EY Weg met de extreme

Weg met de extreme focus op risico’s in de financiële sector


“Onze sector maakt de verslaggeving zo omvangrijk dat gebruikers door de bomen het bos niet meer zien,” merkt Nancy Kamp-Roelands (RUG).

In het kort:

  • Duurzaamheid krijgt meer aandacht in de financiële sector, maar de vooruitgang wordt belemmerd door tegenstrijdige belangen tussen aandeelhouders en stakeholders.
  • Betere ESG-verslaggeving kan leiden tot verbeterde besluitvorming; de impact hangt af van de ambitie van organisaties en nieuwe regelgeving zoals de CSRD.
  • De financiële sector moet overstappen van risicogericht naar innovatiegericht denken, met een heldere, compacte verslaggeving en een sterke langetermijnfocus.

Hoewel met klimaatverandering decennialang weinig is gedaan, krijgt duurzaamheid nu vaste voet aan de grond. Ook in de financiële sector, die overigens nog genoeg te doen heeft.

Leiden strenge verslaggevingsregels voor duurzaamheid ook tot een betere samenleving? Of blijft het effect beperkt tot meer volwassen rapportages over Environment, Social en Governance (ESG)? Hoe dan ook, voor mij is de kern dat betere informatie leidt tot een beter inzicht en daardoor tot betere besluitvorming. Het hangt vervolgens van het ambitieniveau van individuele organisaties af of dat ook daadwerkelijk leidt tot betere duurzaamheidsprestaties. Daarbij is veelal sprake van een spanningsveld tussen aandeelhouders- en stakeholdersbelangen. Zeker in de financiële sector zie je veel Angelsaksische aandeelhoudersbelangen. Zolang dit het geval is, zet dat enigszins een rem op een positieve duurzame ontwikkeling.

Nancy Kamp Roelands Inline
Nancy Kamp-Roelands, hoogleraar Niet-Financiële Informatie, Integrated Reporting en Assurance aan de faculteit Economie en Bedrijfskunde van de Rijksuniversiteit Groningen

Dat is geen reden voor pessimisme of cynisme, ook al is met klimaatverandering decennialang niets gedaan. Stukken die ik begin deze eeuw schreef voor de Raad voor de Jaarverslaggeving behandelen precies de onderwerpen die ik nu terugzie in de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD). Niettemin is Nederland al jaren koploper op het gebied van duurzaamheid en onze financiële sector loopt wat dat betreft keurig in de pas. Het valt de sector bijvoorbeeld te prijzen dat de relevantie van een belangrijke nieuwe gedragsregel, de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDDD), direct is erkend. Helaas is onder invloed van met name Frankrijk die weerstand bood – later gevolgd door Spanje en Italië – de rol van de financiële sector rond deze CSDDD gemarginaliseerd.

Met de komst van onder andere de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) en de CSRD is het onderdeel governance eindelijk goed in wetgeving verankerd. Want het gaat natuurlijk om the tone at the top, om de mindset van bestuurders en commissarissen. Hoewel al twintig jaar van ondernemingen wordt gevraagd om in hun bestuursverslag iets te zeggen over de niet-financiële aspecten van de bedrijfsvoering, was hun focus in het verleden behoorlijk biased. Toch geloof ik sterk in verandering van die mindset. In de remuneratieparagraaf in jaarverslagen van financiële instellingen zien we duurzaamheid bijvoorbeeld steeds meer inbedding krijgen. Dat is een hoopvol gegeven.

Desondanks ligt er nog genoeg werk voor de financiële sector. Wat mij betreft mag de extreme focus op risicomanagement plaatsmaken voor een meer proactieve, op innovatie gerichte houding. De sector is traditiegetrouw sterk in scenario-analyses. Niet alleen rond de eigen portfolio’s, maar ook voor andere sectoren. Zo kunnen instellingen kansen en risico’s voor de lange termijn heel nauwkeurig in kaart brengen en met de buitenwereld delen. Bij voorkeur in een overzichtelijk format, zeg ik er meteen bij. De financiële sector is van oudsher geneigd de verslaggeving zo omvangrijk te maken dat gebruikers door de bomen het bos niet meer zien. Het good old waardecreatiemodel van Integrated Reporting is een uitstekend hulpmiddel om helder en compact weer te geven welke activiteiten voor welke stakeholders op touw zijn gezet. ‘Less is more’, maar tegelijk ook ‘What gets measured gets managed’. Combineer dat met een duidelijke focus, een langetermijnvisie en een heleboel ambitie. Dan heb ik er wel vertrouwen in.

*Nancy Kamp-Roelands is hoogleraar Niet-Financiële Informatie, Integrated Reporting en Assurance aan de faculteit Economie en Bedrijfskunde van de Rijksuniversiteit Groningen.

Lees meer

Waarom CSRD geen simpel succesrecept is

Mariska van Donge (a.s.r.), Roderik Meeder (Rabobank) en Nelmari Hamman (EY) discussiëren over de vraagtekens van CSRD.

5 vragen over netto-nul

Taco Bosman (EY) beantwoordt vijf vragen over netto-nul uitstoot in 2050.

Duurzaamheid als persoonlijke missie

“In feite is duurzaamheid een business transformation die ingrijpt in het gedrag van mensen en organisaties,” aldus Nelmari Hamman (EY).


    Samenvatting

    De column van Nancy Kamp-Roelands.


    Over dit artikel