Warto zwrócić uwagę, że w dalszym ciągu zastosowanie miałyby w tych okolicznościach ogólne wymogi dotyczące outsourcingu bankowego przewidujące, aby po stronie banku powierzającego pozostała decyzyjność, wiedza i odpowiednie kompetencje pozwalające na „przyjmowanie”, akceptowanie i ewentualną eskalację powierzanych do wykonania zadań. Powierzanie czynności do wykonania (również w ww. nowych obszarach związanych z zarządzaniem ryzykiem i audytem wewnętrznym banku hipotecznego) nie mogą prowadzić do tego, że bank powierzający stałby się jedynie skrzynką odbiorczą.
Należy podkreślić, że poluzowanie reżimu outsourcingu dla banków hipotecznych, choć stanowi zachętę do „uelastycznienia” współpracy z bankiem-matką musi być bezpieczne i zapewniać odpowiednią stabilność i odporność prowadzonej działalności outsourcera i insourcera, bez uszczerbku dla ciągłości działalności, spełniania wymogów regulacyjnych czy niezawodności usług świadczonych na rzecz klientów. Zastosowanie mają zatem w tym przypadku wymogi Wytyczny EBA ws. outsourcingu (EBA/GL/2019/02), w szczególności w zakresie przeprowadzania odpowiednich analiz i wymogów w odniesieniu do funkcji krytycznych lub istotnych, które mieć będą zastosowanie w tym konkretnym przypadku.
Ponadto, nowelizowane przepisy ustawy jasno wskazują, że bank hipoteczny będzie w pełni odpowiedzialny za zobowiązania wynikające z powierzanych do banku-akcjonariusza czynności. Ze względu na istotne znaczenie powierzanych czynności utrzymany zostaje w tym specyficznym przypadku wymóg powiadomienia Komisji Nadzoru Finansowego (mimo, iż podmiotem świadczącym usługi jest bank, o czym mowa poniżej) i możliwość zgłoszenia przez KNF sprzeciwu co do zawarcia umowy outsourcingowej. Wskazano 2 kluczowe przesłanki sprzeciwu ze strony KNF.
- Pierwsza dotyczy obiektywnej sytuacji, w której bank świadczący usługę na rzecz banku hipotecznego byłby w trakcie realizacji planu naprawy lub wystąpiły okoliczności uzasadniające wdrożenie planu naprawy, jak również w przypadku zastosowania przez KNF wobec banku środków nadzorczych wskazanych w art. 142 ust 3 ustawy Prawo bankowe.
- Druga przesłanka dotyczy oceny KNF, na ile powierzenie wykonywania przedmiotowych czynności mogłoby zagrozić stabilnemu zarządzaniu bankiem hipotecznym, w tym „wpływałoby negatywnie na bezpieczne i prawidłowe wykonywanie powierzonych czynności, a także bezpieczeństwo emitowanych listów zastawnych”. Zasady takiej oceny nie zostały doprecyzowane, ale można mieć na uwadze np. ocenę BION dla banku-matki, jakość zarządzania, podejmowane działania nadzorcze i ocenę gotowości świadczenia takiej usługi przez bank-matkę, biorąc pod uwagę zasoby, zdolności operacyjne i techniczne.
Biorąc pod uwagę dzisiejsze uwarunkowania rynkowe i pierwszą z ww. przesłanek sprzeciwu KNF, można uznać, że nowe rozwiązania w zakresie outsourcowania procesów z obszaru zarządzania ryzkiem czy audytu wewnętrznego byłyby otwarte dla 4 z 5 banków hipotecznych działających obecnie w Polsce.
Wprowadzone zmiany należy ocenić pozytywnie, pozwolą one od nowa ułożyć relacje pomiędzy bankami hipotecznymi a uniwersalnymi w grupach bankowych, co może sprzyjać optymalizacji procesów i docelowo zwiększeniu efektywności funkcjonowania banków hipotecznych przy zachowaniu ich podstawowej i unikalnej funkcji – emitowania listów zastawnych.
W uzasadnieniu powyższych zmian dotyczących banków hipotecznych ustawodawca przyznaje, że