.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 14 września 2023 r., sygn. III SA/WA 1513/23 orzekł, że warunki zwolnienia wynikającego z art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p. może spełniać podmiot, który nie jest bezpośrednim odbiorcą dywidendy, lecz jest jej rzeczywistym właścicielem. W konsekwencji należy przyjąć, że m.in. warunek posiadania co najmniej 10% udziałów (akcji) nieprzerwanie przez co najmniej 2 lata, może zostać spełniony, jeżeli rzeczywisty właściciel spełnia te warunki w odniesieniu do spółki pośredniczącej, a ta względem spółki wypłacającej dywidendy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 12 września 2023 r., sygn. I SA/GL 1596/22 orzekł, że przychody z wyświetlania reklam nie spełniają przesłanek przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.p. Tym samym, przychody z reklam nie stanowią przychodów z kwalifikowanych IP mającego wpływ na dochód podlegający opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 5 września 2023 r., sygn. I SA/GO 126/23 orzekł, że jedną z przesłanek do uznania nabywcy licencji za użytkownika końcowego jest niemożność kopiowania, rozpowszechniania i dalszego udostępniania utworów innym podmiotom. W przypadku fotografii i wpisów na portalach społecznościowych, spółka będzie wykorzystywała te materiały w promocji własnych produktów, czyli będzie je rozpowszechniała, udostępniała nieograniczonemu kręgowi odbiorców. W związku, z czym nie jest słuszne stanowisko co do niestosowania w tym przypadku art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p.

Rulingi

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) stwierdził w interpretacji z dnia 27 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.566.2023.5.MG, że dywidenda wypłacona wspólnikom z Niemiec stanowi dla wspólników dochód (przychód) z tytułu dywidendy, który powinien zostać opodatkowany zgodnie z zasadami opodatkowania dywidend określonymi w u.p.d.o.f., z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO) Niemcy. Podatek powinna obliczyć, pobrać oraz wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego spółka, działająca jako płatnik.
Dyrektor KIS potwierdził w interpretacji z dnia 25 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.416.2023.3.AZ, że w oparciu o art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p., od uzyskanych przez komplementariusza będącego osobą prawną (w trakcie roku podatkowego) przychodów z tytułu wypłaconego w formie zaliczki zysku spółki komandytowej należny będzie zryczałtowany podatek dochodowy, do którego poboru w wysokości 19% jest zobowiązany wnioskodawca, czyli spółka komandytowa. Brak możliwości zastosowania w trakcie roku podatkowego odliczenia, o którym mowa w art. 22 ust. 1a u.p.d.o.p. pozostaje bez wpływu na ww. obowiązek wnioskodawcy.
Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 21 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.405.2023.1.PP potwierdził, że aby można było mówić o płatności dokonywanej tytułem odsetek, płatność taka musi być związana z istnieniem określonego długu pomiędzy podmiotem otrzymującym odsetki a podmiotem dokonującym ich płatności. Wynagrodzenia wypłacane na rzecz faktora (odpowiednio naliczane prowizje, odsetki, inne opłaty dodatkowe) - nie stanowią odsetek w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. ani innych świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p.
Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 21 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.245.2019.11.MR/AZ, że wynagrodzenie uzyskiwane przez przedstawiciela działającego na rynku indyjskim za usługi świadczone na rzecz spółki z tytułu m.in.: składania, ofertowania i negocjowania, nie będzie mieścić się w katalogu przychodów wymienionym w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p., a tym samy nie będą podlegały na terytorium RP opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, a spółka nie będzie pełniła roli płatnika tego podatku.
Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 20 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.395.2023.1.PP, że płatności, realizowane na rzecz dostawcy z siedzibą w USA z tytułu stworzenia raportów/dokumentów o charakterze technicznym, finansowym, prawno-regulacyjnym oraz logistycznym nie stanowią świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p.
Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 20 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.286.2019.11.MBD, że usługi ubezpieczeniowe nabywane od podatników, którzy nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 u.p.d.o.p.
Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 19 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.355.2023.2.MW, że gra wyprodukowana przez spółkę, jak również gry komputerowe, które zostaną wytworzone dopiero w przyszłości, będą stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu przepisu art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p.
Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 19 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.457.2023.1.ZK, że wnioskodawca działający w formie spółki komandytowej ma prawo do odliczenia (zgodnie z art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.) w kolejnych latach podatkowych kosztów działalności badawczo-rozwojowej, które zostały poniesione w okresie gdy działał on w formie spółki cywilnej (okres od stycznia 2022 do listopada 2022) i które nie zostały odliczone przez wspólników spółki cywilnej w ich indywidualnych rozliczeniach za rok 2022 (za okres od stycznia 2022 do listopada 2022).
Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 19 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.349.2023.2.MC, że należności wypłacane przez spółkę na rzecz nierezydentów z tytułu nabywania przedmiotów licencji dla celów własnego użytku, które nie obejmują przeniesienia na spółkę autorskich praw majątkowych (licencja end user), nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p., a w konsekwencji, na spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych u.p.d.o.p., nawet jeżeli wnioskodawca nie będzie w posiadaniu certyfikatów rezydencji dostawców przedmiotów licencji.
Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 15 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.365.2023.4.AW potwierdził, że dochód ze zbycia składników majątkowych spółki w Polsce za wynagrodzeniem będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce. Ponadto, w związku z wypłatą przez kupującego na rzecz spółki wynagrodzenia za nabycie składników majątkowych spółki w Polsce, spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, a kupujący jako płatnik nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego.
Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 8 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.376.2023.1.RK, że fundusz dokonując transakcji wykupu wyemitowanych certyfikatów w celu ich umorzenia działa na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Przepisy tej ustawy, jednoznacznie wskazują cenę dla transakcji wykupu certyfikatów, fundusz nie podlega i nie będzie podlegał przepisom rozdz. 1a u.p.d.o.p. dotyczącym cen transferowych.
Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 6 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.445.2023.1.AZ, że wynagrodzenie wypłacane z tytułu nabycia oprogramowania nie mieści się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., w związku z czym wypłata ww. należności na rzecz zagranicznego dostawcy nie powoduje powstania obowiązku poboru podatku u źródła.
Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 1 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.371.2023.1.PP, że wnioskodawca sprzedający samochody za pośrednictwem lokalnych dealerów nie będzie posiadać na terytorium Polski PE w postaci tzw. stałej placówki rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a u.p.d.o.p. oraz art. 5 ust. 1 UPO.

