women working at office

Ceny transferowe w 2024 roku

Rok 2024 nie wiąże się z istotnymi zmianami w zakresie wymogów dokumentowania i raportowania cen transferowych. Podatnicy w dalszym ciągu będą stosować przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2022 r. 



Ceny transferowe za 2023 rok – do kiedy powinna być sporządzona dokumentacja?

Podatnicy wypełniający w 2024 r. obowiązki sprawozdawcze za 2023 r. będą zobligowani sporządzić lokalną dokumentację cen transferowych w terminie do końca 10. miesiąca po zakończeniu roku podatkowego oraz wysłać TPR-C wraz z oświadczeniem podmiotu o tym, że lokalna dokumentacja cen transferowych została sporządzona zgodnie ze stanem rzeczywistym, a ceny transferowe objęte tą dokumentacją są ustalane na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w terminie do końca 11. miesiąca po zakończeniu roku podatkowego.

Przewodnik Podatkowy EY: Bezpieczny Podatnik 2024

BEPS 2.0 - AI w Compliance - Ceny transferowe - KSeF - Tax Tech - Digital Reporting - Budowanie relacji z fiskusem - WHT - MDR

A girl walking

Ceny transferowe – zmiany w 2024 roku

W 2024 r. podatnicy po raz drugi będą składać formularz TPR-C według zmienionego w 2023 r. wzoru i sposobu wysyłki.

Podstawową różnicą względem wcześniejszych regulacji dotyczących TPR-C jest możliwość złożenia formularza za pośrednictwem pełnomocnika będącego adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub biegłym rewidentem. Wcześniej nie było możliwości scedowania tego obowiązku na pełnomocnika.

Kluczową zmianą jest również brak konieczności składania odrębnego oświadczenia o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych i o rynkowym charakterze stosowanych cen. Oświadczenie według nowego rozporządzenia stanowi integralną część TPR-C, którego przekazanie do organu tożsame jest ze złożeniem ww. oświadczenia.

Istotne zmiany objęły również raportowanie restrukturyzacji. Dotychczas należało podać wartość wynagrodzenia w związku z restrukturyzacją, aktualnie podatnicy zobowiązani są do ujawnienia, czy wynagrodzenie to zostało faktycznie wypłacone lub otrzymane oraz w jakiej formie (pieniężnej albo innej).

Wymagania związane z raportowaniem TPR-C

Wymogi raportowania TPR-C nakładają na podatników szereg dodatkowych obowiązków. O ile wartość transakcji wykazywana była dotychczas łącznie jako jedna sumaryczna kwota dla wszystkich kontrahentów przy jednoczesnym oznaczeniu krajów ich rezydencji, o tyle nowe rozporządzenie przewiduje dodatkowo wymóg przyporządkowania wartości transakcji do poszczególnych krajów. Ponadto w przypadku korekty porównywalności niezbędne jest określenie, czy wskutek korekty wynik transakcji uległ zmianie o więcej lub o mniej niż 30 proc. (albo czy brak jest możliwości ustalenia takiego wpływu). Dodatkowo, jeżeli zastosowanie znajduje przedział inny niż pełny czy międzykwartylowy, należy go również opisać w dokumentacji.

Obowiązkowe jest (inaczej niż dotychczas) uwzględnienie w TPR-C transakcji objętych uprzednim porozumieniem cenowym. Jednocześnie, mimo braku obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych, transakcje objęte porozumieniem inwestycyjnym lub podatkowym również powinny być wskazane w TPR-C.

Podatnik jest także zobowiązany do wskazania, czy posiada status mikro- albo małego przedsiębiorcy. W takim bowiem przypadku zakres informacji do uzupełnienia na poziomie TPR-C ulega istotnemu ograniczeniu poprzez brak obowiązku wskazania szczegółów dotyczących weryfikacji cen transferowych (w tym metody TP).

Zmiany nastąpiły również w przypadku transakcji refaktur. Posiadają one (tak jak dotychczas) dedykowane kody. Aktualnie zostały one wyodrębnione w ramach nowej kategorii F, co czyni raportowanie tych transakcji bardziej przejrzystym.

