Newsletter EY - Sustainability Flash
Wszystkie niezbędne informacje z zakresu Sustainability i ESG w zasięgu ręki
Rozdział 1
Analiza: Realia gospodarcze mogą spowodować zmianę kierunku wiatru
Jeżeli morska energetyka wiatrowa ma odegrać swoją rolę w dekarbonizacji świata, konieczna jest zmiana podejścia.
Sektor morskiej energetyki wiatrowej znajduje się w kluczowym punkcie globalnego rozwoju, a zmiany wiszą w powietrzu. Sektor ten, powszechnie uważany przez ostatnie 30 lat za bezprecedensowy sukces, stoi obecnie przed największym wyzwaniem.
Problemy związane z łańcuchem dostaw spowodowały wzrost globalnych kosztów projektów o 39% od 2019 roku.2 Projekty w zaawansowanej fazie rozwoju są opóźniane, a nawet anulowane przez deweloperów, którzy twierdzą, że zwiększone koszty sprzętu i budowy oznacza, że nie są w stanie uzyskać zwrotu z inwestycji. W ciągu następnej dekady inflacja kosztowa może zwiększyć wydatki inwestycyjne sektora morskiej energetyki wiatrowej (z wyłączeniem Chin) o ok. 6,5 mld USD.3
Nieustanne dążenie do tego, aby turbiny były tańsze i większe, oznacza, że łańcuch dostaw nie ma czasu na odzyskanie kosztów działalności badawczo-rozwojowej zanim pojawi się dalsze zapotrzebowanie. Zwiększa to koszty działalności badawczo-rozwojowej, siły roboczej i jednostek pływających oraz wprowadza ryzyko i niestabilność w sektorze. Sytuację pogłębiły brak równowagi w łańcuchu dostaw w związku z pandemią Covid-19 i wojna na Ukrainie, które wywołały niepewność co do ekonomiki projektów.
Niepewność tę odzwierciedlają ostatnie aukcje na sprzedaż zrównoważonej energii. Piąta runda alokacji w Wielkiej Brytanii we wrześniu – z wykorzystaniem modelu kontraktów różnicowych (Contract for Difference, CfD) do ustalenia ceny sprzedaży energii elektrycznej – nie przyciągnęła ani jednego oferenta na morską energię wiatrową. „Cena wykonania” ustalona przez rząd Wielkiej Brytanii nie była wystarczająca, aby skłonić developerów do złożenia oferty.4
Niektóre aukcje dotyczące powierzchni dzierżawnych w Stanach Zjednoczonych również straciły impet. Tereny wschodniego wybrzeża odnotowały rekordowe ceny w lutym 2022 roku, ale ostatnie aukcje dotyczące Zatoki Meksykańskiej cieszyły się bardzo małym zainteresowaniem deweloperów.5
Sektor jednak nie załamał się. Pierwsze dynamiczne aukcje dotyczące morskiej energii wiatrowej w Niemczech, które miały miejsce w lipcu – na prawa do budowy, z zastosowaniem formuły „kup teraz, zapłać później” – przyciągnęły oferty o łącznej wartości 12,6 mld EUR (13,6 mld USD) na projekty na Morzu Północnym i Bałtyckim. Inne rynki również z sukcesem zakończyły przetargi na morską energię wiatrową po rozsądnych cenach, m.in. Irlandia, Holandia i Litwa.
Te kontrastujące wyniki aukcji odzwierciedlają obecne turbulencje w sektorze i staje się coraz bardziej oczywiste, że w kolejnym etapie rozwoju morskiej energetyki wiatrowej konieczne może być uwzględnienie czynników innych niż cena.
„Musimy zdać sobie sprawę, że morska energetyka wiatrowa dojrzała” - mówi Andrew Perkins, Partner, Corporate Finance, Ernst & Young LLP. „Oferentów należy oceniać pod względem ryzyka dostawy, ich biznesplanu, umów dotyczących łańcucha dostaw i bilansu”.
Sektor osiągnął ten punkt zwrotny w momencie, gdy kryzys klimatyczny wymaga pilnego zwiększenia inwestycji, aby zapewnić osiągnięcie globalnych celów zerowej emisji netto. Aby zrealizować prognozy na 2030 rok, na całym świecie trzeba będzie instalować średnio 35 GW mocy rocznie;6 w 2023 roku do tej pory dodano poniżej 9 GW nowej morskiej energii wiatrowej.
