Newsletter Podatki międzynarodowe

Federalny rząd Belgii przyjął nowe zasady dotyczące opodatkowania niedystrybuowanych zysków kontrolowanej zagranicznej spółki (CFC). Reforma ta stanowi przejście od Modelu B (podejście transakcyjne) do Modelu A (podejście podmiotowe) Dyrektywy UE przeciwko unikaniu opodatkowania (ATAD). Nowe zasady obowiązują od roku podatkowego 2024 i dotyczą lat finansowych kończących się w dniu lub po 31 grudnia 2023 r.

Poprzedni reżim CFC, obowiązujący od roku podatkowego 2020, miał na celu opodatkowanie nierozdzielonych zysków z kontrolowanych spółek córek lub filii o niskim podatku, wynikających z sztucznej transakcji lub serii transakcji ustanowionych w celu uzyskania korzyści podatkowej. Aby to podejście miało zastosowanie, istotne funkcje osób generujące dochód CFC musiały być zlokalizowane w Belgii. Nowe zasady skoncentrowane są przede wszystkim na opodatkowaniu pasywnych zysków CFC, które jest bezpośrednio własnością belgijskiej spółki kontrolującej i podlega niskiemu opodatkowaniu za granicą, chyba że CFC ma wystarczającą substancję gospodarczą.

Aby ocenić, czy część zysku zagranicznej spółki powinna być włączona do podstawy opodatkowania belgijskiej spółki kontrolującej, należy najpierw określić, czy zagraniczna spółka kwalifikuje się jako CFC. Następnie należy ocenić, czy CFC kwalifikuje się do korzystania z odpowiedniej bezpiecznej przystani. Jeśli tak jest, jego zyski nie są wliczane do podstawy opodatkowania belgijskiej spółki kontrolującej. Jeśli nie ma zastosowania żadna bezpieczna przystań, powinna zostać obliczona kwota nierozdzielonego zysku CFC do włączenia do podstawy opodatkowania belgijskiej spółki kontrolującej.

Czytaj więcej (EN): Belgium adopts entity-approach CFC rules (ey.com)

Proces wdrażania kompleksowej reformy podatkowej trwa poprzez publikację kilku dekretów ustawodawczych przez rząd włoski zgodnie z zasadami ustanowionymi przez ustawę nr 111/2023 (ustawę umożliwiającą), datowaną na 9 sierpnia 2023 r.[1] Dekret ustawodawczy nr 209, datowany na 27 grudnia 2023 r. (dekret podatkowy międzynarodowy), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 301 z dnia 28 grudnia 2023 r. i wchodzi w życie z dniem 29 grudnia 2023 r. Między innymi, dekret podatkowy międzynarodowy wprowadza postanowienia dotyczące drugiego filaru, zmienia przepisy dotyczące CFC, wprowadza system ochrony przed karami dla hybryd ATAD 2 oraz system zwolnienia z podatku dla onshoringu biznesu[2]. Dekret podatkowy międzynarodowy zmienia również zasady dotyczące rezydencji podatkowej dla osób prawnych i osób fizycznych, wprowadzając istotne zmiany do "reżimu pracowników przybywających".

Dekret ustawodawczy nr 219, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący orzeczeń podatkowych), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 2 z dnia 3 stycznia 2024 r. i wchodzi w życie z dniem 18 stycznia 2024 r. Częściowo dekret dotyczący orzeczeń podatkowych zwiększa stopień ochrony dostępnej dla podatników podczas wstępnych etapów kontroli podatkowych.

Dekret ustawodawczy nr 220, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący sporów podatkowych), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 2 z 3 stycznia 2024 r. i wchodzi w życie z dniem 4 stycznia 2024 r. Między innymi, dekret ten zawiera przepisy zachęcające do rozstrzygania sporów podatkowych poprzez wzmocnienie istniejących metod ugodowych przed sądem.