Ministerstwo Finansów pod koniec grudnia 2023 r. opublikowało zaktualizowany informator dotyczący informacji TPR-C (wydanie 4.), który zawiera pytania i odpowiedzi na temat sposobu raportowania transakcji w TPR-C.

Narzędzia zarządzania ryzykiem spółki i zarządu z tytułu cen transferowych

W świetle nieustannie zmieniających się przepisów podatkowych oraz coraz doskonalszych narzędzi do weryfikacji rozliczeń podatników warto zwrócić uwagę na możliwości zarządzania ryzykiem związanym z cenami transferowymi. Podjęcie działań zabezpieczających funkcjonowanie firmy oraz członków zarządu nierzadko będzie przesądzało o pozytywnych lub negatywnych konsekwencjach dla organizacji.

Od 1 stycznia 2019 r. odpowiedzialność za prawidłowość rozliczeń polskich spółek z podmiotami powiązanymi została przypisana bezpośrednio członkom zarządu poprzez obowiązek podpisania i składania oświadczenia o cenach transferowych (od 1 stycznia 2022 r. oświadczenie przeniesiono do informacji TPR-C, którą również zobowiązany będzie podpisać zarząd). Mimo że deklaracja może być podpisana przez wyznaczonego członka zarządu, nie zwalnia to pozostałych członków zarządu z odpowiedzialności karnoskarbowej za poświadczone informacje, z którą wiążą się sankcje do 720 stawek dziennych, tj. do blisko 35 mln PLN.

W ramach raportowania za 2023 r. będzie możliwość skorzystania ze złożenia formularza TPR-C (wraz z oświadczeniem o sporządzeniu dokumentacji i rynkowości transakcji) za pośrednictwem pełnomocnika będącego adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub biegłym rewidentem.

Powyższa opcja jest dodatkową możliwością zabezpieczenia się przed ryzykiem kwestionowania cen transferowych po stronie zarządów. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż doradca podatkowy podpisujący się pod oświadczeniem o rynkowości niejako poświadcza, że dokonał weryfikacji stanu faktycznego i nie wnosi do niego uwag.

Pełnomocnik może również ponieść odpowiedzialność karną skarbową za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe w związku ze składaniem i raportowaniem cen transferowych.

Zakwestionowanie przez urząd prawidłowości rozliczeń z podmiotami powiązanymi w wyniku kontroli i doszacowania dochodu może skutkować ustaleniem dodatkowego zobowiązania podatkowego dla spółki w wysokości do 30 proc. podstawy nienależnie wykazanej straty lub niewykazanego dochodu.

Wszystkie te zmiany powodują, że materialność sankcji osobistych z tytułu kodeksu spółek skarbowych zarówno dla zarządu, jak i dla spółki wynikających z dodatkowego zobowiązania podatkowego z tytułu cen transferowych istotnie wzrosła od 2019 r. Ryzyko stosowania powyższych sankcji będzie nadal wzrastało wraz z tym, jak organy podatkowe zaczną obejmować postępowaniami kontrolnymi kolejne okresy rozliczeniowe, poczynając od 2019 r. i obejmując następujące po nim lata. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, że organy podatkowe coraz precyzyjniej typują podmioty do kontroli cen transferowych.

Ceny transferowe w strategii zarządzania ryzykiem

Na bazie przesyłanych przez podatników informacji TPR-C prezentujących szczegółowe i łatwo przetwarzalne dane na temat rozliczeń z podmiotami powiązanymi skuteczność urzędów w tym zakresie jest coraz lepsza.

W świetle powyższego dodatkowego znaczenia nabiera posiadanie strategii zarządzania ryzykiem wynikającym z cen transferowych, w której nie chodzi wyłącznie o upewnienie się, że spółka posiada wymaganą prawem podstawową dokumentację cen transferowych lub że przesłała na czas oświadczenie zarządu i TPR-C, ale raczej o narzędzia oceny prawidłowości samych rozliczeń z podmiotami powiązanymi, a w tym kontekście też o prawidłowość zaprezentowanych w dokumentacji faktów i kluczowych założeń do przyjętych rozliczeń.

