Podatki międzynarodowe: ważne wyroki i interpretacje

WYROKI

• Przesłanki uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.
  

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 października 2022 r. sygn. II FSK 473/20 orzekł, że realizowanych przez spółkę prac w zakresie testowania nowej maszyny do obróbki ryb oraz prac polegających na wdrażaniu innowacyjnego na skalę przedsiębiorstwa oprogramowania nie można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p., skoro celem ich jest testowanie, a następnie wprowadzanie nowych technologii oraz wdrożenie innowacyjnego na skalę przedsiębiorstwa oprogramowania. Działalność badawczo-rozwojowa to aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

• Kwestia zastosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. do usług IT nabywanych od podmiotu powiązanego

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 października 2022 r. sygn. II FSK 444/20 orzekł, że na obecnym etapie rozwoju gospodarczego bez usługi workplace i usługi zapewnienia dostępu do oprogramowania nie sposób prowadzić w sposób profesjonalny i nowoczesnej działalności gospodarczej i produkować towary. W związku z powyższym, w ocenie Sądu za zbyt daleko idące należy uznać oczekiwania organu podatkowego, żeby koszt usług IT został inkorporowany w konkretnych i jednocześnie możliwych do zidentyfikowania produktach jako koszt ich wytworzenia. W konsekwencji należy zaakceptować stanowisko, że są to koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem produktu.

• Warunki powstania zakładu spółki w Polsce w świetle polsko-holenderskiej u.p.o.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 18 października 2022 r. sygn. I SA/Gl 915/22 orzekł, że przedstawiony przez holenderską spółkę model działalności nie będzie stanowił formy aktywności konstytuującej zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 u.p.d.o.p. oraz art. 5 polsko-holenderskiej u.p.o. Rola polskiego współpracownika ogranicza się jedynie do utrzymywania kontaktów z (potencjalnymi) dostawcami, wyszukiwania nowych dostawców spółce i przedstawiania jej preferowanych przez dostawcę warunków zamówienia.

• Wynagrodzenie licencjodawcy chorwackiego z tytułu licencji na udostępnienie oprogramowania komputerowego nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 października 2022 r. sygn. II FSK 371/20 orzekł, że z samego faktu uznania programu komputerowego za utwór w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i możliwości posiadania przez ten utwór cech także innego rodzaju utworów nie wynika, że należności z tytułu użytkowania tego programu są objęte definicją należności licencyjnych zawartą w polsko-chorwackiej u.p.o., jako dzieła literackie albo naukowe. W konsekwencji wynagrodzenie z tytułu udzielonej licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego nie stanowi należności licencyjnych i nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem u źródła.

• Warunki powstania w Polsce zakładu spółki niemieckiej w świetle przepisów o CIT

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 12 października 2022 r. sygn. I SA/Gl 547/22 orzekł, że ze stanu faktycznego sprawy wynika, że praca pracowników, którzy w Polsce wykonują działalność dla spółki z siedzibą w Niemczech posiada charakter pomocniczy, służący realizacji głównego celu spółki. Ponadto, w ocenie Sądu, nie można przyjąć że spółka ma jakiekolwiek prawo do dysponowania tą powierzchnią, lub jakąkolwiek przestrzenią fizyczną, w której wykonywana jest praca w systemie home office. Pracownicy nie są również upoważnieni do występowania w imieniu spółki. W związku z powyższym, w ocenie Sądu, spółka z siedzibą w Niemczech nie będzie posiadać w Polsce stałej placówki czy zakładu, a w konsekwencji nie powstanie obowiązek podatkowy w polskim podatku dochodowym.

• Zasady rozliczenia wydatków poniesionych na cele rozwoju SSE przez podmiot zarządzający tą strefą

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 października 2022 r. sygn. II FSK 336/20 orzekł, że wykładnia § 2 rozporządzeń strefowych nie daje podstaw do dwukrotnego ujęcia tych samych wydatków przy obliczaniu podstawy opodatkowania. Nie może bowiem zostać wyłączona z obowiązywania zasada określona w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodzić się zatem należy z poglądem, że poniesiony wydatek nie może zostać uwzględniony w rachunku podatku dochodowego dwa razy - raz jako koszt uzyskania przychodu oraz drugi raz jako wydatek odpowiadający wartości dochodu zwolnionego.

• Zasady zaliczania wynagrodzenia pracowników do kosztów kwalifikowanych w świetle art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 października 2022 r. sygn. II FSK 364/20 orzekł, że w odniesieniu do wydatków pracowniczych, należy mieć na względzie wszystkie wydatki poniesione w tym zakresie na badania B+R, w tym także te, obejmujące koszty wynagrodzeń i ubezpieczeń pracowników wypłacane za czas przebywania na urlopie, czy też czas ich niezdolności do pracy i czas sprawowania opieki nad dzieckiem.