Dekret ustawodawczy nr 221, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący współpracy w zakresie zgodności) został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 2 z 3 stycznia 2024 r. i wchodzi w życie z dniem 18 stycznia 2024 r. Dekret ten, między innymi, wprowadza znaczne usprawnienia do istniejącego programu zgodności we Włoszech (wprowadzonego po raz pierwszy przez dekret ustawodawczy nr 128/2015), który ma na celu promowanie bieżącej współpracy między organami podatkowymi a podatnikami w celu zapobiegania sporom podatkowym i zminimalizowania lub nawet uniknięcia sankcji podatkowych[3].

Dekret ustawodawczy nr 216, datowany na 30 grudnia 2023 r. (dekret dotyczący podatku dochodowego), został opublikowany w Dzienniku Ustaw nr 303 z 30 grudnia 2023 r. i wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2023 r. Częściowo, dekret dotyczący podatku dochodowego znosi system odliczenia odsetek wyliczonych (NID) i wprowadza nowy próg podatkowy i nowe stawki dla osób prywatnych na rok 2024.

Finalnie, 29 grudnia 2023 r., włoski parlament dał definitywne zielone światło dla ustawy budżetowej Włoch nr 213 z dnia 30 grudnia 2023 r. (ustawa budżetowa na 2024 r.). Ustawa budżetowa na 2024 r. została opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 303 z dnia 30 grudnia 2023 r. i wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2024 r. Główne środki podatkowe wprowadzone przez ustawę budżetową na 2024 r. dotyczą rozszerzenia systemu zwolnienia od uczestnictwa na kwalifikujące się spółki niebędące mieszkańcami oraz wprowadzenia systemu step-up dla włoskich udziałów posiadanym przez nie-mieszkańców.

Główne zmiany podatkowe wprowadzone przez niedawno uchwalony zestaw przepisów, są następujące:

Dla korporacji:

• Wprowadzenie postanowień Drugiego Filaru
• Zmiana regulacji CFC.
• Wprowadzenie reżimu ochrony przed karami dla hybryd ATAD 2.
• Wprowadzenie reżimu zwolnienia z podatku dla onshoringu biznesu.
• Zmiany w zasadach dotyczących rezydencji podatkowej.
• Rozszerzenie reżimu zwolnienia od podatku od zysków kapitałowych na podmioty z UE.
• Zniesienie korzyści NID.
• Wzmocnienie reżimu współpracy podatkowej i ochrony przed karami.
• Zmiany w systemie step-up dla włoskich gruntów i udziałów posiadanych przez nie-rezydentów.

Dla osób prywatnych:

• Zmiany w zasadach dotyczących rezydencji podatkowej.
• Zmiany w "reżimie pracowników przybywających".
• Zmiana progów i stawek podatkowych od dochodu na rok 2024.

Czytaj więcej (EN): Italy issues 2024 Budget Law and tax reform decrees (ey.com)

Przypisy:

[1] Zob. Globalny alert podatkowy EY, Włochy zatwierdzają ramy dużej reformy podatkowej, w tym zasady Drugiego Filaru BEPS, z dnia 25 sierpnia 2023 r.

[2] Zob. Globalny alert podatkowy EY, Włochy zatwierdzają przepisy dotyczące Drugiego Filaru BEPS i inne istotne zmiany podatkowe, w tym system ochrony przed karami za niedopasowanie hybrydowe ATAD 2, z dnia 22 grudnia 2023 r.

[3] Zob. Globalny alert podatkowy EY, Nowa włoska ustawa upoważniająca do reformy podatkowej zapowiada pozytywne zmiany w programie zgodności współpracy, z dnia 28 września 2023 r.

