Newsletter Podatki międzynarodowe

Parlament Włoch zatwierdził zbiór ogólnych zasad i kryteriów umocowująca rząd do wdrożenia pełnej reformy włoskiego systemu podatkowego. Zasady zostały zatwierdzone w ustawie nr 111 z 9 sierpnia 2023 r. (opublikowanej w Gazecie Oficjalnej, Seria Ogólna, nr 189 z 14 sierpnia 2023 r., dalej: ustawa umocowująca). Regulacje przewidziane w ustawie weszły w życie 29 sierpnia 2023 r. Od momentu wejścia w życie ustawy umocowującej rząd będzie miał ok. 24 miesiące na wykonanie reformy poprzez jeden lub więcej dekretów legislacyjnych.

Cele określone przez ustawę umocowującą zawierają m.in. zmniejszenie ciężaru podatkowego zarówno osób prawnych jak i fizycznych, jak również określenie systemu zdolnego do przyciągnięcia kapitału zagranicznego poprzez zapewnienie spójności z zaleceniami Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) zgodnie z projektem BEPS, razem ze szczegółowymi odniesieniami do wdrożenia środków Filaru Drugiego, które mają wejść w życie 1 stycznia 2024 r.

Czytaj więcej: Italy approves framework for major tax reform, including BEPS Pillar Two principles (ey.com)

W dniu 4 sierpnia 2023 r. rząd federalny przedłożył do publicznych konsultacji poprawione propozycje legislacyjne dotyczące proponowanych reguł ograniczenia wydatków odsetkowych i finansowania (ang. excessive interest and financing expenses limitation rules – EIFEL). Rozwiązania te uwzględniają wiele komentarzy otrzymanych zarówno do ich początkowego wydania (4 lutego 2022 r.) oraz uzwględniają następne zmiany w projektach legislacyjnych wydanych 3 listopada 2022 r. (projekty legislacyjne z 4 lutego 2022 r. i 3 listopada 2022 r. określone są jako „Poprawione propozycje EIFEL”). Zainteresowane strony mogły przesyłać swoje komentarze do Poprawionych propozycji EIFEL do 8 września 2023 r.

Celem nowych propozycji legislacyjnych jest zaadresowanie obaw dotyczących erozji bazy podatkowej i przesuwania zysków (BEPS) wynikającymi z nadmiernego odliczania kosztów odsetkowych i pozostałych kosztów finansowania, przede wszystkim w kontekście przedsiębiorstw wielonarodowych i inwestycji transgranicznych. Obawy te zostały podniesione przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD/G20) w raporcie BEPS Action 4.  Niezależnie od tego, reguły EIFEL mogą również być stosowane do przedsiębiorstw całkowicie kanadyjskich, z pewnymi wyjątkami.

Jak wskazano w alertach podatkowych z 14 marca 2022 r. i 14 listopada 2022 r., reguły EIFEL zawierają dwa osobne zbiory postanowień, które są przede wszystkim zapisane w proponowanych sekcjach 18.2 oraz 18.21 kanadyjskiej ustawy o podatku dochodowym. Są one używane do wyznaczenia kwoty, poniżej której koszty odsetkowe i koszty finansowania netto są ograniczone – konkretnie, kwota poniżej której „koszty odsetkowe i finansowania” (ang. interest and financing expenses – IFE) przekraczają przychody odsetkowe i finansowania (ang. interest and financing revenues – IFR). Ogólnie rzecz ujmując, można wskazać, że zgodnie z „zasadami stałych proporcji” (ang. Fixed Ratio Rules), IFE netto mogą zostać odliczone w wysokości, która nie przekracza określonego procentu „skorygowanego dochodu podlegającego opodatkowaniu” podatnika (ang. adjusted taxable income – ATI, który szacuje skorygowane przychody bez odsetek, podatków i amortyzacji – EBITDA) na dany rok. Ewentualnie, w przypadku spełnienia określonych warunków a grupa przedsiębiorstw i/lub trustów tak zadecyduje, „proporcja grupy” w wyższej wysokości może zostać zastosowana w miejsce reguł stałych proporcji (wtedy będą to reguły proporcji grupy – ang. Group Ratio Rules).

