Przez dłuższy okres dużo kontrowersji budził obowiązek stosowania nowych znaczników w odniesieniu do zakupowych transakcji pojawiających się w rozliczeniach VAT zarówno ze strony podatku należnego jak i naliczonego, takich jak np. import usług czy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W przypadku takich zakupów nie ma konieczności wykazywania oznaczeń towarów i usług (GTU) natomiast obowiązkowe jest już oznaczenie procedur. Innymi słowy, przy nabyciu usług doradczych od podmiotu należącego do tej samej grupy kapitałowej nie ma konieczności zastosowania oznaczenia dla usług niematerialnych natomiast po spełnieniu definicji konieczne będzie zaznaczenie procedury TP.
Kolejnym przypadkiem nastręczającym dużo trudności są nieodpłatne wydania towarów podlegające opodatkowaniu VAT (często wiążą się bowiem z wydaniami towarów podlegających oznaczeniom GTU i nie będących przy tym głównym asortymentem podatników jak np. wygrana samochodu w konkursie czy też prezent świąteczny w postaci butelki wina). I tu kolejna dobra wiadomość. Również w przypadku nieodpłatnych wydań, które nie są dokumentowane przy pomocy faktur nie ma obowiązku stosowania oznaczeń towarów i usług (GTU).
To tylko dwa przykłady, w których nie jest potrzebny komplet oznaczeń. Takich sytuacji jest jednak więcej i warto zidentyfikować te, które są istotne w przypadku prowadzonej działalności. Możliwa jest też odwrotna sytuacja. Niektóre z oznaczeń, które wydają się nieistotne dla podatnika w związku z rodzajem prowadzonej przez niego działalności mogą okazać się obowiązkowe (np. ze względu na refakturowanie).
Mając na uwadze powyższe, niezwykle ważne jest - po pierwsze - przeanalizowanie nowych elementów i oznaczeń, które należy dodać w nowym JPK_V7M. Po drugie, zidentyfikowanie wszystkich zdarzeń, które trzeba będzie w ten sposób oznaczać. Po trzecie, przetestowanie prawidłowości ich wykazania w systemie IT.
Sprawdź transakcje objęte mechanizmem podzielonej płatności
Transakcje objęte split payment trzeba będzie dodatkowo oznaczać w nowym JPK_V7 jako MPP, zarówno po stronie zakupów jak i sprzedaży. Dotyczy to tylko transakcji, w których zastosowanie MPP jest obowiązkowe. Nie dotyczy to wszystkich transakcji, które zostały w ten sposób - chociażby na wszelki wypadek - oznaczone przez wystawiającego fakturę. Dlatego ważne będzie weryfikowanie otrzymanych i wystawianych faktur pod kątem obligatoryjności zastosowania mechanizmu split payment.
Sama identyfikacja przypadków objętych obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności jest dość problematyczna szczególnie jeśli chodzi o dokonywane zakupy. Dodatkowe trudności wiązać się będą z wprowadzeniem odpowiednich oznaczeń w stosunku do faktur korygujących sprzedaż i zakup towarów podlegających mechanizmowi podzielnej płatności.
Biorąc pod uwagę łączną wartość transakcji przed i po dacie wystawienia faktury korygującej oraz próg 15 tysięcy złotych przewidziany dla obowiązkowego split paymentu możliwe są różne scenariusze związane z wystawieniem faktury korygującej i objęciem transakcji MPP. Przykładowo, w sytuacji gdy faktura korygująca opiewa na symboliczną kwotę np. 5 złotych, ale wartość całkowitej transakcji przekracza próg 15 tysięcy złotych fakturę korygującą - bez względu na jej wartość - należy również oznaczyć jako podlegającą MPP.
Jednocześnie przy konfiguracji systemu IT w celu identyfikacji przypadków podlegających oznaczeniu MPP często korzystano z logiki opartej m.in. na wartości transakcji (i uwzględniano jedynie transakcje przekraczające 15 tys. zł). Ta logika nie będzie jednak obowiązywała w przypadku faktur korygujących. Ważna jest tu bowiem całkowita wartość transakcji, a nie wartość wynikająca z faktury korygującej (przykładowa faktura zwiększająca wartość transakcji o 5 zł również wymaga oznaczenia MPP).