«Γεφυρώνοντας» το χάσμα των γενεών: Ο Ηγέτης και η Generation Z

Οι επιχειρηματικοί ηγέτες, ως άτομα, ως ηγέτες ομάδων, καθώς και ως ηγέτες του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, αντιμετωπίζουν πολλαπλές προκλήσεις. Πώς, όμως, οι επικεφαλής των επιχειρήσεων θα μπορέσουν να εμπνεύσουν και να κινητοποιήσουν τις νεότερες γενιές – και ειδικότερα τη Generation Z;

Η έρευνα της ΕΥ για την ηγεσία στην Ελλάδα, ανέδειξε τις πολλαπλές προκλήσεις που δημιουργεί η συνύπαρξη τεσσάρων διαφορετικών γενεών στο σημερινό εργασιακό περιβάλλον. Οι νεότερες γενιές, φαίνεται να αποδίδουν διαφορετική σημασία στην έννοια της καριέρας, αντιμετωπίζοντας την εργασία ως μέσον για την πραγμάτωση προσωπικών στόχων, ενώ αποδίδουν πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στον ελεύθερο χρόνο και την προσωπική ζωή.

Οι νέοι είναι λιγότερο δεμένοι με την εταιρεία τους και πιο έτοιμοι να αλλάξουν επαγγελματική δραστηριότητα ή και τόπο διαμονής, προκειμένου να εξασφαλίσουν καλύτερη επαγγελματική εξέλιξη, χωρίς αυτό, όμως, να τους προκαλεί συναισθήματα φόβου, όπως στους μεγαλύτερους.

Ενδεικτικά, ενώ επτά στους δέκα εργαζόμενους δηλώνουν ότι αγαπούν τη δουλειά τους, το ποσοστό μειώνεται στο 47% μεταξύ των νεότερων. Αντίστοιχα, ενώ το 67% δηλώνουν ότι αγαπούν την εταιρεία τους, το ποσοστό αυτό μεταξύ των νεότερων εργαζόμενων δεν ξεπερνά, και πάλι, το 47%.

Αντιμέτωποι με μια διαρκώς μετασχηματιζόμενη αγορά εργασίας, οι νέοι αξιολογούν την εργασία με διαφορετικά κριτήρια, που περιλαμβάνουν και συναισθηματικούς παράγοντες, όπως η φήμη της εταιρείας, οι αξίες που προβάλλει και ο βαθμός στον οποίο αυτές τους εκφράζουν.

Για να εμπνεύσουν, να καθοδηγήσουν και να παραμείνουν κοντά στους νεότερους εργαζόμενους, οι επιχειρήσεις οφείλουν να υιοθετήσουν ένα εντελώς νέο μοντέλο ηγεσίας, που θα ανταποκρίνεται στις διαφορετικές ανάγκες και προσδοκίες τους.  

Θα πρέπει, αρχικά, να προσδιορίσουν και επικοινωνήσουν με σαφήνεια και αυθεντικότητα, τον σκοπό και τις αξίες της επιχείρησης, δίνοντας πολύ μεγαλύτερη έμφαση στη δημιουργία μακροπρόθεσμης αξίας και στα ζητήματα περιβάλλοντος, κοινωνίας και διακυβέρνησης (ESG), στα οποία οι γενιές αυτές αποδίδουν μεγάλη βαρύτητα, ενώ, παράλληλα, θα πρέπει να υιοθετήσουν πολιτικές που ενθαρρύνουν τη διαφορετικότητα χωρίς αποκλεισμούς.

Επίσης, χρειάζεται να επανασχεδιάσουν το μοντέλο εργασίας τους, ενσωματώνοντας και την εμπειρία της πανδημίας, παρέχοντας, με αυτόν τον τρόπο, μεγαλύτερη ευελιξία και δυνατότητα να εξασφαλίσουν οι εργαζόμενοι ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να δημιουργήσουν τις συνθήκες στις οποίες οι νέοι θα αισθάνονται ότι αναπτύσσονται προσωπικά και επαγγελματικά, αξιοποιώντας πλήρως και δημιουργικά τις δυνατότητές τους, μέσα σε ευρύτερες ομάδες. Θα χρειαστεί να αποδείξουν έμπρακτα ότι παρακολουθούν τις ραγδαίες εξελίξεις, παρέχοντας διαρκείς και εξατομικευμένες ευκαιρίες συνεχιζόμενης μάθησης και βελτίωσης, και ενισχύοντας την αλληλεπίδραση και αλληλοκατανόηση μεταξύ των γενεών, για παράδειγμα μέσα από προγράμματα αμφίδρομου mentoring. 

Η έρευνά μας κατέδειξε ότι, για να ανταποκριθούν σε αυτές τις προκλήσεις, οι επιχειρήσεις πρέπει να αναδείξουν τους «Ηγέτες της Καρδιάς», που θα αντικαταστήσουν τους «Ηγέτες του Τίτλου». Οι ηγέτες αυτοί θα έχουν τη διάθεση και την ικανότητα να επηρεάζουν θετικά τους συνεργάτες τους και να δημιουργούν αξία για αυτούς, θα εμπνέουν την αλλαγή, θα διαθέτουν ανοικτούς ορίζοντες, μακροπρόθεσμη οπτική, αλλά και αίσθηση του σωστού timing, θα συνδυάζουν το πάθος με τη σύνεση, θα είναι ανήσυχα πνεύματα, ενώ θα ξεπερνούν τα όρια της επιχείρησης και θα επηρεάζουν τον δημόσιο βίο, ως εκφραστές του κλάδου τους.

*Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στην εφημερίδα «Η Καθημερινή της Κυριακής», στις 26 Σεπτεμβρίου 2021, ως μέρος σειράς άρθρων της Ευτυχίας Κασελάκη για τις διάφορες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ηγέτες των επιχειρήσεων, καθώς διαχειρίζονται τις συχνά αντιφατικές απαιτήσεις του ρόλου τους, στο πλαίσιο της έρευνας της EY για την ηγεσία στην Ελλάδα.