Czytaj więcej: Canada releases further revisions to EIFEL proposals (ey.com)

W dniu 4 sierpnia 2023 r. Departament Finansów udostępnił od konsultacji publicznych kilka zestawów projektów legislacyjnych. Wśród prac legislacyjnych pojawiły się nowe projekty związane z wdrożeniem globalnego podatku minimalnego w myśl Filaru Drugiego szerokich ram współpracy G20 nad erozją podstawy podatkowej i przesuwania zysków Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju [ang. Pillar Two  of the Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD)/G20 Inclusive Framework on Base Erosion and Profit Shifting (the Inclusive Framework)].  Projekt ustawy o globalnym podatku minimalnym (ang. Global Minimum Tax Act – GMTA) ma na celu wcielenie w życie zasadę ujęcia dochodu (ang. Income Inclusion Rule – IIR), krajowy minimalny podatek wyrównawczy (ang. domestic minimum top-up tax – DMTT) oraz regułę niedostatecznie opodatkowanych dochodów (ang. Undertaxed Profits Rule – UTPR), które stanowią część modelowych zasad dla globalnego podatku minimalnego (GloBE Rules), które zostały opublikowane przez OECD 20 grudnia 2021 r.

Czytaj więcej: Canada's Global Minimum Tax Act released for public comment (ey.com)

Hongkońska administracja podatkowa przekazała kilka aktualizacji do ogłoszonych poprzednio zasad bezpiecznej przystani dla zysków ze zbycia majątku krajowego.  Oprócz odświeżenia przepisów aktualizacje przewidują zmiany w zasadach zwolnienia z podatku dochodów z zagranicznych źródeł (ang. foreign-sourced income exemption – FSIE) w zakresie zysków ze zbycia. Zakończenie reform podatkowych oczekiwane jest na koniec 2023 r.  zaś wejście w życie zmienionych przepisów ma nastąpić od stycznia 2024 r.

Czytaj więcej: Hong Kong tax authority updates proposed asset disposal gain regimes (ey.com)

Najwyższy Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 sierpnia 2023 r., sygn. III FSK 489/23 orzekł, że nawet jeżeli czynności, w następstwie których powstała korzyść podatkowa zostały podjęte przed wejściem w życie ustawy wprowadzającej klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania, ale sama korzyść podatkowa powstała po jej wejściu w życie, to czynność ta może również być badana w aspekcie art. 119a i następnych artykułów Ordynacji podatkowej. 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 17 sierpnia 2023 r., sygn. III SA/WA 583/23 orzekł, że do transakcji zbycia wierzytelności na podstawie tzw. umowy datio in solutum nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 39 u.p.d.o.p., a tym samym, spółka będzie uprawniona do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodu wartości nominalnej przenoszonej wierzytelności na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Najwyższy Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 sierpnia 2023 r., sygn. II FSK 175/21 orzekł, że nieprawidłowe jest stanowisko, że w przypadku sprzedaży produktów, których cena uwzględnia kwalifikowane prawo własności intelektualnej, dochodem spółki z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 u.p.d.o.p., będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży produktu zastosowanej przez spółkę. 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 sierpnia 2023 r., sygn. III SA/WA 614/23 orzekł, że przepis art. 38eb ust. 3 u.p.d.o.p. odnosi się do robotów mających właściwości "dla zastosowań przemysłowych", a więc ogólnie do produkcji towarów, rozumianej jako cały proces czy cykl produkcyjny, nie zaś tylko do "bezpośredniej produkcji", rozumianej jako wąski etap wytwarzania towaru. 

Najwyższy Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 sierpnia 2023 r., sygn. II FSK 211/21 orzekł, że w przypadku sprzedaży wierzytelności własnych w wyniku zawarcia umowy faktoringu spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy z tytułu zbycia wierzytelności własnej w wysokości odpowiadającej kwocie netto wierzytelności (a nie w wysokości ceny zawartej w umowie sprzedaży wierzytelności — kwota brutto). Równocześnie spółka powinna wykazać koszty w wysokości uprzednio wykazanego przychodu należnego ze sprzedaży towarów.