W konsekwencji kluczem do wykazania, że zarząd dochował należytej staranności i obrony przed sankcjami, wydaje się stosowanie narzędzi wspierających zarząd w eksperckiej ocenie racjonalności z perspektywy reżimu cen transferowych kluczowych założeń przyjętych w rozliczeniach z podmiotami powiązanymi i wpływających na wynik finansowy i podatkowy spółki.

Wyróżniamy dwa rodzaje strategii i kilka rodzajów narzędzi zarządzania ryzykiem cen transferowych.

  1. Pierwsza polega na pełnej centralizacji zarządzania cenami transferowymi na poziomie centrali grupy kapitałowej. W strategii tej często chodzi o spójność tworzonych materiałów i przekazywanych do organów podatkowych na całym świecie informacji, ale też i o efektywność kosztową.
  2. Druga strategia zakłada zarządzanie tematem na poziomie lokalnym i jest ona częsta wśród podatników, którzy utrzymują kompetencje wewnętrzne w zakresie cen transferowych albo mają możliwość lokalnego outsourcingu przygotowania formalnej dokumentacji cen transferowych.

Zarówno w pierwszej, jak i drugiej strategii często stosowany jest outsourcing przygotowania dokumentacji cen transferowych, bo pozwala na odciążenie zespołów finansowo‑księgowo‑podatkowych od kolejnego czasochłonnego procesu raportowania na potrzeby podatkowe.

W praktyce jednak outsourcing ten nadal jeszcze rzadziej zakłada w swoim zakresie realne zmniejszenie ryzyka sankcji z tytułu nieprawidłowości samych rozliczeń z podmiotami powiązanymi, będących przedmiotem dokumentacji.

Opcją w tej kwestii jest uwzględnienie w ramach outsourcingu TP audytu rozliczeń pomiędzy podmiotami powiązanymi i uwzględnienie doradcy podatkowego jako pełnomocnika podpisującego się pod informacją TPR-C (patrz ramka: „Dostępne narzędzia”).

Dostępne narzędzia

  1. Przegląd lub pełnowymiarowy roczny audyt rozliczeń z tytułu cen transferowych, umożliwiający wydanie opinii eksperckiej certyfikującej stosowane w danym roku przez podatnika rozliczenia wraz z podpisem doradcy podatkowego pod TPR-C w roli pełnomocnika. Daje to szansę na podzielenie się odpowiedzialnością zarządu z doradcą podatkowym. Opinia profesjonalnego doradcy specjalizującego się w cenach transferowych, potwierdzająca i certyfikująca prawidłowość rozliczeń z podmiotami powiązanymi, zdecydowanie może być zarówno solidnym dowodem na dochowanie należytej staranności przez zarząd, jak i dokumentem w dużym stopniu chroniącym spółkę przed doszacowaniem.
  2. Całkowity outsourcing procesów zarówno zarządzania raportowaniem na potrzeby cen transferowych, jak i bieżącego monitorowania prawidłowości rozliczeń ma bieżący wgląd w rozliczenia podatnika z podmiotami powiązanymi, dostęp do niezbędnych umów, dokumentów, danych finansowych, a także zespołów w spółce, jak i w grupie podatnika. Profesjonalny doradca jest w stanie przejąć kontrolę nad ryzykiem TP i w konsekwencji wziąć odpowiedzialność za ich prawidłowość, a tym samym wydawać opinie certyfikujące prawidłowość rozliczeń TP, łącznie ze złożeniem podpisu pod oświadczeniem o rynkowości cen transferowych zamiast zarządu (możliwość zdelegowania podpisu na profesjonalnego pełnomocnika jest możliwa począwszy od 2022 r.).

Minimalizować ryzyko cen transferowych można również, podejmując dialog z Ministerstwem Finansów. Uprzednie porozumienie cenowe (dalej: APA) daje podatnikowi możliwość potwierdzenia lub wynegocjowania warunków transakcji – zawierając takie porozumienie, podatnik otrzymuje potwierdzenie rynkowości rozliczeń objętych APA, a tym samym organy w trakcie kontroli nie będą kwestionować ustalonego modelu rozliczeń. Jest to narzędzie, które przy spełnieniu określonych warunków w pełni eliminuje ryzyko zakwestionowania rozliczeń w transakcji lub modelu objętym APA, a tym samym ryzyko osobiste członków zarządu.

