Wyrok dotyczący bezpodstawnego wzbogacenia
Wyrok TSUE z dnia 21 marca 2024 r. w sprawie C-606/22 potwierdził, że podatnicy mogą obniżać VAT nawet w przypadku sprzedaży paragonowej, co wcześniej budziło kontrowersje. Mowa tutaj o sprzedaży dokonywanej przez podatnika podatku VAT na rzecz konsumentów. Przedstawione przez TSUE argumenty wydają się wciąż pozostawiać pole do interpretacji dla organów podatkowych, co może prowadzić do podniesienia zarzutu bezpodstawnego wzbogacenia. Niemniej jeżeli organ podatkowy chce udowodnić, że faktycznie doszło do bezpodstawnego wzbogacenia, musi to wykazać za pomocą analizy technicznej / ekonomicznej. Wyrok TSUE oraz aktualne orzecznictwo sądów administracyjnych otwierają szansę na uzyskanie pozytywnego rozstrzygnięcia w zakresie nadpłaconego podatku VAT.
Ważny wyrok dla branży farmaceutycznej
Trybunał Sprawiedliwości UE wydał ważny wyrok w sprawie duńskiej firmy farmaceutycznej Novo Nordisk AS, C-248/23. Sprawa dotyczyła obowiązkowych płatności, których firma musiała dokonywać na rzecz węgierskiego Narodowego Funduszu Ubezpieczeń Zdrowotnych (NEAK) w związku ze sprzedażą leków finansowanych ze środków publicznych (tzw. paybacków). Trybunał uznał, że płatności dokonywane przez Novo Nordisk na rzecz NEAK powinny być traktowane jako obniżka ceny, a nie jako quasi-podatek. Wyrok ma istotne znaczenie dla producentów i dystrybutorów leków we wszystkich krajach, gdzie występują podobne mechanizmy wsparcia zakupu leków. Firmy farmaceutyczne mogą rozważać obniżenie swojej podstawy opodatkowania VAT o kwoty płatności dokonywanych na rzecz publicznych zakładów ubezpieczeń zdrowotnych, pod warunkiem że płatności te są obowiązkowe i mają charakter obniżki ceny.
Wyrok dotyczący odliczania VAT od usług wewnątrzgrupowych
W wyroku C-527/23 TSUE wskazał, że zgodnie z dyrektywą VAT, organ podatkowy nie ma prawa odmówić podatnikowi możliwości odliczenia VAT na podstawie subiektywnej oceny dotyczącej niezbędności lub zasadności nabycia usług przez podatnika. Sprawa dotyczyła rumuńskiej firmy Weatherford Atlas Gip SA, która jest częścią międzynarodowej grupy zajmującej się usługami naftowymi. Spółka ta przejęła rumuńską Foserco SA, która w ramach swojej działalności nabywała usługi administracyjne od innych firm z grupy Weatherford z siedzibami poza Rumunią. Podatek VAT od tych usług był rozliczany w mechanizmie odwrotnego obciążenia. Organy odmówiły prawa do odliczenia VAT naliczonego od nabytych usług administracyjnych, wskazując, że spółka nie wykazała związku pomiędzy nabytymi usługami a opodatkowaną działalnością spółki. Wyrok TSUE, choć jest pozytywny dla podatników, to nie zwalnia ich z obowiązku rzetelnego udokumentowania nabywanych usług niematerialnych i wykazania ich związku z działalnością opodatkowaną firmy.
Nadchodzące wyroki dotyczące VAT przy korektach cen transferowych (TP ajdustments)
Warto również zwrócić uwagę na nadchodzące wyroki TSUE, a w szczególności wyrok w sprawie Stellantis Portugal (C-603/24) oraz Arcomet Towercranes ( C-726/23).
Sprawa Stellantis dotyczy firmy motoryzacyjnej, która nabywa samochody od producentów, a następnie dystrybuuje je do dealerów oraz ostatecznych klientów. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek wad, to dealerzy ponoszą koszty, które później są refakturowane na Stellantis. Następnie Stellantis musi rozliczyć się z producentami tych samochodów, co było odpowiednio dokumentowane. Pomiędzy spółką a producentami dochodzi do korekty cen transferowych (TP adjustment) zgodnie z umową, która określała zasady dotyczące ceny transakcyjnej oraz transferowej, a także ich późniejsze zmiany. W związku z tym pojawiły się różnice w interpretacji - portugalskie organy podatkowe uznały, że korekty cen stanowią wynagrodzenie za usługi świadczone przez spółkę na rzecz producentów, ale usługi te powinny podlegać opodatkowaniu VAT i być dokumentowane fakturami. Wątpliwości rozstrzygnie TSUE.
W sprawie Arcomet Towercranes strony umowy ustaliły, jaki poziom marży powinna osiągać rumuńska spółka. W kontekście wzajemnych usług i wsparcia, marża ta mieściła się w określonym przedziale. Jeśli jednak marża odbiegała od ustalonego poziomu, jeden z podmiotów musiał wystawić fakturę. W rzeczywistości doszło do sytuacji, w której belgijska firma zafakturowała rumuńską spółkę, co wzbudziło wątpliwości organów podatkowych. Trybunał musi określić, czy kwoty podlegające rozliczeniu pomiędzy podmiotami powiązanymi powinny być traktowane jako wynagrodzenie za usługę podlegającą opodatkowaniu VAT.