Najwyższy Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 sierpnia 2023 r., sygn. II FSK 2836/19 orzekł, że obowiązek zapłaty podatku u źródła powstaje w sytuacji, gdy podmiot zagraniczny uzyska dochód od spółki będącej polskim rezydentem podatkowym, czyli źródło dochodów będzie położone na terytorium Polski. Zgodnie z tym stanowiskiem, miejsce świadczenia usług, wykonywania czynności lub miejsce dokonania wypłaty nie ma dla omawianej kwestii znaczenia. W związku z tym, w ocenie NSA, wypłata należności przez polską spółkę na rzecz wynajmujących (nierezydentów) z tytułu wynajmu maszyn i urządzeń budowlanych oraz konstrukcji magazynowych, biurowych i sanitarnych poza terytorium Polski skutkuje obowiązkiem poboru podatku u źródła.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 28 sierpnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.288.2023.2.MC, że wnioskodawca w związku z nabywaniem od kontrahenta za wynagrodzeniem usług inspekcji technicznej nie posiada i nie będzie posiadać statusu płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., ponieważ usługi te nie powinny być objęte zakresem art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 14 sierpnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.266.2023.3.ANK, że w związku ze świadczeniem usług wiertniczych powstanie zagraniczny zakład na gruncie ustawy o u.p.d.o.p.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 10 sierpnia 2023 r., sygn. 0111-KDWB.4010.31.2023.1.AW, że w związku z tym, że fundusz nie podlega bezpośredniemu nadzorowi CSSF (luksemburskiego odpowiednika Komisji Nadzoru Finansowego), a zarządzany jest przez zewnętrzny podmiot — spółkę prawa luksemburskiego (ZAFI), to nie została spełniona przesłanka określona w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. d u.p.d.o.p. - czyli bezpośredni nadzór właściwego organu nadzoru nad rynkiem finansowym. W konsekwencji, z uwagi na brak łącznego spełnienia warunków, określonych w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f u.p.d.o.p., fundusz nie będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p. w stosunku do uzyskiwanych dochodów (dochodów).

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 9 sierpnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.270.2021.11.AW, że usługi ubezpieczeniowe oraz usługi pośrednictwa w nabywaniu usług ubezpieczeniowych (tzw. usługi brokerskie), za które zapłata jest realizowana na rzecz nierezydenta, nie mieszczą się w kategorii świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a p.d.o.p. W związku z tym spółka nie będzie zobowiązana do poboru podatku u źródła. 

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 8 sierpnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.371.2019.8.END, że wynagrodzenie należne Ubezpieczycielowi GAP oraz Ubezpieczycielowi Assistance z tytułu umów ubezpieczenia nie mieści się w katalogu przychodów z art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p., a co za tym idzie, w świetle art. 26 ust. 1 i ust. 2e u.p.d.o.p. nie powstaje obowiązek poboru oraz zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu ww. wynagrodzenia.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 8 sierpnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.347.2023.1.AZ, że opłata z tytułu oprogramowania (zakup użytkownika końcowego) nie mieści się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 4 sierpnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.256.2023.2.SP/IN, że do wyboru „co najmniej 2 lat”, o którym mowa w art. 24 m ust. 2 u.p.d.o.p. w brzmieniu od dnia 1 stycznia 2023 r. wlicza się także nieprzerwany okres, który miał swój początek przed dniem 1 stycznia 2023 r., a zatem początek biegu dwuletniego, nieprzerwanego wystąpienia warunków uruchomienia w art. 24 m ust. 1 pkt 1-4 u.p.d.o.p. mógł mieć miejsce wcześniej.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 2 sierpnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.534.2018.7.S/AJ/AZ, że usługi tworzenia/rozwoju/utrzymania aplikacji oraz usługi hostingu nie obejmują się w katalogu usług podłączonych przez art. 21 ust. 1 pkt 1-4 u.p.d.o.p., zatem nie są stosowane podatki u źródeł. Uwzględnione jednak usługi, które można uzyskać na byciu licencją lub prawnie do urządzeń komputerowych obejmujących zakres przedmiotowy art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., w związku z czym wnioskodawca będzie płacił należnego podatku u źródeł. 

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 1 sierpnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.278.2023.2.DP brak obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu usług wynajmu pracowników, jeśli spółka działająca w charakterze płatnika będzie dysponowała certyfikatem rezydencji zagranicznego kontrahenta oraz dochowa należytej staranności.