Międzynarodowe prawo podatkowe oraz planowanie podatkowe

Podatki międzynarodowe oraz planowanie podatkowe - dowiedź się jak dostosować strategię podatkową do warunków panujących na konkurencyjnym rynku. Skorzystaj z doświadczenia specjalistów i doradców podatkowych EY.

Przeczytaj więcej

Lider

Łukasz Jeśkiewicz
EY Polska, Doradztwo Podatkowe, Dział Międzynarodowych Usług Podatkowych i Transakcyjnych, Partner

Wsparcie w zakresie MDR - Mandatory Disclosure Rules

Polska, podobnie jak inne kraje UE, zaimplementowała dyrektywę unijną (DAC6) mającą na celu zwiększyć transparencję transakcji i umożliwić organom podatkowym wykrycie prób agresywnego planowania podatkowego (Mandatory Disclosure Rules). Sprawdź jak EY może Ci pomóc!
Przeczytaj więcej
Podatki pośrednie (VAT, akcyza, cło) i handel międzynarodowy

Podatki pośrednie - dowiedź się więcej co EY może dla Ciebie zrobić w kwestii VAT, akcyzy i cła. Skorzystaj z doświadczenia specjalistów i doradców podatkowych EY.
Przeczytaj więcej
Ceny transferowe

Właściwe ustalanie cen transferowcyh i dokumentacja transakcji pomiędzy firmami w celu zapewnienia zgodności z przepisami różnych krajów są niezbędne w zarządzaniu ryzykiem podatkowym.
Przeczytaj więcej
German Desk – doradztwo podatkowe i prawne

W Tax and Legal Advisory German Desk łączymy wiedzę doradcy podatkowego oraz prawnego z praktycznym rozumieniem uwarunkowań biznesu klienta w Polsce oraz na terenie krajów niemieckojęzycznych.
Przeczytaj więcej
Tax Advisory Korean Desk

Zespół Korean Desk to one-stop-shop dla koreańskiego biznesu w Polsce organizujący wsparcie w różnych obszarach działalności i ekspertyzy EY. Jest to scentralizowany punkt kontaktowy działający również w języku koreańskim.
Przeczytaj więcej
Japan Desk w CESA