Przy doborze któregokolwiek z powyższych narzędzi warto kierować się efektywnością danego rozwiązania. Mimo że najtańszym rozwiązaniem jest ograniczony w swoim zakresie outsourcing przygotowania dokumentacji cen transferowych, to jednak dopiero umożliwienie profesjonalnemu doradcy dokonania pełnej oceny rozliczeń, czy to poprzez roczny audyt, czy też outsourcing zarządzania ryzykiem cen transferowych, może pozwolić na osiągnięcie oszczędności w przypadku kontroli podatkowej.

Restrukturyzacja a ceny transferowe

Zmiany pomiędzy podmiotami powiązanymi mogą mieć niebagatelne znaczenie w kontekście cen transferowych i skutkować poważnymi konsekwencjami. W przypadku spełnienia przesłanki restrukturyzacji ustawodawca przewidział sankcje zarówno dla podatnika (w postaci dodatkowego zobowiązania podatkowego), w przypadku gdy podmiotowi należy się wynagrodzenie z tytułu restrukturyzacji, jak i dla członków zarządu (odpowiedzialność karnoskarbowa za sporządzenie lokalnej dokumentacji oraz złożenie informacji TPR-C niezgodnej ze stanem rzeczywistym).

Restrukturyzacja w przepisach dotyczących cen transferowych

Zdefiniowana jest jako reorganizacja obejmująca istotną zmianę relacji handlowych lub finansowych, wiążąca się z przeniesieniem pomiędzy podmiotami powiązanymi funkcji, aktywów lub ryzyk, jeżeli w wyniku tego przeniesienia przewidywany średnioroczny wynik finansowy podatnika przed odsetkami i opodatkowaniem (dalej: EBIT) w trzyletnim okresie po tym przeniesieniu uległby zmianie o co najmniej 20 proc. przewidywanego średniorocznego EBIT w tym samym okresie, gdyby nie dokonano przeniesienia.

Definicja ta zawarta jest w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie cen transferowych.

Warto zwrócić uwagę, że ustawodawca niejednolicie potraktował kwestie restrukturyzacji w przepisach dotyczących cen transferowych.

Przykłady są przedstawione w tabeli: „Uregulowania zawarte w aktach wykonawczych dotyczących cen transferowych”.

Podatnicy powinni pamiętać, że zgodnie z rozporządzeniem o dokumentacji cen transferowych każde istotne przeniesienie funkcji, aktywów lub ryzyk należy wymienić w dokumentacji. Ponadto, jeżeli przeniesienie pomiędzy podmiotami spełnia definicję rozporządzenia o cenach transferowych (określoną w § 2 ust. 1 rozporządzenia o cenach transferowych), podatnik ma obowiązek przeprowadzenia specjalnego badania porównywalności o cenach transferowych, które ma na celu wykazanie, czy restrukturyzacja przebiegła zgodnie z zasadą arm’s length, tj. na warunkach rynkowych.

Uregulowania zawarte w aktach wykonawczych dotyczących cen transferowych

Rozporządzenie w sprawie cen transferowych

Istotna zmiana relacji handlowych lub finansowych, wiążąca się z przeniesieniem pomiędzy podmiotami powiązanymi funkcji, aktywów lub ryzyk, jeżeli w wyniku tego przeniesienia przewidywany średnioroczny wynik finansowy podatnika przed odsetkami i opodatkowaniem (EBIT) w trzyletnim okresie po tym przeniesieniu uległby zmianie o co najmniej 20 proc. przewidywanego średniorocznego EBIT w tym samym okresie, gdyby nie dokonano przeniesienia.

Rozporządzenie w sprawie dokumentacji cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

Każde istotne przeniesienie (bez zdefiniowania materialności) funkcji, aktywów lub ryzyk mające wpływ na spółkę obliguje podatnika do ujawnienia takiej informacji w dokumentacji cen transferowych.