• Definicja kosztów finansowania dłużnego zawarta w art. 15c ust. 12 u.p.d.o.p. Zasady obliczania limitów określonych w art. 15c ust. 1 i ust. 14 u.p.d.o.p.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 października 2022 r. sygn. II FSK 108/20 orzekł, że różnice kursowe dotyczące zawieranych umów kredytowych, mających na celu wyłącznie zabezpieczenie kluczowych dla działalności spółki transakcji, tj. zakup materiałów, surowców i usług nie są związane z pozyskaniem finansowania zewnętrznego i nie stanowią kosztów finansowania dłużnego. Dotyczą bowiem zabezpieczenia występującego ryzyka zmiany kursu waluty w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

• Przesłanki uznania prowadzonej działalności na terytorium Polski za zakład w rozumieniu art. 5 ust. 5 polsko-niemieckiej u.p.o.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 października 2022 r. sygn. II FSK 312/20 orzekł, że w analizowanej sprawie spełnione są wszystkie przesłanki pozwalające uznać prowadzoną działalność na terytorium Polski za zakład w rozumieniu art. 5 ust. 5 polsko-niemieckiej u.p.o. Po pierwsze, agent działa w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, po drugie, czyniąc to, zazwyczaj zawiera umowy lub zwykle odgrywa główną rolę przy doprowadzeniu do zawarcia kontraktów, które są rutynowo zawierane bez istotnej modyfikacji przez przedsiębiorstwo, oraz, po trzecie, umowy te są zawierane albo na rzecz przedsiębiorstwa, albo dotyczą przeniesienia własności lub przyznania prawa do użytkowania własności posiadanej przez to przedsiębiorstwo lub co do której ma ono prawo do korzystania lub dotyczą świadczenia usług przez to przedsiębiorstwo.  

INTERPRETACJE

• Dwukrotne odliczenie w ramach ulgi na ekspansję

Dyrektor KIS potwierdził w interpretacji z dnia 14 listopada 2022 r. sygn. 0111 KDIB1-3.4010.366.2022.1.MBD prawo do dwukrotnego odliczenia niektórych wydatków w ramach ulgi na ekspansję. Warunkiem jest zwiększanie przychodów ze sprzedaży w ciągu dwóch lat.  Wartość wzrostu nie została określona na konkretnym poziomie i może być symboliczna.

• Kwestia opodatkowania podatkiem u źródła przychodów osiąganych przez spółkę niderlandzką z tytułu usług marketingowych i sprzedażowych oraz analiz biznesowych

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 13 października 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.459.2022.2.AW, że uzyskiwane przez spółkę niderlandzką przychody z tytułu usług marketingowych i sprzedażowych oraz analiz biznesowych, podlegają w Polsce podatkowi u źródła, ponieważ mieszczą się w katalogu usług, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. Tym samym spółka polska jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.

• Kwestia korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 24o ust. 1 u.p.d.o.p. z tytułu zbycia udziałów w spółkach celowych do podmiotu niepowiązanego

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 6 października 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.456.2022.3.IZ, że odnosząc się do możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 24o ust. 1 u.p.d.o.p., należy wskazać, iż podstawowym warunkiem uzyskania statusu spółki holdingowej jest posiadanie przez nią, nieprzerwanie przez okres min. 1 roku, bezpośrednio, na podstawie tytułu własności, m.in. 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki zależnej. Ponadto, należy przyjąć, że również pozostałe warunki, wymienione w art. 24m u.p.d.o.p., powinny być spełnione przez cały ww. okres. W praktyce pierwszym rokiem, w którym będzie możliwe skorzystanie ze zwolnień w reżimie holdingowym będzie rok 2023.

• Transze uzyskanej przez spółkę rekompensaty nie stanowią przychodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 6 października 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.498.2022.1.IZ, że uwzględniając okoliczność, że zezwolenia spółki na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE nie obejmują swym zakresem rozpatrywanego przychodu, nie można uznać, by wchodził on w zakres działalności strefowej. Reasumując, otrzymana rekompensata nie powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie strefy, na podstawie zezwolenia i tym samym dochód, którego źródłem jest taki przychód nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

• Kwestia kwalifikacji wniesienia aportów do kategorii "transakcji towarowej" w rozumieniu art. 11k ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 5 października 2022 r. sygn. 0114-KDIP2-2.4010.18.2022.1.RK, że do transakcji towarowych zaliczane są tylko transakcje związane z działalnością gospodarczą dotyczące zakupu/sprzedaży towarów w obrocie produkcyjno-dystrybucyjnym. Jednak w tej kategorii transakcji nie zostały ujęte transakcje wniesienia/otrzymania aportu. Stąd, transakcje wniesienia aportu na gruncie przepisów dotyczących dokumentacji cen transferowych należy kwalifikować z punku widzenia skutków prawnych, jakie te transakcje powodują (np. zwiększenie aktywów, podwyższenie kapitału), a nie jak wskazuje spółka – przez pryzmat materialny wnoszonego majątku. Charakter transakcji wniesienia aportu z całą pewnością nie pozwala też zaliczyć jej do kategorii transakcji finansowej, czy też usługowej, stąd należy stwierdzić, że wniesienie aportu stanowi transakcję inną określoną w art. 11k ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.p.