Japan Desk tworzy grupa doświadczonych specjalistów podatkowych z kluczowych rynków z siedzibą w Japonii, aby zapewnić transgraniczne usługi podatkowe naszym klientom tam, gdzie ich potrzebują, kiedy ich potrzebują. Naszym celem jest zapewnienie wsparcia w różnych obszarach działalności i wiedzy EY. W miarę rozwoju firm i zmian systemów podatkowych, które stają się coraz bardziej złożone, nasz Tax Advisory Desk zapewnia wysokiej jakości, aktualne usługi doradztwa podatkowego w możliwie najbardziej efektywny sposób.
Przeczytaj więcej

Wydarzenia EY

Podatek od przerzuconych dochodów – jak uniknąć zaległości podatkowej?

Webcast

31 sie 2023

TP 2022 w pigułce – co i na kiedy należy zrobić?

Webcast

11 wrz 2023

Przygotuj spółkę do nowych wymogów podatkowych BEPS 2.0 od 2024 roku - praktyczny przewodnik dla polskich spółek

Webcast

14 wrz 2023

Tax Agenda

Zapoznaj się ze zmianami i aktualnościami podatkowymi w krajach Europy Środkowej, Wschodniej i Południowej.

Sprawdź (EN)

Liderzy w obszarze podatków międzynarodowych

Wstecz

Podatki międzynarodowe

Dalej

Podatki

EY oznacza globalną organizację i może odnosić się do jednej lub więcej firm członkowskich Ernst & Young Global Limited, z których każda stanowi odrębny podmiot prawny. Ernst & Young Global Limited, brytyjska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nie świadczy usług na rzecz klientów.

Nasz punkt widzenia

Popularne tematy

Publikacje

Usługi

Sprawdź

Sektory

Polecane

Kariera w EY

Sprawdź

O nas

Informacje prasowe

Kontakt

Zespoły

Wydanie: 10/2023

Newsletter Podatki międzynarodowe

Temat miesiąca

WHT — projekt objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów

Ważne informacje

Osoba kontaktowa

Archiwum wydań newsletterów

Archiwum

Wydarzenia EY

Podatek od przerzuconych dochodów – jak uniknąć zaległości podatkowej?

TP 2022 w pigułce – co i na kiedy należy zrobić?

Przygotuj spółkę do nowych wymogów podatkowych BEPS 2.0 od 2024 roku - praktyczny przewodnik dla polskich spółek

Liderzy w obszarze podatków międzynarodowych

Andrzej Broda

Magdalena Zalech

Jarosław Łukasik

Michał Koper

Nasz punkt widzenia

Popularne tematy

Publikacje

Usługi

Sprawdź

Sektory

Polecane

Kariera w EY

Sprawdź

O nas

Informacje prasowe

Kontakt

Zespoły

Wydanie: 10/2023

Newsletter Podatki międzynarodowe

Temat miesiąca

WHT — projekt objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów

Ważne informacje

Osoba kontaktowa

Archiwum wydań newsletterów

Niemcy: Sąd orzeka w sprawie zbycia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej

Indie: Decyzja sądu w sprawie przypisania zysku firmie transportowej i logistycznej

Indie: Sąd orzeka w sprawie przypisywania zysków do zakładu stałego w przypadku działalności zagranicznej

Hiszpania: Sąd Najwyższy wyjaśnia kwestię proporcjonalnego przypisania zysków do stałego zakładu

Szwajcaria: Sąd Najwyższy potwierdza brak stałego zakładu w Chinach

Archiwum

Kanada: Publikacja projektu przepisów dotyczących Drugiego Filaru

Czechy: Przedłożenie parlamentowi projektu ustawy o Drugim Filarze

Finlandia: Publikacja projektu ustawy o Drugim Filarze

Niemcy: Projekt ustawy o Drugim Filarze przesłany do parlamentu

Irlandia: Wydanie drugiego oświadczenia zwrotnego w sprawie Drugiego Filaru

Włochy: Zapowiedź wdrożenia Drugiego Filaru

Litwa: Zapowiedź odroczenia Drugiego Filaru

Luksemburg: Przedłożenie parlamentowi ustawy o Drugim Filarze

Nowa Zelandia: Rada Standardów Rachunkowości (ASB) zatwierdza IAS 12

Słowacja: Publikacja projektu ustawy o Drugim Filarze

Słowenia: Publikacja projektu ustawy o Drugim Filarze

Korea Południowa: Opóźnienie w stosowaniu UTPR

Szwecja: Publikacja projektu ustawy o Drugim Filarze

Tajwan: Badanie krajowego wdrożenia Drugiego Filaru

Wielka Brytania: Publikacja projektu ustawy o UTPR

Wietnam: Publikacja projektu ustawy o Drugim Filarze

Unia Europejska: Komisja Europejska proponuje Dyrektywę w sprawie uproszczeń podatkowych dla MŚP