W dniu 20 grudnia 2023 r. Ministerstwo Finansów opublikowało projekt ustawy wprowadzającej do hiszpańskiego prawa krajowego efektywną stawkę podatkową wynoszącą 15% dla przedsiębiorstw wielonarodowych i dużych grup krajowych, w ramach konsultacji publicznych. Projekt ustawy jest generalnie zgodny z Dyrektywą UE w sprawie minimalnego podatku[1] oraz zasadami modelowymi Drugiego Filaru[2] (OECD Model Rules), zatwierdzonymi przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD)/G20 Inclusive Framework on Base Erosion and Profit Shifting (BEPS). Projekt ustawy jest strukturą odrębnej ustawy podatkowej, która nie jest przeznaczona do wdrożenia w ramach istniejącej hiszpańskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Projekt ustawy wprowadza Zasadę Włączania Dochodów (IIR) oraz Zasadę Dotyczącą Niedopuszczalnie Opodatkowanych Zysków (UTPR). Projekt ustawy korzysta z opcji zapewnionej w Dyrektywie UE o globalnym minimalnym podatku, wprowadzając Kwalifikowany Krajowy Minimalny Dodatkowy Podatek (QDMTT), co pozwala Hiszpanii na pobranie dodatkowego podatku od nadwyżkowego zysku nisko opodatkowanej hiszpańskiej jednostki, która jest częścią grupy wchodzącej w zakres dyrektywy. Co więcej, projekt ustawy zawiera klauzulę interpretacyjną, określającą dynamiczną interpretację krajowych przepisów hiszpańskich zgodnie z Modelowymi Zasadami, Komentarzami i Wytycznymi Administracyjnymi OECD. IIR i QDMTT wejdą w życie z mocą wsteczną na rok podatkowy rozpoczynający się w dniu lub po 31 grudnia 2023 r. UTPR będzie obowiązywał na lata podatkowe rozpoczynające się w dniu lub po 31 grudnia 2024 r. Projekt ustawy zawiera również Tymczasową Bezpieczną Przystań dla sprawozdań kraj po kraju (CbCR), Bezpieczną Przystań QDMTT i Tymczasową Bezpieczną Przystań UTPR.

Projekt ustawy był otwarty na konsultacje publiczne do 19 stycznia 2024 r.

Czytaj więcej (EN): Spain publishes draft legislation on implementation of EU Minimum Tax Directive (ey.com)

Przypisy:

[1] Dyrektywa Rady (UE) 2022/2523 z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie zapewnienia ogólnego minimalnego poziomu opodatkowania wielonarodowych grup przedsiębiorstw i dużych grup krajowych w Unii Europejskiej.

[2] OECD (2021), Wyzwania podatkowe wynikające z cyfryzacji gospodarki - Globalne modelowe zasady przeciwdziałania erozji bazy podatkowej (Drugi Filar): Inclusive Framework w sprawie BEPS, OECD, Paryż, https://www.oecd.org/tax/beps/tax-challenges-arising-from-the-digitalisation-of-the-economy-global-anti-base-erosion-model-rules-pillar-two.htm.

W dniu 31 grudnia 2023 r. Korea Południowa wprowadziła do ustawodawstwa Reformę Podatkową 2024, która została przyjęta przez Zgromadzenie Narodowe Korei 21 grudnia 2023 r. W załoażenaich Reforma Podatkowa 2024 będzie dotyczyła zasadniczo lat podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po 1 stycznia 2024 r. Co istotne, dodatkowe zasady dotyczące włączenia do dochodu (znane jako Zasada Nieopodatkowanych Zysków (UTPR)) zostaną odroczone o rok, data wejścia w życie tych regulacji została przesunięta na 1 stycznia 2025 r.

Czytaj wiecej (EN): South Korea enacts 2024 tax reform bill includes a 12-month delay on Undertaxed Profits Rule (ey.com)

W dniu 9 stycznia 2024 r. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) opublikowała dokument roboczy pt. "Globalny minimalny podatek i opodatkowanie zysków przedsiębiorstw wielonarodowych" (dokument z stycznia 2024 r.), którą członkowie Sekretariatu OECD omówili podczas webinarium tego samego dnia. Dokument szacuje ekonomiczny wpływ globalnego minimalnego podatku, korzystając z nowych danych dotyczących światowej działalności przedsiębiorstw wielonarodowych (MNE) i opiera się na nowych szacunkach OECD dotyczących globalnego zysku opodatkowanego na niskim poziomie.

