EY oznacza globalną organizację i może odnosić się do jednej lub więcej firm członkowskich Ernst & Young Global Limited, z których każda stanowi odrębny podmiot prawny. Ernst & Young Global Limited, brytyjska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nie świadczy usług na rzecz klientów.
Zobacz wszystkie wyniki dla
'
'
Brak wyników wyszukiwania
Ogólne
Zobacz wszystkoPeople
Zobacz wszystkoOstatnie wyszukiwania
Jak przekształcić Metaverse w zrównoważoną rzeczywistość?
Metaverse to nowa rzeczywistość, a dokładniej rozszerzona wirtualna rzeczywistość. Połączenie bycia poza światem fizycznym, jak i jego uzupełnienie o elementy wirtualne. Jest to jedna z najszybciej rozwijających się technologii: w zależności od źródła, wartość Metaverse do 2030 r. jest szacowana na przynajmniej 8 mld dolarów, a jego coroczny wzrost na poziomie blisko 50%.
Metaverse ma wiele potencjalnych zastosowań, gdyż u jego podstaw leży przeniesienie całych doświadczeń międzyludzkich na płaszczyznę wirtualną. Najsłynniejsze próby stworzenia skrawka Metaverse sięgają 2003 r., kiedy ukazała się platforma multimedialna Second Life umożliwiająca użytkownikom tworzenie własnego świata i doświadczeń w wirtualnej przestrzeni.
Na przestrzeni ostatnich lat, koncept Metaverse przyjął dużo większe proporcje. Jego najbliższe, szerokie zastosowanie to stworzenie nowej rzeczywistości pracy oraz rozrywki. Skoro Metaverse jest nową rzeczywistością, to warto sobie zadać pytanie czy może się rozwijać w sposób zrównoważony, tak jak powinna się rozwijać realna gospodarka. Jaki może mieć na nią wpływ i czy wspomoże odejście od modelu nadmiernej konsumpcji zasobów naturalnych?
Wpływ Metaverse na postrzeganie zrównoważonego rozwoju
Największą przeszkodą w osiągnięciu zrównoważonego rozwoju i walce ze zmianami klimatu nie są technologie, a zachowanie człowieka, które – jeśli nie ulegnie zmianie – doprowadzi do katastrofy ekologicznej. Dodatkowo, należy uwzględnić uprzedzenia. Niezależnie od tego, że klimat zmienia się na naszych oczach wiele osób nie dopuszcza tego faktu do świadomości i ekstremalne warunki pogodowe zaczyna traktować jak nową normalność.
Wirtualna rzeczywistość (virtual reality, VR) i pełne w niej zanurzenie staje się nieodłączną częścią Metaverse. Daje możliwość zmiany nastawienia do kwestii ochrony środowiska, ponieważ jej uczestnicy zapominają, że tak naprawdę są w świecie wirtualnym, choć odczuwają to jak rzeczywistość.
Liczne przeprowadzone już eksperymenty pokazują, że VR ma wielką moc edukacyjną między innymi dlatego, że jest spersonalizowany. W jednym z eksperymentów uczestnicy obserwowali życie człowieka w kryzysie bezdomności i w sposób wirtualny doświadczali tego co on. W efekcie wszyscy lepiej zrozumieli trudności życiowe bezdomnych i stali się ich adwokatami. Eksperymenty przeprowadzone do tej pory wskazują na ułatwione tworzenie się empatii oraz zrozumienia danych sytuacji – np. potencjalni turyści po obserwacji uciekających przed niszczeniem siedlisk zwierząt rezygnują z wycieczek pogłębiających ich degradację. Podobny efekt mogą przynieść eksperymenty połączone ze zmianami klimatycznymi, np. poprzez uczestniczenie w życiu emigranta klimatycznego dotkniętego klęską naturalną.
Równie skuteczna może okazać się grywalizacja, kolejna stała część Metaverse. Może prowadzić do przełamania psychicznych barier, wdrożenia bardziej zrównoważonych ekologicznie zachowań i zmiany dotychczasowych nawyków poprzez edukację i rywalizację.
Czy Metaverse jest zrównoważony?
Fundamentalną kwestią jest wpływ technologii Metaverse na zdrowie jego użytkowników. Pomimo dynamicznego rozwoju technologii VR oraz inwestycji w różne modele Metaverse (mieszane czy wyłącznie wirtualne), najnowsze badania wskazują, że wirtualny świat Metaverse nie jest jeszcze gotowy na powszechne wdrożenie i użytek biznesowy.