Nie ulega wątpliwości, że morska energetyka wiatrowa odgrywa istotną rolę w dekarbonizacji świata i zaopatrywaniu go w tańszą, bardziej ekologiczną energię elektryczną. Pomoże również w rozwoju ciepłownictwa, produkcji zielonego wodoru i e-mobilności. Wszystko to będzie jednak uzależnione od tego, czy sektor ten zdobędzie wystarczającą ilość kluczowych materiałów i metali niezbędnych do produkcji turbin, które są narażone na wysokie ryzyko zakłóceń w dostawach.
Wąskie gardła w dostawach turbin i komponentów mogą pojawić się już w 2025 roku ze względu na wpływ amerykańskiej ustawy o redukcji inflacji (US Inflation Reduction Act, IRA), zwiększone ambicje w Europie, dalszy szybki rozwój w Chinach oraz duże rynki rozwijające się, które przyspieszają wdrażanie odnawialnych źródeł energii. Istnieją również obawy, że jeżeli łańcuch dostaw zostanie zbudowany wyłącznie w celu zaspokojenia szczytowego zapotrzebowania na instalacje w 2030 roku, to po roku 2030 popyt będzie niewystarczający.7
Rządy muszą zapewnić regularny napływ nowych projektów i szybko dostosowywać dotacje i budżety do zmian rynkowych w celu złagodzenia ryzyka, które deweloperzy kontrolują w niewielkim stopniu lub wcale, oraz zapewnienia, że deweloperzy mogą realistycznie oczekiwać odpowiedniego zwrotu z inwestycji. Muszą również znaleźć sposoby na uproszczenie i przyspieszenie procesu wydawania zezwoleń, aby zmniejszyć narażenie na ryzyko w okresie od zawarcia umowy na pobór energii do podjęcia ostatecznej decyzji inwestycyjnej.
Jak mówi Kinga Charpentier, współkierująca zespołem EY Nordics Renewables: „Teraz nastała nowa rzeczywistość. Prognozy wymagają korekty, aby inwestorzy mogli uzyskać odpowiedni zwrot. To zmiana, która nastąpi, ponieważ ludzie nadal będą musieli inwestować kapitał, ale ponowne dostosowanie się rynku może zająć kilka lat”.
Perspektywy długoterminowe dla sektora są „bardzo pozytywne”. Energia odnawialna ma przed sobą niesamowitą drogę rozwoju, aby osiągnąć cele w zakresie dekarbonizacji, a morska energia wiatrowa odegra w tym ogromną rolę.
W trakcie tego procesu mogą wystąpić pewne straty, ponieważ sektor nadal dojrzewa, lecz nieefektywności zostaną wyeliminowane a do obszaru morskiej energetyki wiatrowej wkroczy nowa konkurencja.
Jonathan Cole, dyrektor generalny specjalistycznego dewelopera morskich farm wiatrowych Corio Generation, uważa, że długoterminowe perspektywy dla sektora są „bardzo pozytywne”. „Energia odnawialna ma przed sobą niesamowitą drogę rozwoju, aby osiągnąć cele w zakresie dekarbonizacji” - mówi - „a morska energia wiatrowa odegra w tym ogromną rolę”.
Morska energetyka wiatrowa dojrzewa i jeżeli podmioty w tym sektorze będą w stanie regulować tempo postępu technologicznego w celu wykorzystania korzyści skali, myśleć o wartości, a nie o kosztach i, co najważniejsze, łączyć politykę energetyczną i przemysłową, sektor - i planeta - odniosą korzyści w dłuższej perspektywie.
Rozdział 2
Najważniejsze wydarzenia: Przegląd informacji dotyczących odnawialnych źródeł energii z całego świata
Australia buduje jeden z największych akumulatorów na świecie, a Polska otrzymuje swój pierwszy projekt morskiej farmy wiatrowej.
Pomimo obecnych problemów związanych z morską energetyką wiatrową, w sektorze tym nadal są prawdziwi zwycięzcy – jak pokazują rankingi RECAI 62. Należą do nich Irlandia (awans o jedno miejsce do pozycji 12), która przyznała ponad 3GW podczas aukcji w czerwcu 2023 roku, oraz Szwecja (awans o trzy miejsca do pozycji 17), która zatwierdziła w tym roku dwie morskie farmy wiatrowe na zachodnim wybrzeżu.