Dokument roboczy zawiera cztery główne wnioski.:

1. Szacuje się, że globalny minimalny podatek zmniejszy różnice stawek podatkowych między jurysdykcjami. 
2. Wynikające z globalnego minimalnego podatku przesunięcie zysków będzie redukowane o około połowę. 
3. Globalny minimalny podatek zmniejszy globalną kwotę zysku MNE opodatkowanego poniżej minimalnej efektywnej stawki podatkowej 15% o około 80%. 
4. Globalny minimalny podatek zwiększy dochody z podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) średnio o 155-192 mld USD rocznie, co stanowi między 6,5% a 8,1% obecnych globalnych dochodów z CIT.

Dokument roboczy nie reprezentuje oficjalnych poglądów OECD ani jej krajów członkowskich. Wyrażone opinie i stosowane argumenty są opiniami autorów.

Czytaj więcej (EN): OECD releases updated estimates of the economic impact of Pillar Two (ey.com)

Australijski Urząd Skarbowy (ATO) wydał swoje zaktualizowane projektowe stanowisko na temat zaliczek na podatek od tantiem za oprogramowanie, Projektowe Stanowisko Podatkowe 2024/D1 podatek dochodowy: tantiemy - charakter płatności związanych z oprogramowaniem i prawami własności intelektualnej (TR 2024/D1) do konsultacji. Ten projekt interpretacji podatkowej (TR) aktualizuje projekt TR 2021/D4 wydany przez ATO, opublikowany w 2021 r. TR 2024/D1 wprowadza nowe rozwiązania w stosunku do poprzedniego projektu, ale w zasadzie utrzymuje stanowisko zawarte w projekcie TR 2021/D4, według którego płatności za udzielenie prawa do korzystania z własności intelektualnej (IP) lub za korzystanie z IP będą stanowiły tantiemy.

Komentarze na temat projektu stanowiska można składać do 1 marca 2024 r. Stanowisko ATO zawarte w zaktualizowanym projekcie może mieć szerokie zastosowanie i wymagać będzie przeglądu i szczegółowej analizy poruszanych kwestii w celu ustalenia potencjalnych konsekwencji i koniecznych działań w odpowiedzi.

Czytaj więcej (EN): Australian Tax Office issues updated draft taxation ruling TR 2024/D1 on software royalties (ey.com)

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 462/21 orzekł, że nieprawidłowe jest stanowisko, że z art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. g CIT nie można wywodzić, iż dochody funduszy inwestycyjnych zamkniętych uzyskiwane z najmu nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1 u.p.d.o.p., podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, tj. według stawki 19% albowiem "lit. g. wprowadza jedynie opodatkowanie FIZ podatkiem od nieruchomości komercyjnych, przewidzianym w art. 24b CIT" - a zatem fundusz podlega jedynie opodatkowaniu szczególną formą podatku tj. tzw. podatkiem od nieruchomości komercyjnych. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 57 CIT nie mówi o przychodach z budynków objętych tym podatkiem z art. 24b tejże ustawy, tylko dookreśla nieruchomości, z których dochody mają być osiągane, poprzez odesłanie do definicji z art. 24b ust. 1 CIT.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 549/21 orzekł, że koszty kwalifikowane uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego, o których mowa w art. 18d ust. 6 CIT, oznaczają wszystkie koszty kwalifikowane stanowiące dla spółki odpowiednio koszty działalności prowadzonej na terenie SSE i koszty działalności prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji — nie są objęte odliczeniem, o którym mowa w tym przepisie. Zdaniem sądu, odliczeniu podlegałaby natomiast koszty kwalifikowane, które nie są kosztami działalności przedmiotowo zwolnionej od podatku w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a CIT.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 550/21 orzekł, że usługi udostępniania pracowników innych spółek wchodzących w skład grupy, którzy pełnią określone funkcje związane z m.in. koordynacją nie są tożsame z usługami zarządzania i kontroli, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a CIT ani nie stanowią świadczenia o podobnym charakterze, gdyż w sytuacji tej brak jest cech charakterystycznych dla tego rodzaju świadczeń. Spółka delegująca pracowników nie miała wpływu na działania tych osób. W związku z tym, zdaniem sądu nie można twierdzić, że świadczenie to polegało na zarządzaniu i kontrolą, skoro od momentu oddelegowania spółka traci uprawnienia do jakiegokolwiek wpływu na działania tych pracowników.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 519/21 orzekł, że na gruncie art. 9a ust. 2 PIT o osiągnięciu przychodu, jako elementu konstrukcyjnego podatku, którego uzyskanie w podatku dochodowym stanowi (obok osiągnięcia dochodu) przedmiot opodatkowania, można mówić nie wcześniej, jak z dniem powstania obowiązku podatkowego. Zatem, skoro w realiach sprawy, obowiązek podatkowy podatnika powstanie dopiero po upływie 12 miesięcy od rozpoczęcia robót, to tym samym osiągnięcie przez niego pierwszego przychodu w rozumieniu art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. także nastąpi po upływie 12 miesięcy od rozpoczęcia tych robót. 

