kredyt we frankach

Przedsiębiorca jak konsument? TSUE ponownie orzeka na korzyść kredytobiorców frankowych

Dnia 8 czerwca 2023 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) po raz kolejny potwierdził prokonsumenckie podejście w sprawach dotyczących tzw. kredytów frankowych. Orzeczenie w pełni wpisuje się w dotychczasową narrację przyjętą przez TSUE, w tym przypadku poprzez rozszerzenie wykładni pojęcia „konsument” (orzeczenie w sprawie o sygn. C-570/21).

Czego dotyczyło zapytanie?

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli („Sąd Rejonowy”) złożył wniosek do TSUE o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w zakresie możliwości zaliczenia, w świetle prawa unijnego, do definicji „konsumenta” osoby prowadzącej działalność gospodarczą, która zawarła wspólnie z kredytobiorcą nieprowadzącym takiej działalności umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej przeznaczonego w dominującej części na cele mieszkaniowe, a w pozostałej - na cele gospodarcze oraz ewentualnych kryteriów przeprowadzenia takiej kwalifikacji.

Wniosek został złożony w związku ze sprawą dotyczącą tzw. kredytu frankowego, z powództwa dwójki kredytobiorców, z których jeden z nich prowadził działalność gospodarczą, a drugi nie. W tak zaistniałym stanie faktycznym, Sąd Rejonowy ustalił, że kwota kredytu została przeznaczona na dwa cele: (i) spłatę zobowiązań wynikających z prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej – około 1/3 kwoty finansowania, oraz (ii) nabycie nieruchomości przeznaczonej na własne cele mieszkaniowe – około 2/3 kwoty finansowania (cel dominujący). Dodatkowo bank uzależnił udzielenie kredytu frankowego od przeznaczenia części jego kwoty na spłatę istniejącego zadłużenia związanego z działalnością gospodarczą jednego z kredytobiorców.

TSUE – szerokie rozumienie konsumenta przy ograniczonym celu działalności gospodarczej lub zawodowej

W swoim wyroku z dnia 8 czerwca 2023 r. w sprawie o sygn. C-570/21, TSUE opowiedział się, za szerokim rozumieniem pojęcia konsument. Jak wskazał TSUE, przepis art. 2 lit. b) dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że pojęcie to obejmuje osobę, która zawarła umowę kredytu do użytku częściowo związanego z jej działalnością gospodarczą lub zawodową, a w części niezwiązanego z tą działalnością, wspólnie z innym kredytobiorcą, który nie działał w ramach swojej działalności gospodarczej lub zawodowej, jeżeli cel działalności gospodarczej lub zawodowej jest tak ograniczony, że nie jest on dominujący w ogólnym kontekście tej umowy.

Dodatkowo zdaniem TSUE, w celu ustalenia czy cel działalności gospodarczej lub zawodowej nie jest dominujący w ogólnym kontekście umowy, sąd krajowy jest zobowiązany uwzględnić wszystkie istotne okoliczności towarzyszące tej umowie. Odnosi się to zarówno do okoliczności ilościowych oraz jakościowych, takich jak podział wykorzystania pożyczonego kapitału pomiędzy działalność zawodową i pozazawodową. Dodatkowo w przypadku większej liczby kredytobiorców, zdaniem TSUE należy brać pod uwagę okoliczność, że tylko jeden z nich realizuje cel gospodarczy lub że kredytodawca uzależnił udzielenie kredytu przeznaczonego na cele konsumenckie od częściowego przeznaczenia pożyczonej kwoty na spłatę długów związanych z działalnością gospodarczą lub zawodową. Jednocześnie TSUE zastrzegł, że wskazane kryteria oceny nie są ani wyczerpujące, ani wyłączne. Sąd krajowy obowiązany jest do zbadania wszystkich okoliczności sprawy oraz dokonania oceny, na podstawie obiektywnych dowodów, jakimi dysponuje, w jakim zakresie cel zawodowy albo niezawodowy tej umowy jest przeważający w ogólnym kontekście tej umowy.

Wyrok TSUE w powyższym zakresie stanowi co do zasady odzwierciedlenie opinii Rzecznika Generalnego z dnia 15 grudnia 2022 r. wydanej w przedmiotowej sprawie.

Jaki może być skutek tego orzeczenia dla banków?

W naszej ocenie czwartkowy wyrok TSUE nie stanowi rewolucji w sprawach dotyczących kredytów frankowych, tak jak to miało miejsce w przypadku wyroku w sprawie państwa Dziubaków. Niemniej jednak nie można wykluczyć, że będzie on miał wpływ na potencjalne zwiększenie się liczby spraw rozstrzyganych na korzyść kredytobiorców w sprawach dotyczących kredytów frankowych. W sprawach, w których cel kredytowy jest mieszany, tj. występuje cel gospodarczy lub zawodowy, sąd rozpatrujący sprawę będzie musiał bowiem dokonać szczegółowego zbadania okoliczności faktycznych w celu ustalenia czy cel działalności gospodarczej (lub zawodowej) jest dominujący czy też ograniczony w ogólnym kontekście całej umowy. Ostateczne ustalenia w tym zakresie będą miały znaczenie z punktu widzenia przyznania ochrony konsumenckiej i żądania przez takiego kredytobiorcę uznania umowy kredytu frankowego ze wszystkimi tego skutkami. Przy czym ocena, a w konsekwencji ewentualne uznanie przedsiębiorcy w danym stosunku prawnym za konsumenta pozostaje w wyłącznej kompetencji właściwego sądu krajowego. Nie jest możliwe jednoznaczne przesądzenie wyników tego typu spraw in abstracto.

Podsumowanie

Nie ma wątpliwości, że w przeddzień wyroku TSUE dotyczącego roszczenia banków za tzw. bezumowne korzystanie z kapitału, wyrok ten może być wskazówką utrzymania prokonsumenckiej wykładni dyrektywy 93/13 w orzeczeniach TSUE.

Kontakt

Chcesz dowiedziec sie wiecej? Skontaktuj sie z nami.


Informacje

Autorzy

Polecane artykuły

Banki bez prawa do dochodzenia roszczeń z tytułu bezumownego korzystania z kapitału

Bank może domagać się jedynie zwrotu kapitału kredytu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie bez możliwości domagania się od klienta wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału. Co wyrok TSUE oznacza dla sektora bankowego?