Kwestia prawa do amortyzacji wartości firmy (ang. goodwill) jest z kolei uregulowana w art. 16b ust. 2 pkt 2 oraz art. 16c pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT). Z powyższych przepisów wynika, że amortyzacji podlega jedynie wartość firmy powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (ZCP) w drodze:
a) kupna,
b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a ustawy o CIT, dokonuje korzystający,
c) wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.
Co istotne, wartość firmy powstała w sposób inny niż określone powyżej nie podlega amortyzacji.
Wątpliwość interpretacyjna
Interpretacja dotyczy wątpliwości, czy wartość firmy powstałą przez nabycie przedsiębiorstwa wskutek datio in solutum można utożsamiać z wartością firmy powstałą w wyniku nabycia przedsiębiorstwa „w drodze kupna”, do którego odnosi się art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy CIT, a w konsekwencji, czy tak powstała wartość firmy może podlegać amortyzacji. Do tej pory organy podatkowe i sądy administracyjne prezentowały odmienne stanowiska w tym zakresie.
Stanowisko MF
Minister Finansów wyjaśnił, że nabycie przedsiębiorstwa w drodze datio in solutum nie jest tożsame z kupnem (które należy rozumieć jako nabycie w drodze sprzedaży), gdyż nie zachodzi tu zapłata ceny, lecz spełnienie innego świadczenia. Należy zatem przyjąć, że amortyzacji może podlegać wartość firmy nabyta w drodze czynności sprzedaży, gdzie przedmiotem świadczenia kupującego jest cena wyrażona w pieniądzu. Jednocześnie, nie jest dopuszczalne rozszerzanie pojęcia kupna na inne formy nabycia. W związku z tym, wartość firmy powstała w wyniku datio in solutum nie podlega amortyzacji na podstawie przepisów ustawy CIT.
Interpretacja odnosi się również do analogicznych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ma analogiczne skutki podatkowe.