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 491/21 orzekł, że ustawodawca ustanawiając w art. 15e ust. 11 pkt 1 CIT wyłączenie ograniczenia limitowania KUP, nie uzależnił tego wyłączenia od inkorporowania poniesionego wydatku wprost w cenie produktu, czy też usługi. Warunkiem wyłączenia danego wydatku z limitu rozpoznania KUP jest to, by wydatek ten jako koszt uzyskania przychodów był bezpośrednio związany z czynnością wytworzenia lub nabycia towaru lub świadczenia usługi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. III SA/WA 2141/23 orzekł, że nie do zaakceptowania jest sytuacja, w której WHT pobierany jest od przychodu, zaś do obliczenia limitu określonego w art. 20 ust. 1 CIT stosuje się kwotę dochodu, zważywszy, że zagraniczny kontrahent nie uwzględnia kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez spółkę. Z uwagi na niekonsekwentne posługiwanie się przez ustawodawcę pojęciami przychodu i dochodu w przypadku pobierania podatku u źródła od przychodu, sąd uznał stanowisko organu, że przychód uzyskany za granicą należy pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu za nieprawidłowe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 stycznia 2024 r., sygn. III SA/WA 2190/23 orzekł, że otrzymane przez wspólnika/wspólników świadczenie wynikające z obniżenia kapitału zakładowego spółki poprzez umorzenie i wypłacenie z tego tytułu wynagrodzenia, finansowanego ze środków zgromadzonych w kapitale zapasowym spółki stanowiących zyski spółki z lat ubiegłych (tj. zgromadzone w spółce przed rozpoczęciem stosowania ryczałtu), nie stanowi ukrytych zysków, o których mowa w art. 28m ust. 3 CIT.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.633.2023.1.MK, że roboty wykorzystywane w celach magazynowych (właściwe przechowywanie, sortowanie) oraz dystrybucyjnych (kontrola zapasów, usprawnienie realizacji zamówienia) nie będą spełniały definicji robota przemysłowego określonej w art. 38eb ust. 3 CIT, ponieważ nie będą wykorzystywane „dla zastosowań przemysłowych” (tj. w produkcji różnego rodzaju towarów i wyrobów), a tym samym nie będą mogły skorzystać z ulgi na robotyzację. 

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 12 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.710.2023.2.ZK, że działalność wnioskodawcy polegająca na opracowaniu i stworzeniu kompletnego środowiska programistycznego (oprogramowania) – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co w konsekwencji uprawnia spółkę do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R na podstawie art. 18d ustawy o CIT, w tym kosztów wynagrodzenia pracowników.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.517.2023.4.RK/KW, że fundacja jako podmiot zwolniony z opodatkowania CIT nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu zagranicznej jednostki kontrolowanej wynikającego z art. 24a ust. 1 CIT.

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 3 stycznia 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.618.2023.1.DK, że wynagrodzenie z tytułu nabycia licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie mieści się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, w związku z czym wypłata ww. należności dostawcy, będącym podmiotem zagranicznym nie powoduje powstania obowiązku poboru podatku u źródła.