Umowa cPPA – przygotowanie do jej zawarcia
Umowa na zakup energii elektrycznej (cPPA) jako produkt relatywnie nowy na rynku i w swojej istocie dowolnie kształtowany do potrzeb zaangażowanych stron, nie charakteryzuje się wystandaryzowanym procesem. Sposób zawierania umowy cPPA nie jest także szczegółowo uregulowany prawnie.. W celu dostosowania umów cPPA do odbiorcy oraz ograniczeń wytwórcy (np. wynikających z wymogów instytucji finansujących) pod uwagę trzeba wziąć szereg czynników, w tym m.in. kwestie wynikające:
- ze specyfiki samego rynku energii elektrycznej,
- z obecnego i przyszłego sposobu zakupu energii elektrycznej (z odmienną specyfiką dla każdego z typów umów cPPA opisanych poniżej),
- z obecnego i przyszłego zapotrzebowania na energię elektryczną oraz charakterystyki tego zapotrzebowania
- z aspektów technologicznych instalacji OZE i możliwych produktów w ramach cPPA,
- z modelu biznesowego i warunków brzegowych występujących po stronie odbiorcy energii.
Przykładem i jednym z podstawowych wyborów, które stoją przed odbiorcą energii w ramach procesu cPPA jest dobór adekwatnego typu umowy cPPA. Do dyspozycji są tzw. kontrakty fizyczne, jak i wirtualne, a każdy z nich ma swoje zalety i wady. Wybór jednego z nich wiąże się z koniecznością realizacji innego rodzaju działań oraz wymaga analizy i akceptacji odmiennych implikacji dla odbiorcy energii elektrycznej.
Umowy cPPA: kontrakt fizyczny
Kontrakt fizyczny zakłada, że realizowana jest fizyczna dostawa energii, czyli realnie pokrywane jest zapotrzebowanie odbiorcy na energię. W ramach takiego kontraktu niezbędne jest bilansowanie między zapotrzebowaniem energii odbiorcy a produkcją ze źródeł OZE zakontraktowanych w ramach cPPA. Takie rozwiązanie wiąże się z dwoma rozliczeniami:
- między odbiorcą a wytwórcą, w oparciu o uzgodnioną cenę w ramach umowy cPPA,
- między odbiorcą a spółką obrotu, która obejmuje zarówno zakup pozostałej pobieranej przez odbiorcę energii (niepokrytej przez wytwórcę w ramach umowy cPPA), jak również tzw. bilansowanie umowy cPPA, czyli obrazowo rzecz ujmując dostosowanie profilu produkcji OZE w ramach umowy cPPA do profilu konsumpcji energii przez odbiorcę.
Decydując się na ten rodzaj umowy, konieczne jest szczegółowe przeanalizowania m.in. obecnego sposobu zakupu energii, jego dopasowania do produkcji OZE, kosztów bilansowania oraz rzeczywistej możliwości pokrycia zapotrzebowania odbiorcy (czy w ogóle taki rodzaj umowy może być stosowany).
Umowy cPPA: kontrakt wirtualny
Kontrakt wirtualny, (inaczej nazywany finansowym cPPA) nie obejmuje fizycznego zakupu energii. Jest to rozliczenie czysto finansowe w ramach odrębnej umowy pomiędzy wytwórcą i odbiorcą, gdzie fizyczny zakup energii odbywa się niezależnym kierunkiem (i w wybranych przypadkach może pozostać niezmieniony w porównaniu do stanu obecnego). W konsekwencji finansowej istoty tej umowy, w przeciwieństwie do umowy fizycznej, nie ma konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów bilansowania.
Z drugiej strony rozliczenia wirtualnego cPPA odbywają się na zasadzie tzw. kontraktu różnicowego. Jest to różnica pomiędzy ceną rynkową energii a ceną ustaloną w umowie cPPA, co w swojej istocie jest kwalifikowane jako instrument pochodny.
W przypadku finansowego cPPA, podobnie jak dla fizycznego, istotne jest szczegółowe zbadanie obecnego sposobu zakupu energii i jego dopasowania do produkcji OZE. Kolejnym ważnym punktem jest określenie efektywności zabezpieczenia cen energii w ramach kontraktu różnicowego, czyli realnej możliwości uzyskania finalnej ceny energii na poziomie określonym w umowie cPPA. W przeciwieństwie do kontraktu fizycznego, wirtualny cPPA może być stosowany również przez odbiorców, którzy obciążani są kosztami energii elektrycznej na zasadzie refaktury (np. przez odbiorców wynajmujących lokale od najemców w nieruchomościach jak centra handlowe nieposiadających własnej umowy na zakup energii ze spółką obrotu).