Wyzwania energetyka

Jak informować o ryzyku klimatycznym?

Zperspektywy Europy podejście do raportowania danych ESG jest regulowane dyrektywą NFRD (Non-financial Reporting Directive), która określa zakres podmiotów objętych obowiązkami sprawozdawczości, ogólne ramy raportowania oraz daje szeroką swobodę odnośnie formatu sprawozdań, formy i miejsca ich publikacji. Jednak już na horyzoncie pojawiają się nowe wymogi raportowania, które będą regulowane dyrektywą CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive).

Te regulacje znacząco rozszerzają grupę organizacji, które będą musiały raportować swoje działania w zakresie ESG i precyzuje standardy raportowania. Ponadto nowa dyrektywa wprowadza obowiązek audytu sprawozdań, a więc elementu, który dotychczas nie miał obligatoryjnego zastosowania.

Perspektywa globalna

Nieco inaczej proces ten wygląda z perspektywy globalnej. W tym przypadku mamy do czynienia z potrzebami ze strony inwestorów na dane ESG, które coraz częściej wymagane są do firm, nie ma jednak jednolitego standardu określającego zakres raportowanych danych. Pewną odpowiedzią jest oferta agencji informacyjnych, giełd czy wyspecjalizowanych podmiotów skoringowych, które dostarczają albo szeroki zestaw wskaźników, albo zdefiniowane według własnych zasad oceny.



Ważną alternatywną w tym kontekście są powstające krok po kroku standardy raportowania zrównoważonego rozwoju opracowane przez IFRS. Dotychczas organizacja ta skupiała się na budowie standardów raportowania finansowego, ale w dwóch ostatnich latach podjęła dynamiczne działania na rzecz budowy standardów ESG – ISSB (International Sustainable Standard Board).

W połowie 2023 roku zostały opublikowane dwa pierwsze standardy IFRS. S1 określa, w jaki sposób jednostka przygotowuje i raportuje takie ujawnienia, określając ogólne wymagania dotyczące treści i prezentacji tych ujawnień, tak aby informacje były przydatne dla odbiorców. W szczególności standard ten wymaga ujawnienia informacji na takie tematy jak procesy zarządzania, kontrole i procedury stosowane przez podmiot do monitorowania, zarządzania i nadzorowania ryzyka i szans związanych ze zrównoważonym rozwojem, czy strategia podmiotu w zakresie zarządzania ryzykiem i szansami związanymi ze zrównoważonym rozwojem. Natomiast standard S2 obejmuje szczegółowe wymogi ujawnień związanych z klimatem. Jego głównym celem jest ujawnianie przez jednostki informacji o ryzykach i szansach związanych z klimatem, które są istotne dla użytkowników sprawozdań.

Co ważne standardy IFRS w pełni uwzględniają zalecenia grupy zadaniowej ds. ujawniania informacji finansowych związanych z klimatem (TCFD) oraz posiadają silny mandat instytucjonalny. ISSB opracowała IFRS S1 i IFRS S2 z wykorzystaniem obszernych informacji zwrotnych z rynku oraz w odpowiedzi na apele grupy G20, Rady Stabilności Finansowej i Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO), a także globalnych liderów społeczności biznesowej i inwestorskiej.

W tym kontekście ciekawe wydaje się podejście do tych standardów przez firmy. Odpowiedzią na takie pytanie mogą być wyniki prezentowane w ramach raportu Globalny Barometr Ryzyk Klimatycznych EY, które dotyczyły m.in. podejścia firm do raportowania zgodnie z wytycznymi ISSB. Badanie zostało przeprowadzone wśród 1500 spółek z 13 sektorów i 51 krajów.

W ramach oceny ujawnień dotyczących czterech głównych filarów S2, które obejmują ład korporacyjny, strategię, zarządzanie ryzykiem oraz wskaźniki i cele, stwierdzono, że to ład korporacyjny charakteryzuje się najwyższym poziomem raportowania. Z udostępnionych danych wynika, że 60 proc. spółek ujawniało informacje na temat umiejętności i kompetencje do nadzorowania strategii i sposobu powoływania komitetów do nadzorowania wyznaczania celów, ale 3 proc. z nich ujawnia informacje dotyczące zmian w procesie stosowanym do identyfikacji ryzyka związanego z klimatem przed okresem sprawozdawczym. Ponadto 65 proc. firm ujawniło postęp w realizacji wcześniej ustalonych celów, 54 proc. firm ujawniło emisje w zakresie trzecim i tylko 5 proc. ujawniło informacje ilościowe i jakościowe mające wpływ na planowanie finansowe.

Szansa zdobycia przewagi

W raporcie zbadano także ujawnienia dotyczące planów przejścia. Stwierdzono, że 53 proc. spółek ujawnia konkretną strategię planu przejścia na zero-emisyjność lub strategię dekarbonizacji. W tym zakresie dominowały spółki z sektorów najbardziej narażonych na ryzyko: przedsiębiorstwa energetyczne i wydobywcze oraz firmy transportowe.

Podsumowanie

Zdaniem autorów raportu, w sytuacji kiedy konieczne jest wywiązanie się z zobowiązań klimatycznych, należy zdecydowanie przyspieszyć proces przechodzenia na gospodarkę zero-emisyjną, bo wyniki analiz wskazują, że istnieje duży rozdźwięk między deklaracjami odnośnie klimatycznych ambicja, a rzeczywistym wynikiem ich realizacji. Dlatego ujawnianie informacji o ryzyku klimatycznym nie należy postrzegać jako osobnego obszaru działalności, ale jako szansę do przedstawienia szerszej strategii biznesowej i zdobycia przewagi konkurencyjnej.

Artykuł był opublikowany wcześniej na portalu Forsal.pl.

Kontakt

Chcesz dowiedzieć się więcej?
Skontaktuj się z nami.


Informacje

Polecane artykuły

Taksonomia to spore wyzwanie dla przedsiębiorców

„Barometr Taksonomii UE 2023”, przygotowany przez EY już po raz drugi, pokazuje, że Taksonomia stanowi wyzwanie dla firm starających się wdrożyć unijne rozporządzenia, ale zdecydowana większość (96%) badanych przedsiębiorstw niefinansowych opublikowała informacje na ten temat w swoim raporcie rocznym lub oddzielnym sprawozdaniu.

Badanie EY: Firmy wobec rosnących cen energii

Ceny energii od ponad roku nie schodzą z czołówek serwisów informacyjnych. O ich zmienności mówią wszyscy – od przedsiębiorców po indywidualnych odbiorców. Zmieniająca się sytuacja geopolityczna przyspieszyła zmiany na rynku surowców. Te wszystkie czynniki wywołały spore obawy w społeczeństwie dotyczące niedoborów węgla i energii oraz związane z tym przestoje firm, a nawet ich zamykanie. W niektórych krajach podjęto działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii.