„Praktykant” to popularny film z 2015 roku w reżyserii Nancy Meyers. Produkcja opowiada m.in. o różnorodności w miejscu pracy, odwróconym mentoringu pokoleniowym i o znaczeniu wartości w zmieniającym się świecie biznesu. Szczególnie jedna scena wydaje mocno przystająca do świata pokolenia Z. Emerytowany menedżer, w tej roli Robert De Niro, chcąc pozostać aktywnym zawodowo, bierze udział w rekrutacji dla praktykantów i trafia na klasyczne zagadnienie: jak widzi swoje miejsce w pracy za 10 lat. Nieadekwatność tego pytania w równym stopniu może odczuwać Generacja Z, która nazywa siebie ostatnim pokoleniem.
Niezależnie od tego, czy wyzwaniem jest wiek, kryzys klimatyczny czy finansowy, ten brak widoków na przyszłość sprawia, że zmienia się tu i teraz. Pandemia i wojna to dla starszych generacji tylko chwilowe zakłócenie, po którym następuje dążenie do powrotu do normalności. Dla Gen Z kryzys to już stała życiowa perspektywa towarzysząca im od wczesnej młodości.
Generacja Z – cechy i charakterystyka. Jak zrozumieć złożoność pokolenia Z?
Warto zauważyć, że pokolenie Z nie jest monolitem. Według badania EY „Gen Z Segmentation Study” w pokoleniu urodzonym w latach 1997-2007 wyróżnić można 5 grup:
- zestresowani starający się (28% osób z najlepszymi wynikami, napędzanych strachem bycia nie dość dobrym),
- duzi marzyciele (24% osób z wiarą w swoją umiejętność radzenia sobie i w możliwość zarabiania bez wysiłku),
- autentyczni aktywiści (21% osób napędzanych obowiązkiem pomocy w ratowaniu świata),
- odosobnieni perfekcjoniści (15% osób skoncentrowanych na byciu najlepszym),
- beztroskie osoby (12% osób, które płyną z prądem za innymi).