Unia Europejska: Komisja Europejska proponuje dyrektywy BEFIT i o Cenach Transferowych

Irlandia: Rząd publikuje harmonogram wprowadzenia zwolnienia z udziału w dywidendzie do irlandzkiego systemu podatku dochodowego od osób prawnych

Włochy: Decyzja Sądu Najwyższego rozszerza zwolnienie z udziału w zyskach kapitałowych na podmioty niebędące rezydentami

Kostaryka: Prezydent częściowo zawetował ustawę mającą na celu przeprowadzenie reform w celu wykluczenia z unijnej listy jurysdykcji niechętnych współpracy w sprawach podatkowych

Peru: Sąd Najwyższy ustanawia wytyczne w celu określenia peruwiańskich źródeł dochodu dla podmiotów niebędących rezydentami

Peru: Sąd Najwyższy orzekł, że peruwiańskie oddziały nie mogą kompensować strat poniesionych w przeszłości przy wypłacie dywidend na rzecz spółki dominującej niebędącej rezydentem

Brazylia: Modyfikacja opodatkowania funduszy inwestycyjnych

Izrael: Organy podatkowe wydają zaktualizowane wytyczne dotyczące Procedur Wzajemnego Porozumiewania się, zgodnie z zasadami BEPS

Zaliczenie do KUP faktycznie zapłaconych odsetek od obligacji wyemitowanych w celu pozyskania środków finansowych na zakup akcji spółki prawa luksemburskiego

Fundusz działający zgodnie z Dyrektywą UCITS powinien być uznany za działający na równoważnych warunkach jak fundusz krajowy

Sposób ustalenia straty poniesionej przez zagraniczny oddział spółki oraz liczenia okresu, w którym strata ta może zostać rozliczona

Kwestia zastosowania zwolnienia z art. 22 ust. 4 CIT w świetle zasady look-through approach

Przychody z reklam nie stanowią dochodów z kwalifikowanych IP

Opodatkowanie WHT wynagrodzenia z tytułu usługi reklamowej wraz z przeniesieniem praw do wykorzystania wizerunku oraz przeniesieniem praw do udostępnienia wpisu i fotografii w mediach

Podatek u źródła – obowiązki płatnika przy wypłacie dywidendy na rzecz transparentnej podatkowo spółki luksemburskiej

Wypłata komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku w trakcie roku podatkowego - skutki dla płatnika

Możliwość stosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. odnośnie do wynagrodzenia wypłacanego na rzecz faktora

Podatek u źródła z tytułu usług przedstawiciela

Podatek u źródła z tytułu płatności na rzecz dostawcy z USA

Podatek u źródła z tytułu usług ubezpieczeniowych

Opodatkowanie dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach spółki produkującej gry komputerowe

Ulga B+R - odliczanie kosztów kwalifikowanych w kolejnych latach podatkowych

Licencja end user a podatek u źródła

Rozliczanie CIT w związku ze zbyciem polskiego zakładu zagranicznej spółki

Wykup certyfikatów inwestycyjnych przez fundusz w celu ich umorzenia a obowiązki w zakresie cen transferowych

Podatek u źródła z tytułu nabycia oprogramowania

Zakład zagranicznej spółki w Polsce, która sprzedaje samochody

Wydarzenia EY

Podatek od przerzuconych dochodów – jak uniknąć zaległości podatkowej?

TP 2022 w pigułce – co i na kiedy należy zrobić?

Przygotuj spółkę do nowych wymogów podatkowych BEPS 2.0 od 2024 roku - praktyczny przewodnik dla polskich spółek

Liderzy w obszarze podatków międzynarodowych

Andrzej Broda

Magdalena Zalech

Jarosław Łukasik

Michał Koper