Pełne wdrożenie wirtualnego świata wymaga również przetwarzania dużej ilości danych. Co za tym idzie – wzrasta liczba wykorzystywanych komputerów charakteryzujących się wysoką mocą obliczeniową, których zapotrzebowanie na energię stale rośnie. Coraz większy nacisk kładziony na ochronę danych osobowych może zmusić firmy do utrzymywania lub wręcz przywracania własnych, lokalnych centrów danych. To oznacza, że cześć z nich powstanie w miejscach, w których trudno o energie odnawialną, a tym samym staną się źródłem emisji CO2.
Osobną kwestią są kryptowaluty używane w Metaverse, których kopanie jest wyjątkowo energochłonne. Transakcje, w których Ethereum jest główną walutą pochłaniają 60% więcej energii niż 100.000 transakcji dokonanych za pomocą kart płatniczych Bitcoin potrzebuje 14 razy więcej energii niż ta sama grupa porównawcza kart płatniczych. Szacuje się, że obie kryptowaluty zużywają 300 terawatogodzin prądu, a w przypadku Bitcoina tylko ¼ energii potrzebnej do jego wykopania pochodzi ze źródeł odnawialnych.
Metaverse pozwala oszczędzać energię elektryczną
Według Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA) w ciągu 10 lat, miedzy rokiem 2010 a 2020, ruch w Internecie zwiększył się 16,9 razy, w centrach danych 9,4 razy, a mimo to zużycie energii zwiększyło się tylko o 1,1 razy.
Udało się to osiągnąć dzięki hiperskalowalnym centrom danych, które są wykorzystywane przez BigTech (czyli największe na świecie firmy technologiczne). Zależy im, nie tylko z troski o klimat, na ograniczaniu kosztów energii oraz stałym inwestowaniu w aktualizację programów oraz jak najdogodniejsze umiejscowieniu centrów danych. Większość z nich stawia sobie ambitne cele klimatyczne, niektóre całość prądu kupują poprzez PPA (power purchase agreements – umowy na zakup prądu) ze źródeł odnawialnych. Celem jest zapewnienie, że prąd potrzebny do utrzymania centrów danych pochodzi z lokalnych źródeł odnawialnych.
Przykładowo, z punktu widzenia branży odzieżowej, możliwość wirtualnego przymierzenia ubrań przed ich zakupem pozwoli zasadniczo ograniczyć liczbę zwrotów.
Każdy zwrot to dodatkowe emisje związane z transportem, pakowaniem oraz składowaniem produktów.
Metaverse może też ograniczyć podróże, zarówno turystyczne, jak i służbowe.
Pandemia nauczyła wszystkich, że wideokonferencje, choć niedoskonałe, często są wystarczające.
Przekształcenie sztucznej inteligencji (artificial intelligence, AI), rzeczywistości rozszerzonej (augmented reality, AR), wirtualnej rzeczywistości (virtual reality, VR), a także Internetu Rzeczy (Internet of Things, IoT) w Metaverse pozwala na stworzenie i wzmocnienie cyfrowych bliźniąt. Cyfrowe bliźnięta to wirtualny odpowiednik, tego co jest w świecie fizycznym – zarówno przedmiotów, jak i procesów.
W Metaverse cyfrowy bliźniak może zoptymalizować łańcuchy dostaw, procesy, zużycie energii i logistykę. To już się dzieje, zwłaszcza w połączeniu z systemami zwinnej produkcji, i pozwala na zdecydowane zmniejszenie zużycia materiałów oraz prądu.
Jednak największy zysk z cyfrowych bliźniąt mogą mieć miasta, emitenci 70% CO2. Publikacja EY z 2021 r. "Digital twin: the Age of Aquarius in construction and real estate" wskazuje, że cyfrowe miasta-bliźniaki mogą zredukować emisję z budynków o połowę, zwiększyć o 1/3 efektywność zarządzania nieruchomościami, zwiększyć o 20% produktywność ludzi i o 15% wykorzystanie przestrzeni miejskiej.
ESG w Metaverse
Dążenie do zrównoważonego rozwoju Metaverse musi uwzględniać wszystkie trzy elementy ESG (środowisko, społeczeństwo, ład korporacyjny). Dobrostan wszystkich użytkowników Metaverse to jego fundamentalne założenie – nasze dotychczasowe doświadczenia związane z Internetem i dostępem do technologii cyfrowych wskazują na potrzebę poprawy.
Podsumowanie
Metaverse daje nowe możliwości zrównoważonego rozwoju i najwyższy czas, by przedsiębiorstwa stały się jego liderami poprzez wspieranie innowacyjności wirtualnego świata oraz inwestowanie w niego.
Jak EY może pomóc