Okiem eksperta EY

Biorąc pod uwagę brak szczególnych zmian w przepisach o cenach transferowych oraz fakt, iż poziom transparentności podatników w zakresie cen transferowych jest bardzo wysoki, w najbliższym czasie należy spodziewać się nasilenia czynności kontrolnych ze strony organów podatkowych w formie klasycznych kontroli podatkowych lub krótkich zapytań w toku czynności sprawdzających.

Brak istotnych zmian w przepisach to również moment, w którym można zastanowić się nad procesem TP w firmie i szukać możliwości zwiększenia jego efektywności oraz ograniczenia ryzyka TP po stronie zarządu.

Rok 2024, jeśli chodzi o raportowanie dla potrzeb TP 2023 r., będzie drugim z kolei, w którym można scedować na doradcę podatkowego jako pełnomocnika podpis pod informacją TPR-C zawierającą oświadczenie o rynkowości transakcji. Proces raportowania jest świetną okazją, żeby na stałe zacieśnić relację z doradcą podatkowym i wpleść w proces TP audyt rozliczeń wewnątrzgrupowych, zwiększając tym samym komfort po stronie zarządu w tematach podatkowych.

Kontrola w cenach transferowych

Ceny transferowe nieustannie cieszą się zainteresowaniem organów podatkowych. Dane Ministerstwa Finansów pokazują, że z roku na rok rośnie skuteczność kontroli cen transferowych, do których warto się odpowiednio wcześnie przygotować. Widzimy również dużo większe zainteresowanie organów podatkowych raportowanymi w ramach TPR-C danymi poprzez zapytania w ramach czynności sprawdzających.

Podczas kontroli lub w ramach czynności sprawdzających kontrolujący mają prawo wezwać podatnika do przedłożenia dokumentacji cen transferowych. Przepisy zobowiązują podatnika do przekazania dokumentacji w terminie 14 dni.

Należy pamiętać, że podatnicy nie w każdej sytuacji mają obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych. Brak obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych nie zwalnia jednak podatnika z obowiązku ich ustalania zgodnie z zasadą ceny rynkowej.

Szczególnym zainteresowaniem organów podatkowych cieszą się transakcje, w ramach których występują trudności z ustaleniem ich zakresu i rynkowej ceny, np. z uwagi na brak dostępnych danych rynkowych, lub transakcje, które ciężko udowodnić, że w ogóle miały miejsce, np. nabycie usług zarządczych od podmiotów z grupy.



Podsumowanie

Analiza cen transferowych (tzw. benchmark) staje się coraz ważniejszym elementem dokumentacji podatkowej. Wyniki benchmarku przedstawiane są w informacji TPR-C, która z kolei stanowi źródło wielu danych dla organów podatkowych. Celem analizy jest udowodnienie, że podmioty niepowiązane w porównywalnych warunkach rynkowych zawarłyby transakcję według takich samych zasad, jakie ustaliły między sobą podmioty powiązane. Ponadto ma ona istotne znaczenie biznesowe, gdyż jest źródłem cennych danych o warunkach panujących w branży i może być pomocnym narzędziem do poprawy efektywności działalności spółki. Odpowiednie przygotowanie benchmarku nie może obejść się bez specjalistycznych baz danych. Nie wszystkie dane wykorzystywane w tym procesie są dla podatników łatwo dostępne. Warto zatem skorzystać z pomocy wykwalifikowanego doradcy i nie odkładać sporządzania analizy na ostatnią chwilę.

Artykuł pochodzi z publikacji "Bezpieczny Podatnik 2024. Przewodniki podatkowe EY".


Kontakt

Chcesz dowiedzieć się więcej? Skontaktuj się z nami.


Informacje

Polecane artykuły

Kontrola podatkowa – jak się przygotować?

Czy kontrola podatkowa wymaga odpowiedniego przygotowania? Czy myślenie o kontroli, zanim ona faktycznie nastąpi, jest konieczne? Między innymi na te pytania odpowiadamy w artykule.

Rozliczanie kontraktów długoterminowych oraz kwestie struktury

W przypadku większości inwestycji w nieruchomości i infrastrukturę, datą rozpoczęcia i zakończenia przypadają na różne okresy sprawozdawcze. Jak wygląda rozliczenie kontraktów długoterminowych?