Okiem eksperta EY
W założeniu powinny one zwiększyć możliwość korzystania ze zwolnień w zakresie dywidend oraz sprzedaży udziałów i akcji spółek zależnych. Szczególnie pozytywnie należy ocenić rezygnację ustawodawcy z częściowego opodatkowania dywidendy, a co za tym idzie – umożliwienie korzystania z dobrze znanych podatnikom zwolnień dywidendowych.
Równie korzystną zmianą jest dopuszczenie do wejścia w reżim holdingowy grup funkcjonujących w strukturze wielopoziomowej, w której spółki zależne posiadają udziały i akcje w innych podmiotach. Zmiany te mogą spowodować wzrost zainteresowania wprowadzonym rozwiązaniem, a tym samym – wypełnić cele stawiane przed regulacjami, w postaci tworzenia i utrzymywania struktur holdingowych w Polsce.
Niestety, historycznie, podejście Dyrektora KIS dolewało łyżki dziegciu do beczki miodu nowego reżimu. Trwające jesienią 2022 r. prace nad projektem ustawy nowelizującej, w którym znalazła się również aktualizacja rozwiązań w zakresie holdingów, zbiegły się z pojawieniem się niekorzystnej linii interpretacyjnej odnoszącej się do momentu wejścia w reżim, a w konsekwencji zastosowania zwolnień.
Jak komunikowaliśmy jeszcze przed uchwaloną nowelizacją, prawidłowa wykładnia przepisów ustawy o CIT oraz przepisów przejściowych nie pozostawia wątpliwości, że zwolnienia w ramach reżimu holdingowego mogą być stosowane przez podatników odpowiednio od 1 stycznia 2022 r. (w odniesieniu do pierwotnych regulacji) oraz 1 stycznia 2023 r. (w odniesieniu do znowelizowanych przepisów).
W wydawanych interpretacjach indywidualnych Dyrektor KIS dowodził jednak, że przewidziane w ustawie warunki (w szczególności w zakresie okresu posiadania udziałów spółki zależnej) powinny być weryfikowane najwcześniej od dnia wejścia w życie regulacji (tj. 1 stycznia 2022 r.), co powodowałoby, że podatnicy mogliby skorzystać ze zwolnień dopiero w 2024 r. – a w ocenie części środowiska, nawet 2025!
Początek 2023 r. przyniósł spodziewaną zmianę w dokonywanej przez organy skarbowe wykładni. Nieznajdująca odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach linia interpretacyjna, została zgodnie z naszymi oczekiwaniami przełamana, a wadliwą wykładnię podważyło także orzecznictwo sądów administracyjnych, wskazujące na jednoznaczność przepisów przejściowych wprost wskazujących na możliwość zastosowania preferencji odpowiednio od 2022 i 2023 r.
Ostatnie miesiące to także przełomowe rozstrzygnięcie dla spółek, które rozważały skorzystanie ze zwolnień w ramach reżimu holdingowego, a których złożona struktura właścicielska, chociażby spółek giełdowych o rozproszonym akcjonariacie, uniemożliwia weryfikację tzw. pośrednich powiązań rajowych. Brak powyższych powiązań warunkuje możliwość zastosowania preferencji, a narzucona regulacjami weryfikacja w praktyce może okazać się niewykonalna, co także zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 4 kwietnia 2023 r. (sygn. akt III SA/ Wa 2245/22) aprobując stanowisko skarżącego.
W najbliższym czasie oczekujemy ugruntowania linii interpretacyjnej i orzeczniczej w kontekście budzących wątpliwości przepisów w zakresie zwolnień dla polskich spółek holdingowych. Wybór jurysdykcji, w której funkcjonował będzie holding, jest jedną z najdonioślejszych decyzji stojących przed grupami kapitałowymi, stąd zapewnienie przedsiębiorcom warunków do jej podjęcia w przewidywalnym i nierodzącym istotnych ryzyk środowisku prawno- podatkowym jest niezbędne do tworzenia i utrzymywania struktur holdingowych w Polsce, czyli realizacji celów zakładanych przez ustawodawcę.