W innych miejscach rankingu Dania (9) i Norwegia (26) awansowały odpowiednio o dwa i pięć miejsc, potwierdzając dobre wyniki rynków skandynawskich, podczas gdy trzy pierwsze pozycje pozostały bez zmian, z USA, Niemcami i Chinami na czele.
Pobierz ranking RECAI Top 40 (pdf), aby uzyskać szczegółowe informacje na temat wyników poszczególnych technologii, oraz zapoznaj się z metodologią, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat sposobu ustalania rankingu i wyników.
Rozdział 3
Indeks znormalizowany
Prezentacja rynków osiągających wyniki powyżej oczekiwań ze względu na wielkość ekonomiczną
RECAI stosuje różne kryteria do porównania atrakcyjności rynków odnawialnych źródeł energii, takie jak skala prac rozwojowych, odzwierciedlające bezwzględną wielkość możliwości inwestycyjnych w zakresie odnawialnych źródeł energii. Zatem indeks w naturalny sposób jest korzystny dla dużych gospodarek. Normalizując produkt krajowy brutto widzimy które rynki osiągają wyniki powyżej oczekiwań ze względu na ich wielkość ekonomiczną. W ten sposób znormalizowany indeks pomaga ujawnić ambitne plany w mniejszych gospodarkach, tworząc atrakcyjne alternatywy dla potencjalnych inwestorów.
Rozdział 4
Korporacyjne umowy PPA nadal prezentują zróżnicowany obraz globalny
Spokojny krajobraz może jednak zostać zakłócony przez rosnące koszty wytwarzania energii i niepokoje geopolityczne.
Rok 2023 był trudnym rokiem dla umów zakupu energii (PPA), ponieważ coraz więcej przedsiębiorstw celuje w nowe transakcje, a opóźnienia w łańcuchu dostaw, sieci i wydawaniu pozwoleń w dalszym ciągu utrudniają postęp na wielu rynkach.
Mimo to, w Europie do końca września podpisano umowy PPA na łączną moc 7,1 GW (więcej niż całkowite 6,6 GW w 2022 roku), a rekord z 2021 roku wynoszący 7,6 GW prawdopodobnie zostanie pobity.8
Po ekstremalnych cenach i wahaniach w 2022 roku, rynki hurtowe uspokoiły się w pierwszych dziewięciu miesiącach 2023 roku. Jednak niepokoje na Bliskim Wschodzie zaczęły już wpływać na rynki na całym świecie, zwiększając ich zmienność i wzrost cen.
Na szczęście wysokie stopy inflacji, które miały wpływ na wiele rynków umów PPA, uległy złagodzeniu w ostatnich miesiącach, co pomogło cenom umów PPA ustabilizować się, a nawet spaść na niektórych rynkach. Do innych pomocnych czynników w Europie należą rewizja dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii (REDIII), która zakłada osiągnięcie 42,5% udziału odnawialnych źródeł energii w całym zużyciu energii w UE do 2030 roku oraz przyspieszenie procesu wydawania pozwoleń.
Największe napięcie na rynku korporacyjnych umów PPA wynika jednak z rosnących kosztów wytwarzania energii i spadku długoterminowych rynków hurtowych, co skutkuje zacieśnieniem przedziału cenowego, w którym umowy PPA działają zarówno na rzecz zwrotu dewelopera, jak i oszczędności przedsiębiorstw.
Indeks EY dla korporacyjnych umów PPA wykorzystuje kluczowe parametry z czterech filarów do analizy i uszeregowania potencjału wzrostu rynku korporacyjnych umów PPA w danym kraju. Pobierz EY Corporate PPA Index (pdf)[EN], aby uzyskać szczegółowe informacje na temat danych i metodologii.
Podsumowanie
Morska energetyka wiatrowa ma zasadnicze znaczenie dla dekarbonizacji światowej energii elektrycznej, ale rosnące stopy procentowe i brak równowagi w łańcuchu dostaw wpłynęły na ekonomikę projektów na całym świecie w ciągu ostatnich 12 miesięcy. W związku ze zbliżającym się rozpoczęciem konferencji COP28 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, rządy, deweloperzy i inwestorzy muszą zastanowić się nad sposobami regulowania tempa postępu technologicznego, aby wykorzystać korzyści skali oraz połączyć politykę energetyczną i przemysłową z długoterminową korzyścią dla sektora, a ostatecznie dla planety.
